%%%FOTO1%%% Vanmorgen op een menselijk uur uit ons bed, zes uur.Ja, ja dat noemen ze nu ontspannende vakantie.
We hadden een lange rit voor de boeg.Eerste stop op de fruitmarkt.Die druifjes daar, hmmm heel lekker.En die lieve dame waste ze nog wel voor ons!.
En hop, weer verder tot onze volgende stop; de sanitaire stop, altijd wel welkom.Langs de weg zagen we vele mensen op weg naar hun kerk.Elke kerk heeft hier zijn eigen kleur, dus de mensen liepen ofwel in groene tenue, of blauwe of zelfs n witte.Zo kun je altijd zien tot welke kerkgemeenschap zij behoren.
Efkens onze pas laten afstempelen en we zijn in Swasiland. Een ander Afrika.
We worden begroet door kleine kinderen die staan dansen op een brug om de nodige sponsoring te krijgen. We kunnen het niet laten om, na een paar potloodjes achter gelaten te hebben, een ambachtelijke gemaakt beeldje te kopen om deze schatten toch beetje te helpen. Monique haar hart bloedde en weg waren ook de lekkere druifjes.
We hebben tenslotte nog een psuedo Swasi dorpje bezocht met de nodige uitleg door een locale krijger en onze boterham werd verder nog belegd met dans en zang.
Monique kreeg van die zangers weliswaar tranen in de ogen en Vic verstopte zijn gezicht achter de camera om zijne cool niet te compromitteren.
Wij hopen morgen, terug in Zuid-Afrika,weer eens een wi-fi te hebben om onze blog up to date te brengen en eens te kunne skypen met onze kinderen.
Baaie, baaie danki voor jullie begrip en tot morgen.
%%%FOTO1%%% Amai, vandaag was het de vroege shift !Wake-up call om 5h30 en onze Vic wil altijd een half uurtje vroeger op! Met prut in de ogen, en enkel een taske koffie, wij weer op weg naar het Kruger Park.En het loonde de moeite!We zagen al vrij snel hyenas met een stevig brok vlees voor zich.Ook de cheeta was indrukwekkend.Maar het meest van al waar we beiden stil van werden, was toch de kudde olifanten die de baan overstaken. Zeker met de vele kleintjes die erbij waren.Toch een ontroerend moment.Iedereen was heel stilletjes, natuurlijk niet alleen van de pracht van de natuur!, 5 h 30 liet zich ook voelen!Terug in het hotel waren er een paar moedigen die het zwembad indoken. Ondanks de hogebuitentemperatuur was het toch wel n frisse duik.En wij kunnen het weten, wij waren natuurlijk ook bij die moedigen.
Voor het avondeten kregen we een boerenmaal voorgeschoteld, maar wel met ngeweldige show erbij.Knappe mannen met n sixpack, sommige zelfs n vijftienpack, dansten en sprongen op het ritme van de trommels en de zang van de meisjes.Vic trok heel stilletjes zijn buikje in!
Straffe mannen die we niet in den donkere willen tegenkomen om ambras te maken.
En nu snel naar bed want morgen is het weer vroeg dag.
%%%FOTO1%%% Goodmorning sunshine!En de zon was van de partij, 21° zelfs!Dus ideaal om onze Panoramaroute aan te vangen.En wat voor een panorama! Superlatieven volstaan zelfs niet, zo waren we onder de indruk. Van het ene natuurwonder reden we naar het andere.
Na een mooie route krijgen we zicht op Gods Window hoog op de berg met een geweldig helder uitzicht over het Transvaalse laagveld.
Daarna onder een stralende zon naar een zo nog mooier uitzicht op de 3 Rondavels , 3 bergen die perfect lijken op de ronde hutten van de vroegere locals.N mens wordt er stil van!
En als we dit dan al zo machtig vonden, viel onze mond open van bewondering bij de spoelgaten van Bourkes Luck Een wondermooie plek waar 2 rivieren, de Blijde en de Treur, diepe kloven uitgesleten hebben met opvallend mooie kolkgaten.Bij zoveel natuurschoon wordt ge toch wel heel klein!
Terug richting noorden maken we even n stop aan de Berlin Falls. Die kon echter niet op tegen al dat vorig natuurschoon.
Alleman was tegen die tijd een beetje uitgehongerd.Dus in een klein stadje Graskop dan maar even lunchen.(specialiteit gevulde pannenkoek)
Namiddag was het tijd voor een beetje geschiedenis met een bezoekje aan het geklasseerde dorpje Pelgrims Rest, zeg maar het Bokrijk van deze streek.Een klein dorpje waar vroeger de goudzoekers leefden.Eén heel merkwaardig feit: op het kerkhof staat een graf, tegendraads de andere graven met geen naam op, enkel de vermelding ROVER.Hiermee wou men laten zien dat men geen enkel respect had voor de man die een tentje gestolen had.Jammer genoeg keerde hij toch terug naar het dorp nadat hij hier weggejaagd was, met langs 1 kant het haar en baard weggeschoren. En dit betekende zijn dood.
Monique zal om alles weg te spoelen maar eens gaan zwemmen in het prachtige zwembad en Vic heeft eindelijk de kans om een paar blog verslagen te posten
Samen hebben we vandaag aan ons uitstapje mooie herinneringen en een mooi rood en aangebrand kleurtje in ons gezicht aan overgehouden.
Om halfzes uit onze tram om ons klaar te maken voor onze eerste safari in het Krugerpark. Het is bewolkt en niet helemaal uitnodigend buiten, maar niet getreurd. De regen is toch al gestopt. Na een goed ontbijt zijn we op weg.
Het is een inspannende dag, want de beesten staan hier natuurlijk niet op een rijtje aan te schuiven en we moeten ze dus wel echt spotten. Maar al gauw hebben we enkele exemplaren voorde fotolens. Prachtige ervaring om oog in oog te staan met bv een olifant die ons op zijn beurt aankijkt alsof wij de attractie zijn.
En niet enkel olifanten hebben we gezien, maar ook n hele boel impalas, giraffen, n buffel, nijlpaarden, neushoorns, en n heleboel prachtige vogels. Van de big five hebben we er al drie gespot. Niet slecht voor de eerste dag! Maar dat komt natuurlijk door Hugo.Zoals die overal de dieren ziet, niet te geloven. Als wij dan al eens een beestje zien, dan blijkt het gewoon n boom of steen te zijn. Hij ziet zelfs het kleinste vogeltje in n reuzenboom zitten.
s Middag in het park gepicknick tussen de apen.Zijn die beestjes agressief.Die pikken gewoon je eten uit je bord.Alhoewel, erg? De Kudu wors en de Boere wors waren nu niet bepaald lekker
Het busje leent zich niet honderd procent voor de safari, maar dat neemt niet weg dat we veel pret hadden onderweg, aangedikt door onze guitige Emmie en droge Eugène die ons regelmatig de slappe lach bezorgde.
Nog n hele lekkere steak gegeten in het nabije stadje Hazyview en dan vlug het bedje in want morgen weeral vroeg op. Och, wat is vakantie toch vermoeiend!
Denkt ge dat ge naar het goede weer trekt en begint dat hier s nachts toch wel te onweren zeker.Het water valt met bakken uit den hemel.Het bezoek aan het Ndebele dorp viel daardoor wel letterlijk in het water, het werd een bezoek op zn japanees.Even wat fotos van toch wel een kleurrijke figuur en dan rap de bus in.
Het bezoek aan de diamantmijn in Cullinan was dan wel een groot succes.Het is niet voor niks dat diamanten zo duur zijn!Nog nooit zon kapitaal bijeen gezien.En n hele hoop bijgeleerd! Als we nu diamanten willen kopen, we weten er alles van.Monique haar oogjes blonken en Vic, die bibberde van de schrik!Maar oef, gelukkig voor hem bleef het gewoon bij kijken.
En dan verder met de nodige tussenstops, een vettige hamburger en een niet te z koffie, richting Hazyview waar we 4 dagen zullen verblijven.De panoramaroute hier naar toe slingert door de Transvaalse Drakenbergen. Spijtig genoeg begon het weer te regenen en op een hoogte van bijna 2000 m was het zelfs heel mistig.Even dachten we dat we in de Ardennen aan het rondtoeren waren op een regendag.Het hotel maakt dan weer alles goed.Wat een kamer, net een balzaal. En ook het diner is de moeite.Nu vlug in bed want morgen weeral vroeg op! Slaap ze.
Oef, we zijn er geraakt! Weliswaar doodop, maar we zijn er!De vlucht naar Frankfurt was een makkie.Korte vlucht, zachte landing.Maar tot in Johannesburg geraken, dat was een ander paar mouwen, zeer woelige vlucht en lang heel lang. We waren beiden kapot. Een nacht met hazenslaapjes voor Monique en ééntje met geen oog dicht voor Vic. Een echte aanrader. Maar eens in Johannesburg,stond een goedlachse Hugo ons al op te wachten.Die nam ons direct mee op sleeptouw in zijn VW Crafterbus naar het Voortrekkersmonument in Pretoria. Een prachtig monument ter nagedachtenis van de bloedige geschiedenis van Zuid-Afrika.Want er is alles bijeen toch wel een stukste gevochten hier!
Bij het bezoek aan het huis van Paul Kruger, voormalig president, waande je jezelf direct terug op bezoek bij één van je oudere omas. Maar dan wel eentje van rijkere afkomst. Schoon meubeltjes en knappe huisraad en daarboven uit staken de prachtige lichtschakelaars! Wel maar een klein huisje om met 16 kinderen te wonen! Ja, ja onze Paul kon er wat van.
We maken nog een ritje door de oude stadskern op naar de Uniegebouwen, zeg maar het Parlement van Zuid Afrika.Wat ons direct opviel zijn de overal goed onderhouden tuinen!Alles gebeurt op t gemakske maar groene vingers hebben ze hier wel.
En dan met heel de groep op weg naar onze lodge in Retepetet . Na nog even een zwemmeke omringt door blauwbal-apen,en een kleine avondwandeling in het natuurpark is het tijd om aan te schuiven aan een lekkere maaltijd; . Monique haar oogjes vallen daarbij al bijna toe en het is hoog tijd om direct in t beddeke te kruipen. En daarbij is onze eerste dag in Zuid Afrika al voorbij!
Na al dat lange wachten
en plannen kunnen we zeggen dat we er klaar voor zijn. Het is me wat geweest, zulle.
Dit weekend toch nog even een goede afleiding gehad door de Paashaas binnen te laten voor onze Vince.
Hij liet het niet aan zijn hartje komen om zijn paaseieren gretig te rapen. De
schat!
Nog even onze SKYPE
getest op enkele gewillige personen omdat we vanuit het achterland toch ook
eens iets willen laten weten. Maar meeral om onze kinderen te kunnen zien
natuurlijk, maar dat mogen ze niet weten.
We kunnen nu eindelijk
de laatste uren aftellen voor we gaan vertrekken. De laatste klusjes in huis
worden nog gauw gedaan. Straks komt onze
Kevin ons ophalen met zijn voiture en worden we in stijl naar de luchthaven
gebracht. Gouden kerel toch hé. We zijn er trots op!
Het zal straks wel een
lange nacht worden voor Vic, omdat die in tegenstelling tot Monique, niet zo
goed kan slapen op een vliegtuig. Maar dat nemen we er maar al te graag bij.
Nu is het de moment om
te gaan genieten en ons eens goed te laten gaan.
We gaan ons 100% smijten
om onszelf te entertainen (om het eens met de woorden van The Voice jury te
zeggen).
