Het mag dan een kwakkelzomer geweest zijn. Toch heb ik ook genoten, tijdens vele wandelingen aan het Schulens Meer, van lange, zachte zomeravonden. Ik ontmoette bekende en minder bekende oeverbewoners en de zonsondergangen lieten mij dromen...
Af en toe waren er warme zonnige dagen... heerlijk om dan in de tuin te zitten met een goed boek... Soms levert dat ook nog een leuke foto op, een foto die het helemaal zegt
Tweemaal deze zomer bracht ik een bezoekje aan het dierenpark Planckendael. Eenmaal tijdens een natte druilerige dag en de andere keer tijdens een zonnige maar frisse dag. Maar telkens stond alles in het teken van nieuw leven... Hier zijn ze dan... de hijgende schildpadjes... Zal ze toch maar tonen ondanks de slechte kwaliteit van de foto's... geluid is er niet bij
Op veertien september vertrokken we voor weekendje Oostenrijk, naar Holzgau. We gingen kijken naar de Viehtrieb, het vee dat voor de winter terug naar hun stallen in het dal gebracht wordt. Voor die gelegenheid worden de koeien mooi "opgemaakt" en ze komen in stoet in het dorpje aan. Daar worden dan allerlei festiviteiten gehouden. Nadat we uitgepakt hadden maakten we een uitstapje naar het nabijgelegen dorpje Elbigenalp. We bezochten het mooi kerkje en het dodenhuisje. Daar liggen de knekels op een hoopje, zonder onderscheid des persoons. Ten tijde van de pest moesten zij plaats maken op het kerkhof om de vele doden te begraven.
In afwachting van de viehtrieb maakten we in de voormiddag een uitstap naar Hinterhornbach. Op de Petersberg-alm genoten we van het uitzicht - de herfst was al duidelijk aanwezig...
Op de terugweg passeren we Elmen en de brug over de Lech
Het doel van dit weekendje Oostenrijk was eigenlijk de "Viehtrieb" van Steeg. Maar omdat er vorige week reeds sneeuw lag op de alm werden daar de koeien en de schapen al naar de stal gehaald. Maar de almabtrieb in Holzgau was ook de moeite waard - dit "Herbstfestle" werd rijkelijk met gerstennat overgoten en de hoempa-muziek klonk vrolijk... Het vee werd van de Sulzalm en van de Rossgumpenalm naar beneden gehaald - de koeien waren mooi versierd (maar erg mager...) De toeschouwers kregen van de jonge boeren een aandenken.
Om helemaal naar de Hanauer Hütte te wandelen is een dagtocht nodig - daar was de tijd te kort voor (en de conditie ook te slecht... ) We gingen even de weg op richting de berghut, kwamen langs de Anhalterhütte, en wandelde zo terug naar het dal - waar een lekker biertje op ons wachtte..
Na een noodzakelijk dutje maakten we in de namiddag nog een prachtige wandeling naar de Rossgumpenalm. Onder een heerlijk zonnetje en door een machtig landschap wandelden we naar de alm waar gisteren het vee werd gehaald om de winter in het dal door te brengen.
Op de terugweg passeren we Elmen en de brug over de Lech
