Wie zijn wij om dat tegen te spreken Statistieken bewijzen inderdaad NIETS
Ze kunnen enkel indrukken weer geven van wat men zou willen bewijzen en dan valt er slechts één zaak uit te leren, nl. de invalshoek die men uitdrukkelijk wil onderlijnen...
Uit de statistieken van het stadsarchief onthouden we...
NIET
dat er minder bezoekers waren...
en NOG MINDER
dat er niets lezende te leren valt.... (hoogstens dat er minder bezoekers zijn die kunnen lezen..! Foei!)
Op de website kan je even een andere statistiek lezen....
We stellen hierbij ookniet dat we statistieken niet nuttig vinden. Al was het maar om de cultuur-transitie met heimwee te constateren.
Onze voorouders van 450 jaar geleden hebben tot 2016 moeten wachten om mensen te vinden die wat zij hebben meegemaakt al was het maar in feiten en data - een tijdslijn - te lezen.
Ook getallen zijn zo onbeduidend. Soms is tien jaar al belangrijk genoeg .....
Archief is tijdloos en tegen de tand des tijds (met de nodige competentie) bestand.
Inderdaad. We haalden het: kristal, tin of rozen, zowel de vernieuwde BIB als het vernieuwd stadsarchief bereikten TIEN jaar.
We kunnen met fierheid rapporteren over de groei van het patrimonium.
Als Vrienden van het Poperings archief merken we de kryptische vermelding van de vrijwilligers als erkentelijkheid voor de hulp aan de zoekers door het VPA. We vermelden zelf de stapel uitgaven: tijdschrift SAPpig en een dertigtal toegangen tot de archiefweelde.
Het vernieuwde stadsarchief begint zo zijn nieuw decennium onder het triumviraat: TIJS-WOUTER-FLEUR.
We noteren: HIP HIP HOERA voor de Fiers-afdeling van de Letterbeek.
De ROLrekken komen aangerold. Daar is nogal wat sleurwerk aan te pas gekomen. Maar de jonge ploeg jeunde er zich in. Er is full speed hergelokaliseerd. We hadden de camera niet bij toen Tijs de grijze hersencellen deed werken om de farden van Fiers te lokaliseren maar het kwam.. Als de denker van Rodin zonder de app op de tablet PA F31.... 5 rek VPA..
Ondertussen is de day before pre-Messiaans. We leven in de drempelperiode van To morrow.
Enkele beelden ..
Meteen ook om de schrijver van het voorlaatste artikel van onze begraven SAPpig met een foto honoreren. Dit weze de obiit. De nederige auteur zette zijn naam niet onder de titel. Meteen een anrader. Lezen dus. Artikel van Jacques Destailleur.
We leven in de hoop stapels artikelen te zien toestromen, om in de nieuwe SAPpig te verschijnen. Het kind heeft nog geen naam, dus alleen bij familienaam bekend SAPpig.
Op het archief is de drukte sinds het begin van het jaar enorm gestegen.
Grote groene rollende vuilbakken gaan heen en weer ... gevuld en/of niet gevuld. De bezoekers zijn niet extra nieuwsgierig en zoals het bij hen in intense vervoering gebruikelijk is laten ze zich niet storen..
Een drukte van jewelste. Waar gaan ze dat in lengte van dagen conserveren. Of.. hebben we geen werken zien uitvoeren bij de buren? We volgen zeker facebook.
Welke geest - welke wind - waait al dat hoogst geëerde en smachtelijk verlangde materiaal derwaerts.
Is het de onlangs ontdekte biddende Oscar Fiers die de hemel bestormde of een lobbyende voorzitter van de VPA.
Uiteraard is er vaker hoog bezoek. Al is het aantal bezoekers de visu dalend.
We kunnen sedert het aanbod op de digitale snelweg, ook van de VPA, niet loochenen dat de leeszaal minder druk bezet is. Maar we hebben darentegen een extra florerende facebook. Dit is een facelift via de jongere academici die met de eigentijdse middelen en logistieke mogelijkheden hun ding doen.
De statistische gegevens kun je wel ergens oplijsten.
We hopen dat eens in het zog van deze agora omstandigheden ook meer mensen historische producten voortbrengen.
De aanleiding voor deze blog-flash is het fysisch bezoek (virtuele en digi-bezoeken hoorden bij de vorige alineae) van kopstukken uit de C07-niche.
Hier heb je de kaart waar de vraag wordt over gesteld in de facebook van het stadsarchief.
Ondertussen zijn we wat verachterd in onze berichtgeving. Op de voorstelling van de handleiding omtrent het archiveren van verenigingsarchief was het trouwens ook een leuke bedoening.
De handleiding archieven verzorgen is op te vragen in het stadsarchief.
De VRIENDEN hebben inderdaad een besmetting die niet te helen valt.
Met de seizoenen mee, gedragen door de kringloop van de natuur, op de golfslag van de generaties houden ze zich vast aan de documentaire restanten van de levende geschiedenis.
Voor de stuurlui aan wal een doodse saaie bedoening: DOODSBRIEVEN en DOODSPRENTJES
De VRIENDEN speelden het weer klaar om meer dan een dozijn - A4 dozen ge-pre-klasseerd in de fardengalerij van DE cultuurtempel - straks met label - beschikbaar te stellen.
Wie denkt dat het leger vrijwilligers zweert bij het aftands-vergankelijke fardengedoe heeft vast nog niet genoten van de digitale schotels.. resto: arch-poperinge.be.
Eens de eerder ambachtelijke look voorbij van de frontpagina kan iedere genealoog snoepen en slurpen aan de nectar van archieftoegankelijkheid.
Nieuwjaarswensen zijn via deze website onmiddellijk vergezeld van ons cadeautje: een nieuwe portie gedigitaliseerde bidprentjes. We vermelden hierbij ook CUM LAUDE de bedrijvige scanners, de geduldige identificeerders en de altijd actieve transporteurs digitaal en instrumentaal van dit moderne monnikenwerk.
Ook jongere bezoekers zijn uiteraard altijd welkom.
Een aardje naar hun vaartje.
Professionele begeleiding ..
Wachtend op het jaar van de walvis
Dit moment was even tussen de mazen van het net weggeglipt... Proficiat Jaecques de processenwreter... 1000ste bezoeker 2013 - en lezer van het meer dan 1000ste proces.
Op de verjaardag van onze stadsaarchivaris: Happy birthday
Omdat we het geen hype vinden om via de sociale media happy birthday te flemen doen we het hier op ONZE blog.
Hij werd geen driemaal zeven, maar driemaal tien.
Tijs Ruben GOETHALS leidt al een poos de tempel van de historie van Poperinge. Hij doet het met een jurisprudentiële aandacht. In de enkele jaren van - sorry! - zijn bewind waait er een evolutieve (voor Poperinge niet vreemd), haast miraculeuze, breeduitbloeiende archiefwind. De privé bewaarde verenigingsarchivalia dwarrelden als herfstbladeren het depot binnen. De vrienden staan - ok, niet in de vakantiemaanden - het jaar door klaar om het nu al meerdere keren vermenigvuldigde personeel, aan te vullen.
Historici, debutanten in de discipline, een doorgewinterde Joseph en simpele genealogen vinden de weg naar wat wij onder ons DE cultuur durven noemen...
De muur van het verdriet van Poperinge werd deskundig ingepakt in zuurvrije folio's, en alle documenten worden door ons aller Jacques opengeplooid, van alle ondingen ontdaan, er zal achteraf zeker geen mes meer te voorschijn komen ....
Een hommage aan de jarige met enkele foto's van 12 okt. 2013 in het stadsarchief van Poperinge.
De komkommertijd bracht sensatievoer voor de gazette-lezers. Ons rijk archief heeft altijd nog iets wat niemand al wist. Den Doo, Guido Vandermarliere - ere wie ere toekomt - vond een archeo-stuk tussen de proces papieren...
De krant bloklettert: misdaadmes uit 1780. Guido las het proces voor.
Omdat er nog heel wat rond dit proces zou kunnen verteld worden, geschreven of geacteerd toch ook even enkele hints. Voor de oud-schrift pupillen... vakantiewerk om te bevorderen naar de gevorderden: kom en lees.
Je zou bv. kunenn ontdekken of DUMLIER zijn pijn zelf kapot beet, of dat de gevolgen waren van de pak rammel die hij van Marie Agnes, de café bazin van de Gaepaerd kreeg. Of Matheus Jacobus DUMELIER tabak en een mes in handen had toen hij OUSTLANT kwetste? Was de straf: geeseling en verbanning wel evenredig aan het vergijp. OUSTLANT getuigt nog in november, terwijl hij geraakt was in de epijgaster ader? Was het wel Mattheus Jacobus beesemaeckersmes of een Luyckermes dat het zijne niet was? D.V. zijn dat de initialen van M.(J.) D.?
Voorwaar boeiende litteratuur. Echt iets voor SAPpig. Je abonneert je toch weer volgend jaar?
Ter ere van de schenkers werd er een event gepland en uitgevoerd.
Alle schenkers die in de laatste twee jaar de edele moed hadden erfgoed gratis aan het nageslacht te overhandigen werden uitgenodigd ten archieve. Ze kregen een gesmaakt onthaal.
De stadsarchivaris deed het voorstel. We lazen in de krant dat dit met zusterinstellingen ter stede ook gebeurde en waarom in onze eerbare schatkamer van de duurzame cultuur ook niet.
De VPA bracht zijn steentje bij.
Zo zie je maar het dynamische archief groeit en bloeit.
Het statische archief heeft het recht op notoire bekendheid.
Dit is ook ter plaatse geformaliseerd.Stadsschepen van cultuur Loes VANDROMME kreeg de kwartierstaat.
Het stadsarchief mocht ook de beide schepenen, horum fortissimae mulieres, uit de ploeg de twee sterkste vrouwen verwelkomen.
De eerste vrijdag van het jaar was het even heel heel druk.
Iets te vieren...? Een toast op het nieuwe jaar.
We hebben een gemiddeld jaar achter de rug. De geroutineerde Stadsarchivaris zette alles op een rijtje. En geen vijgen na Pasen. Voor Driekoningen, dertiendag, konden we het verslag van de werking inkijken. (via Poperinge, stadsdiensten, stadsarchief, meer weten, werkingsverslag)
bidprentjes klasseren 2012.
De droge cijfers geven een lichte stap terug.
Maar de ambiance is er niet minder op geworden....
Er is ruimte om nog enkele m archief te incorporeren. Daar is zelfs geen titanenwerk meer voor te verrichten. Dat is trouwens cum laude (cf. verslag van de werking) door de Vrienden gebeurd in de dinsdagavond rendez vous (dat laatste om de Franse Vlaamse medewerking te honoreren).
De inventarisatie en de toegankelijkheid world online is probaat aangegroeid.
Paleo 2002
In 2004 dachten we de bidprentjes in een databestand te inventariseren.... Ten huize van Martin.
De gewijzigde opstelling stimuleerde aandacht en nauwkeurigheid, een stilte die past bij het reverentieële werk ter herinnering aan en het bewaren van de namen van de voorouders....
Vrijwilligers die er altijd bij zijn en dankbare cursisten zij aan zij. We hebben er toch weer wat zin in de Vrienden van het Poperings Archief bestaan nog en zijn er als ze de zaak kunnen dienen...
De boom van de geschiedenis in Poperinge ontbladert nog niet. De lang geconserveerde Huizinga-herfsttij wordt stilaan door de historie-besmette zoekers onthuld. Terwijl Poperinge in zijn abdij-kerklijk verleden politiek dreigt te wankelen, wordt zijn geschiedenis gretig doorwoeld. Frans Jonckhiere mocht dit jaar als 1000ste bezoeker geestrijk vocht in ontvangst nemen.
Het is druk in het stadsarchief. Hier wordt niet enkel gevierd. Op de derde dinsdagavond, dat was dan de dag voordien, werden weer honderden dozen door een half elftal vrijwilligers verplaatst. Het dynamisch archief komt zo, na jaren, waar het conform de moderne eisen wordt bewaard. This day is history.
Het onverdroter heir dat onder het jaar de veldslagen levert omringen de fiere DUIZENDSTE bezoeker: een duizelingwekkend discours.De HH. Milleville, Vandermarliere, de STADSarchivaris Tijs GOETHALS, Jonkhiere, Destailleur, Moeyaert en Doise.
Wie we over de vloer krijgen, wil opklimmen, liefst zo hoog en zo ver mogelijk. De meeste zijn daar zo breed mogelijk in geïnteresseerd. Zo ondervinden we dat 80% van de bezoekers wel op een of andere manier familie is van elkaar. En je hoeft daar helemaal niet voor terug te keren tot Adam en Eva.
Back to the roots.
Jan-met-de-pet - Henk en Ingrid - zijn er al heel vroeg van afgestapt om de strikte schrijfwijze van hun eigen familienaam aan te houden.
En dat de ene vroeg en de andere later uitkomt in de zeventiende eeuw bij dé figuur - de mascotte - van de VPA: Jerome LABAERE.
Voor we het vergeten willen we de troetelbron van het moment signaleren. Sluwerds hebben de boeken met bidprentjes ontdekt: de wonderbare visvangst is gestart. Misschien een idee om er een prijskamp rond te organiseren. Onlangs nog hoorden we een vertrekkende bezoeker zeggen : Goeie middag, smakelijk en hoeveel heb je er vandaag gevangen? Het is contradictorisch verheugend het doodsprentje van een groottante te vinden en er zo familie op familie bij te ontdekken.
Dat's ook zo wanneer we iemand terugzien die heel goed weet hoe rijk ons archief is en weet wat er te vinden is.
Het blijkt dat terug naar de roots ook kan betekenen dat het aangenaam is naar dé wieg terug te keren, daar waar men in zijn jeugd de edele hobby van het vorsen naar de oorsprong ontdekte.
We weten uiteraard niet wat de eminentie zal gedacht hebben, wanneer hij het decorum en de splendid candidness van onze hedendaagse omgeving zal hebben gezien...
Alles in een nieuwe constellatie maar met de voor hem oude en vertrouwde archiefstukken.
Een erg goede dag. Drukte alom in de voorbereidingstijd......br> < Twee opvallende megamoderne organisatorische TROEVEN Primo: In het stadsarchief de kindvriendelijke pamflettaire flying messages... geel omrande ook door volwassenen geapprecieerde notes Secundo de medewerking van omzeggens de totaliteit van de serieuze heemfanatici: de vertellers, de VPA (wij dus), het stadsarchief, westhoekverbeeldt, het hopmuseum en Talbot.
En niet te vergeten de speler die al de acht + één keer meespeelt: Onzen Heertje erfgoedvereniging. Die hadden toch zeker wel alle tentoonstellingsbakken (4+1, die zonder slot) besteld bij de stedelijke raad voor cultuurbeleid......
We houden eraan de collegae die met ons meededen om het erfgoed te honoreren en geen cavelier seul wilden zijn in die periode te danken voor het samenspel.
<
Armoe troef. De verborgen camera constateerde dat ook in het archief armoe meespeelt. Wouter en Tijs wilden het woord ARMOE spellen in magneetconstructie en ze strandden......br>
We kunnen ons afvragen waar al onze medewerkers de kracht putten om alles zo snel klaar te stomen. De explosieve groei van onze website. Geen Jean Foutre, maar een Jean BoisDIN, een bos DIN-dinges, geen vluggere realisaties mogelijk. Je hebt het pas bedacht en floep, kabouter flop heeft het gerealiseerd.
Beste genealogici. Je moet het zien. In de marge zie je de link.
Maar waar halen onze mensen die snelheid. Onlangs ontdekt. Onze Tijs behaalde in de canicross van Vilvoorde de snelheid van 16,39 km. per uur. Zo iets kan niet zonder vruchten zijn. We delen allen in de vitesse van de stuurman! Hoog bezoek
Het hoeft niet speciaal vermeld. Het hele jaar door kreeg het stadsarchief van onderscheiden verenigingen en private personen vaak unieke dingen. Het stadsbeleid is enkele jaren terug van koers veranderd. Het erfgoed kreeg heel wat meer aandacht. Er kwam een modern archiefdepot. Het zou de onmogelijke perfectie hebben benaderd had men de basis wat meer inspraak gegund. Op het laatste moment moest nog ruimte voorzien worden voor de bekende meters aangroeiende doodsbrieven collectie met het droevige gevolg dat een deel van rolrekken niet konden geplaatst worden....
Dé opgekropte schenkers-gulheid is én de luis in de pels én de nachtmerrie van de archivofielen die het antwoord van de stads beleid kunnen voorspellen. We hebben al grensoverschrijdend voorzien voor het archief..... ben je nu nog niet tevreden.
We brengen U de eerste foto van 2011. De Heer Franz Denys, Brussel, bracht als eerste dit jaar zijn pak. Op de foto fam. Denys, stadsarchivaris Tijs Goethals en de voorzitter van de VPA.
Ondertussen wordt een catalogus gemaakt van de 9 rekken VPAdepot.
Onze webmaster Jean heeft niet alleen de klappers online gebracht. Hij heeft er ook veel zelf van gedigitaliseerd. We zijn er fier op! Het applaus was gemeend. Proficiat!
En we vernamen dat de master alle aanbevelingen ter harte neemt. De suggestie van meer openingsuren kwam nu al uit het publiek, maar de gebruiker mag uiteraard ook zijn positieve inbreng doen.
