Al enkele jaren is het een toegejuichd gebruik dat we de 1000ste bezoeker vieren. In de loop der jaren zijn er zo al enkele mensen met een aandenken naar huis gegaan.
De fles is echt. Het gebruik dateert reeds van 2005.
De bezoeker was uit Oudenburg. Statistisch waren we toen heel sterk. We haalden gemiddelden die heel sterk het stadsarchief van de geburen overstegen.
Onze ere voorzitter
krijgt de trofee voor cultuur 2004 op 24 06 2005 Cultureel Poperinge was ten
stadhuize om hun celebrandus 2004 te vieren. Germain SCHOONAERT werd
gelauwerd.Twee verenigingen hadden hem voorgedragen. Het had amper, volgens de
officiele woordvoerder, cubeco Bart Wemaere, de canonieke weg van nominatie en
acclamatie nodig om beslecht te worden. Germain kreeg van de kunstkring en van
de Vrienden van het Poperings archief de krans. Germain SCHOONAERT heeft
inderdaad voozitter Gilbert Reniere opgevolgd in de kunstkring en werd ook
voorzitter van de VPA. Zelf geen schilder behartigde hij met passie de kunst
en via paleografische en archivalische pelgrimmages lauwerde hij zelf de
geschiedenis van Poperinge. In zijn narede wees hij erop dat het Poperings
Archief wacht op vorsers, dat de stad daar impuls kan aan geven en dat hij door
zoveel mensen op weg is gezet. Germain is en blijft de eenvoud, de rust en het
evenwicht in cultureel Poperinge.
Toen de dieren nog spraken. Neen, een tijdje later toen de dieren (muizen, ratten en andere ongedierte) verdrongen werden door zonderlinge individuen zoals Juliaan, Oscar en Guido... werd het stadsarchief van Poperinge geregeld wat onder handen genomen.
Wanneer stadssecretaris Verstraete Willy Tillie engageerde als stadsarchivaris werden de kelderruimtes wat van hun muffe lucht ontdaan. De gestrenge ambtenaar werd vervangen door ee, snorloze - geef toe - veel minzamer uitziende bediende. En als het stadsarchief de lokalen met inbegrip van de cellen van het oude politiebureau innam groeide het plan om met lessen oud schrift iets meer te doen aan de archivistiek in Poperinge.
Paul Dereckx en Henri Vandenberghe stichten de feitelijke vereniging met goedkeuring van de dienstdoende stadsarchivaris: De Vrienden van het Poperings Archief ontloken in de Guido Gezellestraat, de oude ieperdamcouter. Een kwart eeuw geleden toen de geschiedkundigen gilde en het dito landschap sluimerde kwamen enkele paddestoelen in beweging.
Aan de Schreve zong zijn heemkunde-aria, Carzeele Journaal zong een familiesong en De Vrienden van het Poperings Archief spelden het ABC, gaven leesles en publiceerden toegangen tot het stadsarchief.
De croonestucken dateren van iets later. De eerste ontsluiting van de oude archiefstukken waren: de weezerie SAP 321 en de ommestellingen. Ze werden evenals het kalender van Vervot en de greffie van Reningelst nog niet in de reeks uitgegeven. Ze waren echter wel de trendsetters van de lijn die door de vrienden van het stadsarchief zou worden uitgezet. Het zijn opera die ons mega-rijke en barstens-volle archief ontsluiten en toegang geven. Dat zal tot op heden de core business zijn van de VPA.
De uitgaven hebben altijd de kas gespijsd zodat we konden overleven. Het product zette altijd maar meer mensen aan om de stap te zetten en de les te leren, genealogieën vlees te geven. Het was een refrein dat we telkens weer hoorden herhalen door de gangmakers van ons bedrijf. Paleografie leren en zelf de boom in klimmen, vruchten plukken en de graat-genealogie vaarwel zeggen voor een levend verhaal, vlees en bloed, lief en leed.
Hieronder de afkorting "sverweerderes".
Een van de effectieve hefbomen van ons systeem was en is de zoeker te doen geloven dat hij dat oud schrift ook kan lezen. Het croissantje dat in de incubatie tijd van de stamboomkoorts, de genea-griep of de stamboomverslaving activeert is ons pakketje"paleografische pixels". Voor wie dat nog niet kent die heeft genealogische deficiëntie.
