Goede avond Bloggers, 

Mijn angst is dus wel degelijk uitgekomen, ik had het vermoeden dat er iets verkeerd was in de relatie en mijn buikgevoel gaf me gelijk, er moet enorm gewerkt worden aan de relatie , mijn uitlaatklep Schrijven, gisteren gesprek bij begeleiding samen met mijn vriend, eerste gevoel gesprek is goed gegaan alleen nadien had ik niet meer het gevoel om gesteund te zijn, hij lachte alles weg ,

deze avond op de parking ook, een leuk gesprek in mijn ogen een grondig ernstig gesprek en toch kwam hij er steeds weer tussen als ik aan het praten was , wat bij mij dan alles afsluit en dan zeg ik niets meer, hij begon te lachen en heb hem duidelijk gezegd , ik lach er niet mee want blijkbaar heb je niets geleerd uit het gesprek gisteren.. als hij uit de gesprekken zou leren dan zou hij me beter begrijpen maar dat doet hij niet , hij lacht vele dingen weg en denkt dat hij goed bezig is maar hij besefd echt niet dat hij me aan het verliezen is.

Ik wil hem nog steeds het voordeel van de twijfel geven maar mijn gevoel begint me anders aan te geven dan ik denk in men hoofd, men hoofd zegt tis tijd om aan jezelf te denken en men hart zegt geef hem nog 1 keer een kans om het volledig goed te maken..

ik zit met mezelf zo in de knoop , daarom ook de reden van de vrijwillige opname, 

ik ben een moedige en sterke vrouw die al heel veel waters heeft doorzwommen en wil er terug uit geraken zoals ik vroeger was en kon zijn, onbezorgd men leven leiden , lachen zingen , plezier maken , vrienden maken, iets gaan drinken , geregeld gaan zwemmen , eens een weekendje duitsland boeken, ik mis het allemaal en het zou me enorm veel deugd doen als ik nog eens terug aan mezelf zou denken.. maar das misschien voor het volgende stuk van dit verhaal, nu ga ik men ogen laten rusten en men stress laten bezinken en gezellig tv kijken om te ontspannen , morgen nieuwe dag..

Slaapwel Bloggertjes