Na jaren van " we zouden nog ne keer " was dit jaar de kogel door de kerk : 
een weekendje La Roche.

En de honger moet zeer groot geweest zijn want nog nooit zag ik bij de Studax
zo'n stiptheid als die vrijdagmorgen.
Na tussenstoppen te Spy en Marche -en -Famenne bereikten we even na 14.00h

veilig onze bestemming :  Floreal club La Roche.
De verdeling en de inname van de kamers verliep zeer vlot zodat we spoedig
het terras opzochten om in een prachtige omgeving te genieten van

een welverdiend pintje.

Daarna werd de stad La Roche opgezocht.  De wandeling bracht ons langs een
prachtig vernieuwd park en de boorden van de Ourthe naar het centrum
van de stad met zijn vele winkeltjes.  Tot we 3 cowboys zagen zitten op een terras. 
Tijd om ons neer te ploffen op een stoel om te genieten van de zon, een goede pint
en de alombekende Ardeense salami' s.

Na een voortreffelijk avondmaal kwam voor het eerst de pokerpot naar buiten.
Men zag al vlug wie zijn waren kon verkopen en wie niet.  Maar ja, ieder zijn vak,
men kan niet alles verkopen.

Als afsluiter van de dag wierp iedereen zich vol overgave op het bingospel
met de vrouwen als winnaars.

Een goede nacht en een stevig ontbijt brachten iedereen in de juiste stemming
om naar Achouffe te rijden en daar wandeling "O" aan te vatten.  
Na anderhalf uur was iedereen er het mee eens dat er in Belgie ook mooie
stukjes natuur te bewonderen zijn.  Het plaatselijke biertje Achouffe kon deze

mening alleen maar bevestigen.

Dan op naar Mont.  Het ligt wel degelijk in Wallonie maar ik heb er geen
woord frans gehoord.

Het leek er wel Vlaamse kermis.  Mais bref, de barbecue mocht er zijn
en het plaatselijke biertje van brouwerij Pol ook.

Daarna tijd om af te zakken naar de stuwdam van Nisramont, alom bekende
trekpleister in de streek.

Het avondmaal bestond uit streekgerechten.  Voorop Ardeense hesp en als
hoofdschotel everzwijnragout.  
Was de dag te lang of lag de ragout te zwaar op de maag ?   
Ik weet het niet maar de luidruchtigheid van de vorige avond werd belange
niet herhaald.  Er werd wel nog gekaart en een babbeltje geslagen maar
al vlug verdween iedereen  naar zijn kamer.  Moet kunnen.

De volgende morgen was de frisheid des te groter en dat was nodig.  
Voor de wandelaars wachtte een zware klim naar de Belvedere, beloond
met  een mooi uitzicht op La Roche.

De dames wachtte een vermoeiende tocht naar de winkels van sieraden,
kleedjes en salami's.
De 3 cowboys wierpen zich in de zware strijd teneinde de knepen van het
pokeren verder aan te scherpen.

We vonden elkaar terug op het terras  van het hotel en na een smakelijk
middagmaal vertrokken we weer naar huis.

Na een tussenstop langs de route de Walonnie bereikten we de finish :  pub 53.
Frank en Marleen Finisse hadden voor een toemaatje gezorgd die door
iedereen gesmaakt werd.  Een passende afsluiter van een geslaagd weekend.

Ik wil iedereen danken voor de gezellige sfeer in de groep.  
Dit is de bouwsteen om verder te doen en uit te kijken naar volgend jaar.

Eén vraag blijft onbeantwoord.  Is die cowboy naar binnen gegaan of niet ? 
Ik weet het niet want ik heb hem niet meer gezien.

So long.

Norbert