MISSION IMPOSSIBLE

De vrijzinnige wereld voelt zich meer en meer geviseerd om de zware opdracht
 te aanvaarden een gedragscode te concipiëren, zodat de 'Umwertung aller
Werten' een begin van realisatie krijgt en de 'Categorische imperatief' voor de
wat hardleerse postmoderne mens wat meer overtuigingskracht vertoont en we
eindelijk de 'Morgenröthe' zouden kunnen bewonderen.

Het consequent EXISTENTIALISME aanvaardt geen enkele norm: elke mens
heeft als taak de zijne te maken.Wat zij moet zijn staat nergens beschreven: het
komt hem toe het uit te vinden.Uiteraard mag hij iemand raadplegen, zelfs zijn leven laten leiden door iemand die hij vertrouwt.Maar de keuze van deze persoon is vaak delicater dan zelf kiezen.Niet kiezen is de keuze aan het toeval overlaten.Men kan zich niet bevrijden van het ENGAGEMENT dat het zijn in de wereld inhoudt.Wat is in feite engagement?
Er is een  actief en een passief engagement.Alleen al door onze geboorte zijn we passief geëngageerd in de wereld.Actief engagement impliceert zich ten dienste stellen van een zaak (cause), de gemeenschap.Men weet niet vooraf hoe ver ons dit gaat leiden; soms verder dan we van plan waren.Het engagement,net als het leven, is steeds een open deur; je moet, als SUBJECT, dat engagement opzeggen, zodra dit het gevoel geeft als een OBJECT te worden misbruikt.De secularisatie van de moraal maakte de definitie van de plicht uiterst moeilijk, om niet te zeggen onmogelijk !

Kan het existentialisme van SARTRE een inspiratiebron worden voor een lekenmoraal? Ik heb sterke twijfels, daar in een maatschappij, die de ONZE is
het 'GOUDEN KALF' als een algemeen erkend embleem geldt, elke poging gedoemd is om op vijandigheid te stranden of bij uitdijend succes door een of
andere 'OVERHEID'neergesabeld te worden, want, zoals Prof. Pinxten poneert
in 'ANDERGELOOF' van Steve Stevaert,'(...) we als consument een macht
hebben, die we ons niet mogen laten nemen: ALS DE CONSUMENT NIET
KOOPT, KRAAKT HET KAPITALISME ALS SYSTEEM.
Misschien wordt het tijd dat we die macht gebruiken om ACTIEF consument
te  worden.' (HOOFDLETTERS van mij).
Maar het BOURGEOIS-VIRUS is zo epidemisch, dat de dragers ervan 
het koesteren als hun ESSENTIE. Wie door zijn opvattingen en levenswijze bewust bewijst er geen drager van te zijn, wordt niet voor vol beschouwd en als EXCENTRIEK gemarginaliseerd of in het beste geval van onverschilligheid,
luiheid of gierigheid verdacht...
Het is niet zozeer wat je bezit dat een bourgeois van je maakt, dan wel de relatie die je met een object opbouwt, m.a.w. je afhankelijkheid van dat object,
de mate waarin het bezit van een object je zelfvoldaanheid opkrikt, de mate
waarin het bezit van een object je sterkt in het gevoel boven je buren uit te
steken en dus hun meerdere te zijn.
Je kan dus de bezitter zijn van een Rolls zonder het predikaat ' bourgeois' te
moeten dragen !


Prof. L. Abicht schrijft in zijn recent 'Ware Geuzen zijn Turks noch Paaps',
'(...)wie niet in God gelooft kan doen wat hij wil' schreef Sartre, en hij voegde
er aan toe' en dat is bijzonder moeilijk'.Is het dan verwonderlijk dat veel mensen terugschrikken voor die enorme verantwoordelijkheid en bang zijn van hun vrijheid ? (cfr. E. Fromm: 'Escape from Freedom')
De keuze voor het ATHEISME is slechts het begin van een ononderbroken keten van nieuwe keuzes, waarbij je het gevaar loopt je telkens opnieuw te vergissen.De traditionele keuze 'zonder god noch gebod' zou daarom veeleer
moeten luiden: zonder god, maar met de opgave voortdurend nieuwe geboden
en verboden uit te werken, zonder dat er ooit een einde aan komt.(...) Het
atheïsme is alles behalve een vrijbrief voor immoreel of  amoreel gedrag; het is
een contract dat de mens met zichzelf en de andere mensen sluit om zo moreel mogelijk te leven...
WORDT VERVOLGD