Bij een communicatie heb je minimaal 2 personen nodig. Een persoon verteld een verhaal (zender) en de ander hoort het verhaal (ontvanger) Wat heel veel gebeurd is, dat het vehaal niet goed wordt verteld of niet goed wordt ontvangen. De verteller verteld het met zijn of haar woorden maar de ontvanger kan die woorden vekeerd begrijpen. Wat ik heel veel me maak is, ondanks een goed verhaal, dat de mensen gewoon niet luisteren. Ze zijn dan zo met hun eigen wereld bezig, enkele trefwoorden ontvangen ze wel maar missen het hele verhaal. Ze hebben al een antwoord klaar voordat je uitgesproken bent. Wat ik zeggen wil, is dat bij communiceren luisteren heel belangrijk is
Op de bijgevoegde foto zie je mensen communiceren en luistern
Niet alleen voor de moeder is het zwaar maar ook de vader kan af en toe wat rust gebruiken. Onze dochter, nu meer dan 7 weken jong, heeft menig uurtje in de nacht ons wakker gehouden. Voor mijn vrouw die borstvoeding geeft, een hele maar dankbare opgave. Nu meer dan 7 weken heeft zij Niene gevoed zodra ze er om vroeg. Dit gaat dag en nacht door, dus voor de jonge moeders die er over denken om borstvoeding te geven, het gaat niet vanzelf en heel veel geduld is geboden, maar het geeft wel voldoening. Voor mij is het makkelijker, want zodra mijn vrouw, Ina, uit bed stapt om te voeden, dan kan ik mij omdraaien en verder slapen. Wat is het toch mooi om zo een klein kindje te begeleiden in haar jonge leven, vooral als de eerste lachjes om haar mond verschijnen. Ik heb het geluk om onze dochter te zien opgroeien i.v.m. mijn vervroegde pensioen. Ondanks dat het soms zwaar is blijven wij er van genieten.
De babykamer is eindelijk klaar zodat ik weer wat tijd kan vrij maken om wat te schrijven. De computer beheerst gelukkig niet mijn leven maar nu ik er weer achter zit is toch wel weer prettig. Ik heb wel even tijd gehad om met mijn dochter te gaan schaatsen in het cenrum van Den Helder. Kinderen vragen veel aandacht en die moet je ze ook geven. Ouderschap gaat niet vanzelf je moet er wel wat voor doen. Zodra de baby geboren is (rond 5 feb.) zal ik er zeker veel over schrijven en er foto's bij zetten.
Het heeft even geduurd maar de babykamer is af zodat ik weer achter de computer kan kruipen en wat kan schrijven. Ook ben ik met mijn dochter ontspannen wezen schaatsen op de overdekte schaatsbaan in Den Helder in het centrum. De computer beheerst gelukkig niet mijn leven maar er achter zitten is toch wel weer prettig. Schrijven over het leven en wat er allemaal bij komt kijken is toch wel een passie van mij. Binnenkort komt er een nieuw leven in ons gezin (rond 5 feb.) en daar zal ik zeker over schrijven en foto's bij zetten.
Hij kwam, hij zag en hij gaf. Als je afgelopen weken goed had opgelet kwam je de Sint overal tegen. Op je werk, op straat in de winkel en zelfs thuis. Ook oma vindt het nog steeds leuk zoals je ziet op de foto. Maar nu de goed heiligman weer vertokken is naar Spanje (hij heeft gelijk) zijn we hem alweer vergeten. Maar volgend jaar geloven we er weer in en dan staan we op de kade, om hem te verwelkomen.
Hij kwam, hij zag en hij gaf pakjes. Als je goed had gekeken, kwam je de Sint overal tegen. Op het werk, op straat, in de winkel en zelfs thuis. Ook oma vind het nog steeds leuk zoals je ziet op de foto. Nu de cadeau's binnen zijn, zijn we de Sint alweer vergeten. Maar, volgend jaar komt hij weer.
Dit komt weinig voor dat mijn beide dochters op een foto te zien zijn. Meestal vergeet ik het maar nu is het gelukt om mijn beide oogappels (17 jaar verschil) op de foto te zetten. Het derde kind verwacht mijn vrouw begin febr. 2006. Heel veel mensen zeggen tegen mij ben je niet te oud (53) om nog vader te worden? Nee, ik weet dat er kinderen zijn die geen vader hebben of de vader wil er niks van weten. Ik ken een vrouw met drie kinderen, gescheiden, en deze kinderen hebben hun vader weinig gezien, deze vrouw vond het ook maar niks dat een oudere man vader wordt. Mijn kinderen zullen een vader krijgen die er wel is en ze zullen met veel liefde opgroeien ook al zal dat maar kort zijn.
Bij een communicatie heb je minimaal 2 personen nodig. Een persoon verteld een verhaal (zender) en de ander hoort het verhaal aan (ontvanger). Het kan gebeuren dat de zender het vehaal niet goed verteld zodat de ontvanger het verkeerd begrijpt. Wat ook kan gebeuren is, dat de ontvanger niet goed luisterd en bezig is een antwoord te bedenken, zodat het vehaal niet goed doorkomt. Dit laatste komt, heelaas, veel te vaak voor. We staan te vaak klaar met een antwoord voordat de verteller is uitgesproken.
Bij een communicatie heb je minimaal 2 personen nodig. Een persoon verteld een verhaal (zender) en de ander hoort het verhaal (ontvanger) Wat heel veel gebeurd is, dat het vehaal niet goed wordt verteld of niet goed wordt ontvangen. De verteller verteld het met zijn of haar woorden maar de ontvanger kan die woorden vekeerd begrijpen. Wat ik heel veel me maak is, ondanks een goed verhaal, dat de mensen gewoon niet luisteren. Ze zijn dan zo met hun eigen wereld bezig, enkele trefwoorden ontvangen ze wel maar missen het hele verhaal. Ze hebben al een antwoord klaar voordat je uitgesproken bent. Wat ik zeggen wil is dat bij communiceren luisteren heel belangrijk is
Ieder mens heeft een dominant oog. Dit is het oog dat u gebruikt bij het kijken door een oog als u het andere dicht knijpt..
1. Neem een potlood of pen in uw hand. 2. Ga op ongeveer 3 meter van een deur staan. 3. Doe een oog dicht, het maakt niet uit welk oog. 4. Houd de potlood / pen in een van de handen vast en strek de arm op oog hoogte. 5. Houd de pen evenwijdig aan de deurpost. 6. Open dan uw gesloten oog en sluit dan het andere oog, met de arm op dezelfde plaats. 7. De deurpost zal dan verschuiven ten opzichte van de pen.
Doe dit nu met beide ogen open (de pen richten) en sluit nu eerst het linker oog en daarna het linker oog weer open en dan het rechteroog sluiten. Als de pen verschuift met het linker oog dan is dat het dominate oog en als de pen verschuift met het rechteroog dan is dat het dominante oog.
Je kan er verder weinig mee maar het is leuk om het te weten.
Wat is het toch mooi om in de natuur te kunnen wandelen. Vorige week in het Robbenoordbos bij Den Oever en gister dichterbij, in het stadspark Mariëndal van Den Helder. Wat je dan allemaal waarneemt als goed om je heen kijkt is schitterend. Ook onze dochter van 5 jaar leer ik heel veel over de natuur en het kijken naar de natuur. Als je kinderen al vroeg leert om om te gaan met de natruur gaan ze het ook waarderen en kijken er dan met andere gevoelens naar dan kinderen die maar aan hun lot worden overgelaten.
Deze foto is genomen in Roemenië tijdens een wandeling.
Niet alleen kijken intereseert mij maar ook vriendschap. Regelmatig kijk ik naar het ontstaan van vriendschap. Dat ontstaan gebeurd al op jonge leeftijd. Mijn dochter is 5 jaar en op de basischool geef ik computerles aan deze kinderen.
Dit doe ik vrijwillig op verzoek van de (mooie en lieve) onderwijzeres.
Als ik de klas in kom met mijn dochter zie al vriendschap bij kinderen. Kinderen die elkaar aardig vinden zoeken meteen contact met elkaar. Drukke kinderen zoeken elkaar op en rustige kinderen zoeken elkaar op. Als mijn dochter haar vriendin Iris niet ziet dan kan ze sip kijken maar zodra Iris binnen komt dan zijn het twee donderstenen die elkaar goed kunnen vermaken. Door eens goed naar je kinderen of kleinkinderen te kijken op school, ontdek je dat de kinderen heel veel plezier kunnen hebben met elkaar.
Als u het niet weet niet meteen in een spiegel kijken maar aan iemand vragen, of ze u uw ogen kunnen beschrijven. Kijk gelijk in de ogen van de persoon tegenover u, en beschrijf deze ook.
Dit is mijn vrouw Ina en mijn dochter Janny. Lezen (laten voorlezen) vindt zij fijn en de drang om te kunnen lezen wordt dan ook steeds groter. Te lang lezen is vermoeiend voor de ogen, een goede tip, voor het slapen gaan lekker lezen.
Ik ben Ton Kuster
Ik ben een man en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is Gepensioneerd marineman, thans werkend voor een callcenter..
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Psychologie, wandelen in de natuur..
Ik ben gek van kinderen (op de goede manier) en ik werk ook een ochtend in de week op de school van mijn dochter waar ik dan computerles geef.