Bij een communicatie heb je minimaal 2 personen nodig. Een persoon verteld een verhaal (zender) en de ander hoort het verhaal aan (ontvanger). Het kan gebeuren dat de zender het vehaal niet goed verteld zodat de ontvanger het verkeerd begrijpt. Wat ook kan gebeuren is, dat de ontvanger niet goed luisterd en bezig is een antwoord te bedenken, zodat het vehaal niet goed doorkomt. Dit laatste komt, heelaas, veel te vaak voor. We staan te vaak klaar met een antwoord voordat de verteller is uitgesproken.
Bij een communicatie heb je minimaal 2 personen nodig. Een persoon verteld een verhaal (zender) en de ander hoort het verhaal (ontvanger) Wat heel veel gebeurd is, dat het vehaal niet goed wordt verteld of niet goed wordt ontvangen. De verteller verteld het met zijn of haar woorden maar de ontvanger kan die woorden vekeerd begrijpen. Wat ik heel veel me maak is, ondanks een goed verhaal, dat de mensen gewoon niet luisteren. Ze zijn dan zo met hun eigen wereld bezig, enkele trefwoorden ontvangen ze wel maar missen het hele verhaal. Ze hebben al een antwoord klaar voordat je uitgesproken bent. Wat ik zeggen wil is dat bij communiceren luisteren heel belangrijk is
Ieder mens heeft een dominant oog. Dit is het oog dat u gebruikt bij het kijken door een oog als u het andere dicht knijpt..
1. Neem een potlood of pen in uw hand. 2. Ga op ongeveer 3 meter van een deur staan. 3. Doe een oog dicht, het maakt niet uit welk oog. 4. Houd de potlood / pen in een van de handen vast en strek de arm op oog hoogte. 5. Houd de pen evenwijdig aan de deurpost. 6. Open dan uw gesloten oog en sluit dan het andere oog, met de arm op dezelfde plaats. 7. De deurpost zal dan verschuiven ten opzichte van de pen.
Doe dit nu met beide ogen open (de pen richten) en sluit nu eerst het linker oog en daarna het linker oog weer open en dan het rechteroog sluiten. Als de pen verschuift met het linker oog dan is dat het dominate oog en als de pen verschuift met het rechteroog dan is dat het dominante oog.
Je kan er verder weinig mee maar het is leuk om het te weten.
Wat is het toch mooi om in de natuur te kunnen wandelen. Vorige week in het Robbenoordbos bij Den Oever en gister dichterbij, in het stadspark Mariëndal van Den Helder. Wat je dan allemaal waarneemt als goed om je heen kijkt is schitterend. Ook onze dochter van 5 jaar leer ik heel veel over de natuur en het kijken naar de natuur. Als je kinderen al vroeg leert om om te gaan met de natruur gaan ze het ook waarderen en kijken er dan met andere gevoelens naar dan kinderen die maar aan hun lot worden overgelaten.
Deze foto is genomen in Roemenië tijdens een wandeling.
Niet alleen kijken intereseert mij maar ook vriendschap. Regelmatig kijk ik naar het ontstaan van vriendschap. Dat ontstaan gebeurd al op jonge leeftijd. Mijn dochter is 5 jaar en op de basischool geef ik computerles aan deze kinderen.
Dit doe ik vrijwillig op verzoek van de (mooie en lieve) onderwijzeres.
Als ik de klas in kom met mijn dochter zie al vriendschap bij kinderen. Kinderen die elkaar aardig vinden zoeken meteen contact met elkaar. Drukke kinderen zoeken elkaar op en rustige kinderen zoeken elkaar op. Als mijn dochter haar vriendin Iris niet ziet dan kan ze sip kijken maar zodra Iris binnen komt dan zijn het twee donderstenen die elkaar goed kunnen vermaken. Door eens goed naar je kinderen of kleinkinderen te kijken op school, ontdek je dat de kinderen heel veel plezier kunnen hebben met elkaar.
Als u het niet weet niet meteen in een spiegel kijken maar aan iemand vragen, of ze u uw ogen kunnen beschrijven. Kijk gelijk in de ogen van de persoon tegenover u, en beschrijf deze ook.
Dit is mijn vrouw Ina en mijn dochter Janny. Lezen (laten voorlezen) vindt zij fijn en de drang om te kunnen lezen wordt dan ook steeds groter. Te lang lezen is vermoeiend voor de ogen, een goede tip, voor het slapen gaan lekker lezen.
Het zal wel leuk zijn om wat van andere mensen wat te horen over hoe zij de wereld zien. Als je b.v. 10 mensen naar een schilderij laat kijken dan krijg je 10 verschillende reacties en zo lijkt het mij leuk om weten hoe mensen de wereld zien : wereld is maar een woord wat heel veel kan betekenen.
Soms kunnen we bezig zijn en de wereld om ons heen vergeten. Je ogen zijn dan gericht op het onderwerp waar je mee bezig bent. Op de foto zie je mijn dochter geconcentreerd bezig zijn en vergeet de rest om haar heen. Je ogen werken voor je en slaan het op in je hersens. Concentreer je dus op het gebeuren waar je mee bezich bent en laat je niet afleiden.
Ik ben Ton Kuster
Ik ben een man en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is Gepensioneerd marineman, thans werkend voor een callcenter..
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Psychologie, wandelen in de natuur..
Ik ben gek van kinderen (op de goede manier) en ik werk ook een ochtend in de week op de school van mijn dochter waar ik dan computerles geef.
Bij een communicatie heb je minimaal 2 personen nodig.
Even een foto van mij en mijn dochter Janny.
