De datum van vertrek komt heel snel dichterbij, ik denk dat wij op schema zitten met onze voorbereidingen. Nu zondag gaan we samen met onze vrouwtjes nog een laatste wandeling doen in Scherpenheuvel bij wandelclub de grashoppers, en omdat we toch in Scherpenheuvel zijn zullen we elk nog een kaars laten branden voor een goede afloop van onze Camino.
Nu maandag gaan we onze laatste week in, om op 6 april samen op het perron van Brussel Zuid afscheid te nemen van onze vrouwtjes kinderen en kleinkinderen , en met de Thalys naar Paris Nord te rijden van waar we dan de metro nemen naar Paris Montpernasse, vandaar nemen we de TGV naar Bayonne waar we zullen overnachten, om de volgende morgen de trein naar Saint Jean Pied De Port te nemen, waar onze tocht kan beginnen.
Hier nog een mooie spreuk,
Pelgrim zijn is onderweg zijn met een lege broodzak en je toch rijk voelen. Terug thuis komen met een broodzak vol onvergetelijke dingen.
Zaterdag 21 februari was het dan zover, die dag kregen wij met zen allen (zo'n 200 tal pelgrims), die dit jaar naar Compostela gaan per fiets of te voet onze pelgrimszegen voor een goede tocht.
De dag begon met koffie en gebak,in de Salons Van Dijck in De Merodestraat in Mechelen.
Daarna zijn we in groep naar de Sint Rombouts kathedraal gegaan.
De mis begon met liederen van het pelgrimskoor Adelhard van Aubrac.
dan waren er pelgrims die hun verhaal deden, maar het verhaal van het roodborstje dat een pelgrim minuten lang volgde op de weg naar O Cebreiro heeft me toch een traantje doen wegpinken, alsook de pelgrim die begin dit jaar besliste om samen met zijn vrouw, in juni de camino te doen maar zijn vrouw helaas al overleden is, die man bleef maar vertellen.
Dan is het moment aangebroken met de zegening van het takkenbosje, en de schelpen
Het takkenbosje is voor de thuisblijvers het is een symbool van onderlinge verbondenheid en kracht tijdens de tocht,mag de band met elkaar zo stevig blijven als de kracht van dit takkenbosje.
de priester zei ook, één zo'n twijg kan je gemakkelijk breken, net zoals een mens die er alleen voorstaat
maar met een hele bosje daar kan je dat niet mee
net zoals een mens die er niet alleen voor staat
De symboliek betekent dus: samen staan we sterk.
Van de sint jacobsschelp hebben we maar één helft verkregen, naar de andere helft moet je zelf op zoek gaan
Daarna moesten we per vier naar voren komen ,met de partner of een andere dierbare die thuis blijft voor de zegening, we krijgen de schelp,een dagboekje en het takkenbosje.
Na de zegening gaan we terug naar Salons Van Dijck voor een overheerlijke broodmaaltijd, we zitten aan ronde tafels van 12 personen, zodat we kunnen kennis maken met de andere pelgrims,die dit jaar vertrekken.
Na de maaltijd is het tijd om de vrouwtjes wat te verwennen met te shoppen in de stad en als het regende wat caffeetjes aan te doen.
S'avonds hebben we voldaan en gezegend afscheid genomen, en afgesproken dat ik volgende week naar Mollem kom wandelen met rugzak, daarna zijn we naar huis gereden,
Gisteren samen met Herman gewandeld met onze rugzak goed vol geladen, op het einde van de dag hadden we 37 km gedaan,de zware last op onze schouders begint goed mee te vallen.
We hebben afgesproken om naar de ardennen eens wat wandelingen te gaan doen om de bergen wat gewoon te worden.
Maandag 05/01/2015:eerste oefendag met rugzak(ongeveer 14kg). Is mij op mijn tocht van 32km dik tegengevallen,de dag nadien rug-en schouderproblemen. Ik denk dat ik mijn rugzak iets hoger moet dragen,het gewicht moet meer op de heupen zitten. De dag erna tochtje van 25km zonder rugzak.
hallo:mijn naam is Herman en woon in Mollem. Mijn grote hobby is wandelen. Ik had het geluk Danny tegen te komen in 2013 op een wandeling in Begijnendijk. We hebben dat jaar nog vele kilometers samen gewandeld en zo is het plan gegroeid om samen naar Compostella te gaan. Samen zullen wij deze blog verzorgen en verslag uitbrengen van de voorbereiding en de tocht naar Santiago de Compostella.
Ik ben Danny en woonachtig in het vlaams brabantse Baal - Tremelo mijn hobby's zijn wandelen en fietsen
De microbe voor te pelgrimeren is al een tiental jaren geleden ontstaan toen ik aan de praat raakte met een
doorwinterde pelgrim. Toen lag mijn besluit vlug vast, en dacht ik ""ik zal en wil de camino bewandelen''
In 2010 met het heilig jaar heb ik de eerste maal de camino frances gewandeld (zie mijn blog Laat danny maar lopen)
Nu dat er sommige weten dat we terug naar Compostela gaan was er de vraag om terug een blog te beginnen, zodat ze ons kunnen volgen door dagelijks een wandelverslagje te lezen.
De voorbereidingen zijn bezig, zo zijn de treintickets al in ons bezit, en hebben we al een keer gewandeld met onze rugzakken. De volgende wandelingen moet ik mijn nieuwe schoenen nog inlopen, er zullen de komende weken nog vele kilometers te doen zijn, maar we hebben een doel voor ogen,, Op naar Compostela''
Vandaag onze blog aangemaakt, ik zeg onze, omdat ik en Herman, deze tesamen gaan verzorgen, voor familie vrienden en kennissen en iedereen die er interesse in heeft, in onze pelgrimstocht naar Santiago de Compostela.
Ook zullen we af en toe iets schrijven over onze voorbereidingen, en natuurlijk ook zullen we een dagboek bijhouden van onze tocht van ongeveer 30 dagen van Saint Jean Pied De Port naar Santiago De Compostela.
Wij hopen het fijn te vinden dat jullie op deze manier een beetje kunnen mee kijken, en natuurlijk af en toe iets in het gastenboek te schrijven.
