Bij mijn aankomst donderdagnamiddag op Zaventem wachtte mij een grote verrassing, ik werd er opgewacht door de familie en enkele zeer goeie vrienden.
Hierbij wil ik iedere bezoeker en schrijven van onze BLOG bedanken voor de vele aanmoedigingen ! Vooral een heel grote merci aan mijn vrouwtje die me de mogelijkheid gaf om deze tocht te maken. Dank ook aan de ganse familie en vrienden die meeleefden. Ook een bedankje aan Danny die mij de kans gaf om dit te doen.
Was dat stom ongeluk iets voor Leon niet gebeurd, wie weet waren we dan samen gebleven
Ik raad wel iedereen aan om tijdens deze wandeling de tijd te nemen en er vooral van te genieten en loop je eigen tempo, op de Camino loop je nooit alleen. Bij de vraag of je als een ander mens terug komt, ik denk het niet daarvoor is de tijd te kort. Dat je tijdens het wandelen veel nadenkt is zeker, over vriendschap, familie en gebeurtenissen en dat wij als Belgen het toch niet zo slecht hebben, vooral als je ziet hoe de Spanjaarden daar leven.
Het aantal vrouwen dat alleen onderweg zijn is enorm, ze moeten mij niet meer zeggen over het zwakke geslacht, want deze dames verbaasden mij elke dag. Ook veel personen tegen gekomen waarvan ik onder de indruk geraakt, Xavier de kalme spanjaard ,Luigi de man met de bruine onderbroek, den Hollander die mijn kleren vol plaste, Pedro die al 24 jaar hetzelfde eet met zijn gasten en altijd zegt pi-pi, po-po, mijn Duitse vriendinnen uit het Zwarte Woud en als laatste Mats die eigenaardige maar ondoorgrondelijke Deen en vooral Truus niet te vergeten.
Hierbij sluit ik af en raad iedereen aan om deze tocht helemaal of in stukken eens te doen, met rugzakvervoer is het te doen.
Nieuwe Pelgrim Herman
PS : Misschien volgend jaar eens een tocht doen van Le Puy naar St-Jean-Pied-De-Port , het is ongeveer dezelfde afstand en het zou ook zeer mooi zijn.
Gisterenavond nog een gezellige avond doorgebracht en lekker gegeten. Den Hollander komt uit Amsterdam en had wel geld bij.
Vanmorgen bij het opstaan voelde het raar, moest geen zugzak meer inpakken en daarna gaan stappen. ik kan in alle rust ontbijten en genieten van het heerlijke buffet. Mats en den Hollander gingen naar Finisterre punt nul om daar enkele kledingstukken te verbranden, het schijnt een gewoonte te zijn.
Ik ben ondertussen naar de kathedraal geweest om daar de pelgrimmis bij te wonen. De mis begint om 12u maar al om 11u was het al vechten voor een goed plaatsje om het wierrookvat te zien vliegen, dit gebeurt door 8 personen. En wist je dat het gebruik van het wierrookvat was om de stinkende geur van de pelgrims niet te rieken na hun barre tocht. Ik was zeer onder de indruk met 6 priesters en een zuster die formidabel kan zingen. Er waren ook zeer ontroerende momenten met een nokvolle kathedraal met meer mensen die rechtstonden dan neerzaten. Na de mis enkele aandenkens gaan kopen en dan wat gaan rusten.
Vanavond nemen we het laatste avondmaal en morgen neem ik samen met den Hollander de taxi die ons om 7u naar de luchthaven zal brengen. Morgen bij mijn thuiskomst zal ik eens lekker Belgisch eten. Ik zal morgenavond nog een laatste woordje op de blog schrijven.
PS: Het was vandaag sinds lang een dag zonder regen met een aangename temperatuur van 24°.
Gisterenavond onze plannen nog gewijzigd. De eigenaar van deze B&B heeft er ook nog eentje in Compostela, de keuze was rap gemaakt. Ik moet toch morgen naar de mis zodus blijf ik 2 nachten in Compostela om donderdagochtend het vliegtuig naar huis te nemen.
Consternatie alom 's morgens, Mats was niet op het afgesproken uur op het ontbijt, hij was verdwenen. Deze morgen vertrokken met goed weer zodat ik na 2 dagen mijn fototoestel nog eens kon gebruiken. Het parcour van vandaag viel al bij al goed mee, tegen wat wij de laatste 2 dagen al hadden meegemaakt. Ze zeggen Rome of is het Napels zien en dan sterven. Ik heb Compostela gezien maar ben niet van plan dat te doen. K ben wel blij dat het voorbij is, enkele dagen rust en dan zal het wel weer gaan. Er komen namelijk belangrijke zaken op ons af: de eerste communie van Axel en de plechtige communie van Alexandra.
Na mijn diploma te gaan halen liep ik Mats weer tegen het lijf. Hij wou de laatste kilometers alleen met zichzelf zijn. Hij was reeds om 6u al vertrokken en is al naar de mis geweest. Hij raadt mij aan om morgen vroeg aanwezig te zijn in de kerk, want in de zijgangen is niet veel te zien. We hebben deze avond afgesproken met een Hollander van het eerste uur om er eens flink tegenaan te gaan. Ik hoop dat de Hollander geld bijheeft.
Na een heerlijke maaltijd gisterenavond zijn we deze morgen om 6u vertrokken, we wilden vanavond absoluut in Pedrouzo zijn.
Nat starten met een spreuk: 'If you really want to do something, you find a way, if you don't, you find an excuse.
Zoals de laatste 3 dagen was het aan het regenen. Ze zeggen dat Gallicia de pispot is van Spanje en dat is zeker niet gelogen. Zoals gewoonlijk was het weer op en af met enkele pittige hellingen. In Ribadiso da Baxio spek met eieren gegeten om er daarna terug stevig aan te gaan, moest Mats een beetje temperen.
In Calzado waar het water in onze schoenen stond hebben we warme soep gedronken. Het zag er niet uit, maar smaakte wel. Via Salceda door naar Santa Irene waar het noodlot weer toesloeg. Een groep lompe Amerikaanse mountainbikers reed ons van de weg in een afdaling na een bocht. Mats en ik kregen 3 fietsers over ons, met rugzak en al de grond op. Na enige tijd bekomen, schade viel mee. Mats zijn vinger lag open en ik ben terug aan mijn voet geraakt, is terug dik. Hinkend verder, de regen bleef met bakken uit de lucht komen.
In een bar in Arzua zagen we een folder liggen van een B&B waar we besloten naartoe te gaan want je kon er je kleren wassen en drogen. t Was echt nodig want ik had niks meer om aan te doen. Morgen slapen we uit want het is maar 15km naar Monte do Gozo. We moeten vanavond zelf koken, Mats ging daar voor zorgen.
Dag volgers,Gisterenmorgen ben ik in de gietende regen vertrokken voor een tocht van 35 km tot in Monto do Gozo, onderweg bijna geen pelgrims gezien (amper een kleine 20 tal)wat zeer weinig is. Als we een auto tegenkwamen waren het taxi!.Onderweg was ik een spanjaard tegengekomen die met mij is verder gestapt tot in Monto Do Gozo, Daar aangekomen hebben we eerst onze kleren allemaal gewassen en gedroogd. na een lekkere warme douche zijn we s'avonds lekker gaan eten in een plaatselijk restaurant, daar hebben de avond afgesloten met heel goede spaanse likeur.Om 21 uur zijn we ons bed ingegaan .Deze morgen zijn we samen heel vroeg vertrokken met nog een jongen uit Rusland, deze was op 15/4 vertrokken vanuit stjean du port. enkele dagen na ons.Met ons 3 zijn we aangekomen in santiago de compostella waar we ons ontbijt hebben genomen.Daarna was het tijd voor de misviering bij de wonen en onze compostella (getuigschrift) in ontvangst te nemen, en dan vlug afscheid nemen van de 2 vrienden.Direct daarna ben ik gepakt en gezakt richting station gestapt waar ik aankwam en vernam dat ik nog juist 20 min de tijd had voor de trein te nemen. hier viel niet lang over na te denken.... Op nu richting het thuisfront!!!Deze compostella heb ik WEER op zak! alvorens ik afsluit wil ik al mijn volgers en lezers van het blog,ook diegene die al die mooie reactie hebben geschreven enorm bedanken , want dit deed toch altijd wel IETS.
Gisterenavond bij het eten een serieus gesprek gehad met Mats (een Deen). Hij was een IT specialist die zijn baan opzegde om het over een andere boeg te gooien, sprak van zelfmoordneigingen.
We hadden afgesproken om morgenvroeg om 7u samen te vertrekken en tot in Malide te gaan. Het heeft gans de nacht geregend en het was deze morgen niets anders. De eerste kilometers waren langs de grote baan maar vanaf Gonzar was het langs modderige wegen en veel op en af. In Ventas de Naron was het lopen in een dichte mist naar het hoogste punt van deze dag 700m, daarna licht dalend naar Palas de Rei, waar we ons laat middagmaal namen en onze kleren lieten drogen. Hat was hopeloos want als we buiten kwamen was het terug aan het regenen.Hier en daar waren er sporen van pelgrims die gevallen waren.in Casanova hebben we andere kousen aangedaan.
We hebben het aantal kilometers licht overschat want het vorderde moeilijk zodat we om 18u aankwamen in Melide. Het was er zeer druk. We overnachten in de kleine albergue o'Alpodor, juist achter de kerk. Denk dat ik na het wassen onmiddellijk ga slapen.
We zijn morgen van plan om naar Pedrouzo te gaan want Mats moet donderdag zijn vliegtuig hebben. Van Truus geen spoor meer. K Heb intussen pelgrims van het eerste uur teruggezien. Hier lopen er al veel te manken, maar het einde is in zicht en dat geeft veel moed.
Gisterenavond nog onverwacht bezoek gekregen van een Hollandse uit Zeeland, Truus. Ze was verkeerd gelopen en daarom zo laat aangekomen.
We zijn samen vertrokken want ze moest ook in Portomarin zijn, in dezelfde albergue. Na 10km eerst pauze genomen in Belante. Ben onderweg veel te weten gekomen van Truus (valt alleen op vrouwen). Daarna via een prachtige natuur door naar Rosas waar we ons middagmaal namen. Via een steile afdaling in Portomarin aangekomen, onderweg is het beginnen regenen.
Vandaag veel pelgrims tegengekomen en aanbeland in laatste 100km. Wandelaars die deze afstand doen ontvangen ook een diploma. Ook de fietsers die 200km moeten doen zijn ook talrijker wat tot veel gevaarlijke situaties lijdt. De albergues worden ook groter. Slaap vandaag in een albergue voor 140pers. Slaapkamer met 60pers (30 slaapbedden). Het wordt een gezellige nacht .
Maar er is een probleem met de rugzak, die is niet ter plaatse. Via Agnes, die goed Spaans spreekt, te weten gekomen dat rugzak afgezet geweest is in albergue Manuel iets verderop. Ben gaan kijken, rugzak gevonden en besloten om daar te blijven slapen, Kamer van 10pers, maar momenteel alleen voor Truus en mij. Laat mijn rugzak nu niet meer opsturen.
Dag lezers, Vandaag aangekomen in Arzua op 39 km van compostella.Vanmorgen vertrokken voor een tocht van 42 km met miezerige regen en heel veel bewolking. (de vooruitzichten voorspellen nu wel beter). De eerste 20km heb ik samen gestapt in het gezelschap van Nico een nederlander uit Twente . hij is zijn Ameriaanse vriend kwijtgespeeld in Portomarin. hebben afgesproken elkaar zondag terug te zien in de mis in compostella.Op de middag stop heb ikmij te goed gedaan aan een portie frieten met spiegelei. zodat ik nu niet zoveel honger had en enkel genoegen genomen heb met een lekker bord soep.
Morgen zal ik proberen van 33km.te stappen tot in Monto Do Gozo , om zondag de laatste 6 km te doen en dan fris en monter aan te komen in Compostella!
Na een onrustige nacht met stormwind op 1300m, dacht dat er elk moment het dak ging afvliegen, ben ik vertrokken om 7u30 in mist, regen en veel wind.
De wegen stonden vol plassen, zodat na enig tijd mijn schoenen al helemaal doorweekt waren. Via enkele kleine dorpjes, steeds in dalende lijn met wind tegen zodat je haast niet vooruit ging. In Castella aangekomen als een verzopen kieken, na een deugddoende koffie weer de regen trotseren, om kort na de middag aan te komen in Sanos, een heel mooi stadje. Even proberen alles te laten drogen. Veel foto's van deze dag heb ik niet, te gevaarlijk voor het fototoestel dat ik moest beschermen tegen de regen.
Daarna 12km naar Sarria in de pletsende regen, verkleumd en net aangekomen in de albergue waar ze problemen hadden met de douches. Die bleken na enige tijd terug te werken zodat ik zeker 20min onder het warm water heb gestaan. Heb alle kleren terug eens kunnen wassen en drogen, was nog eens nodig na 2 dagen. Morgen hoop ik in Portomarin te geraken op minder dan 100km van Compostela. Ik hoor dat Danny er zondag zal zijn. Proficiat. Ik zal er waarschijnlijk donderdag zijn.
Deze morgen vetrokken om 7u30 in Sarria voor de laatste 115km ik was wel verrast dat het nog donker was vanmorgen na een vijftal km begon het te regenen mqar niet getreurd rond 10u was ik aangekomen aan de 100 km paal waar ik samen met een Spa jaard uit Madrid een sevessa gedronken heb hij bood mij een broodje met sardienen aan waarvoor ik toch maar bedankte dit vroege uur dacht nog gaat te zwaar op de maag liggen. De spnjaard bleef overnachten en n Portomarin en ben alleen verder gegaan wat nog heel zwaar was onderweg ook fietsers tegengekomen zoals Herman en de laatstefietser van de groep nog naar boven geduwd kon zelf bijna niet meer maar denk dat het in de natuur van de mens zit, De laatste dagen al 4keer soep van glicia gegeten is een groene soep met veel aardapelen in vermengd,is zeer lekker de hoofdmenus is de latste 2dgen iets anders gisteren 2 spiegeleieren met 3 weense worstjes, vandaag gebakken boterhamworst met sla en geraspte wortelen, moet nu nog 78km gaan voor Compostela zoek er zondag te zijn voor de misviering bij te wonen alsook het wierookvat (butfumero) te zien zwieren zondags heb je meer kans dat te zien als een dag in de week omdt ervoor betaald moet worden en op voorhand moet afcesproken worden, lig hier een n de albergue naast een duitse vrouw die vandaag gevallen is haar gezicht helemaal kapot heeft veel geluk gehd zei ze dat har tanden niet gebroken zijn,dat is ook de camino je moetallert zijn tot de laatste km ls kan hier gebeuren.
groetjes Danny (hoor juist nog zeggen dat ze 4 dagen regen geven zal gezellig zijn)
Gisterenavond Duitse vriendinnen teruggezien, sliepen in dezelfde albergue, het was een gezellige avond.
Om 7u15 vertrokken voor een zware dag. De eerste 9km tot in Vega de Valcarce, waar ik mijn ontbijt nam, verlipen nog zeer vlot. Daarna begon het lichtjes bergop te gaan. Van daar naar Las Ferias waar je paarden kan huren die je naar boven brengen (even aan gedacht maar toch met beide benen op de grond gebleven). Dan was het plezier eraf, steile stukken door een dicht bos brachten ons naar la faba (900m). Daar bijgetankt en verder naar la laguna.
Onderweg kreeg ik het slechte idee om een Spaanse mountainbikester te helpen met haar fiets naar boven te duwen. Kostte veel krachten maar brachten een koffie met taart als bedanking op. Daarna de laatste 3km naar de top waren niet meer zo zwaar. Iets verder kwamen we in Galicia aan. Daarna verder via Hospital de la Condesa waar ik een laat middagmaal nam. Het venijn zat in de staart met nog een zeer korte maar steile klimnaar Alto del Poio (1337km) waar het is beginnen sneeuwen.
Ik zit in een aftandse albergue waar de kippen binnen en buiten lopen. Denk dat ik vanavond het eten maar oversla.
Gisterenavond was er op TV een bericht dat er een meisje is vermist op de Camino rondom Astorga waar ik enkele dagen geleden was.
Na een nacht met weinig slaap (ga nooit op hostal waar veel Spanjaarden zitten, gaan om 21u eten en keren om 0u terug met veel lawaai) ben ik vertrokken om 7u30 om na enkele kilometers Ponferrada te verlaten. Na Columbrianos liepen we zowat in een vallei omgeven door hoge bergtoppen, wandelden we door vele wijnvelden en fruitplantages die waren uitgebloeid. Na een korte stop in Cacabelos door naar Villafranca del Bierzo, een middelgrote stad om naar het einddoel van deze lange dag Barbadelo te gaan.Ik slaap in een privé albergue waar de slaapkamer lijkt alsof het uit een sprookje komt, badkamer met grote regendouche.
Morgen komt er nog een zware dag aan met de beruchte O Cebreira (1330m). We beginnen op 630m en is 12km lang. Ik denk dat ik morgen nog eens gebruik ga maken van rugzaktransport, dit om mijn voet nog wat te sparen.
Terug van weggeweest en ook terug in bezit van GSM (dankzij Spaanse hulp van Bert, collega van Nathalie)
Ondertussen 3 dagen verder in Ponferrada aangekomen waar vorig jaar het wereldkampioenschap wielrennen plaatshad. Zondag was het een heel moeilijke dag met veel steile hellingen maar met een zeer mooie natuur. Via Rabanal del Camino, een zeer authentiek Spaans stadje, naar het idyllische plaatsje Foncebadon op 1440m waar de tijd is blijven stilstaan. Dat is 2km van Cruz de Fierro waar ik de stenen van Alexandra en Axel zal neerleggen.
Maandag vertrokken met mistig weer en temperatuur van 2°. Aan de Cruz de Fierro waar de stenen werden neergelegd, heb ik veel pelgrims met tranen in de ogen zien staan. Verder door was het een zeer gevaarlijke afdaling van 14km met losliggende keien, alsof ze daar waren gesmeten. De natuur was wondermooi met zeer kleurrijke heersters. Dan doorgestapt naar Molinaseca, een stadje waar meer café's en restaurants zijn dan gewone huizen.
Vandaag een rustige dag gehad, 8 km doorgestapt om nog eens goed uit te rusten alvorens de laatste 200km aan te vangen. Morgen hoop ik in Trabadelo te zijn.
Gistetnavond zeer goed gegeten met mijn twee slaapgenoten een nederlander en een amerikaanse dominee, eerst spagettie en daarna gekookte aardappelen met snijbonen, wortelen, erwten en ook nog champions met varkenvlees dat was nog eens lekker.
Deze morgen om 8u vertrokken na een goede 8 km vlak begon de klim naar O Cebreiro goed voor 12 km mijn slaapgenoten haakten na een vijftal km klimmen af omdat ze in La Faba bleven overnachten de nederlander zit met hartritmestoornissen en wilde zijn eigen niet foceren.Om12u30 kwam ik aan in O Cebreira er was nog niet te veel open dus ben ik wat verder gegaan tot in Fonfria waar ik de albergue bezocht, zit nu nog 140 km van Compostela zoek morgen voorbij Sarria te geraken en te overnachten in Barbadelo een herberg met 18 bedden seffens om 19u30 ga ik eten hier in de buurt met een poolse pelgrim die ik onderweg tegenkwam die zijn engels kan ik goed verstaan praat niet zo vlug. Voor de rest is alles ok hier en heb eindelijk nog eens wifi, groetjes en tot morgen
Na vertrek gisteren zei Herman dat ik moest doorstappen, hij zou me wel inhalen. Na een uur en half gewacht te hebben op Herman in Astorga en alle andere pelgrims zag passeren en Herman niet, ben ik dan maar doorgestapt naar El Ganso.
Deze morgen ben ik vroeg opgestaan om 7 km verder in Rabanal del Camino mijn ontbijt te nemen. Daarna ben ik verder gewandeld tot in Foncebadon voor een volgende koffiestop. Omdat het weer goed was, ben ik met enkele Duitse pelgrims op een terras gaan zitten.
Daarna ben ik 2 km verder gestapt tot aan Cruz de Fierro, waar ik de stenen van mijn kleinkinderen heb neergelegd. Ik was daar alleen en heb er een muziekje opgezet van Bram Vermeulen met de titel "De steen". De tranen vloeiden een beetje maar heb me dan sterk gemaakt en ben verder gestapt.
Dacht vandaag te stoppen in Molinaseca, maar het was er siesta en er was ook niet veel open. Dan toch besloten om verder te gaan. Ik ben nog 8 km doorgestapt tot in Ponferrada waar ik straks is goed ga eten. Ik weet daar nog een goede plek van 5 jaar geleden. En daarna goed te gaan slapen.
Morgen hoop ik tot in Trabadelo te stappen. Daar kan ik gaan slapen bij een Nederlandse die getrouwd is met een Spanjaard. (5 jaar geleden toch) Van daar zal ik de beklimming van de O Cebreiro aanvangen. Dat is nog een serieuse beklimming om te doen.
Dag 19 : Viladangos Del Camino - Murias de Rechivaldo 32 km
Na een onrustige nacht vertrokken om 8 uur. Bij de eerste stappen voelde ik al dat het tempo van Danny te snel was. In Hospital de Orbigo een zeer mooi stadje waar we een koffiekoek hadden genomen met spek en ei erin, daarna was de tocht licht bergop zodat we elkaar uit het oog verloren.
Ik moet mijn eigen tempo aanhouden en waarschijnlijk eens een dagje rust nemen wil ik het einde halen.
De weg van vandaag lag ook bezaait met dikke keien wat zeker geen goed deed voor mijn verstuikte voet.
In Santibanes De Valdeigleos na een korte tussenstop was ik getuige van een zeer eigenaardige processie. Op de top van de Puente Medieval stond er een kraampje met allemaal lekkernijen, de man staat er al 5 jaar en alles is gratis. In Astorga een zeer mooie stad heb ik om 14u30 mijn middagmaal genomen, daarna met de laatste inspanning naar het einddoel Murias de Rechivaldo.
Deze avond was het geen spagetti of kip maar eens couscous. Tijdens het eten kreeg ik gezelschap van 2 vrouwen een Engelse en een Amerikaanse.
.
