De tijd heeft twee verzamelingen: die van gedaan en nog te doen. Daartussen ligt het nu om wat te zingen en om een pad te vinden voor je schoen
De tijd heeft twee verzamelingen: die van geweest en wat de toekomst geeft Daartussen ligt het nu om op te springen en voelen dat je bent en denkt en leeft
De tijd heeft twee verzamelingen: die van vervulling en die van wens Daartussen ligt het nu vol aarzelingen te kiezen blijft maar moeilijk voor een mens.
Diep, diep in ons woont een ziel. Nog niemand heeft hem gezien, Maar iedereen weet, dat er een is. En iedereen weet ook, wat er in die ziel zit.
In die ziel, In het midden, staat een vogel op een been, De zielenvogel.
En hij voelt alles, wat wij voelen. Wanneer iemand ons pijn doet, raast de vogel in ons rond; heen en weer, naar alle kanten, en alles doet hem pijn.
En wanneer iemand ons liefheeft, maakt de zielenvogel vrolijke sprongen, klein, vrolijke, naar voren en terug, heen en weer.
Wanneer iemand onze naam roept, luistert de zielenvogel naar de stem, omdat hij weten wil, of die boos of lief klinkt.
Jullie willen zeker ook weten, waaruit de zielenvogel bestaat. Dat is heel eenvoudig. Hij bestaat uit schuifladen.
Deze laadjes kunnen we niet makkelijk openmaken, want elk laadje is afgesloten en heeft een eigen sleutel. En de zielenvogel is de enige, die de schuifladen openen kan.
Hoe? Ook dat is heel eenvoudig; met zijn voet. De zielenvogel staat op een been. De tweede heeft hij, wanneer hij rustig is, omhooggetrokken aan zijn buik.
Met zijn voet draait hij de sleutel om, van de schuifla die hij openen wil Hij trekt de la open, en alles, wat erin zit, Komt tevoorschijn.
En omdat alles, wat wij voelen, een schuifla heeft, heeft de zielenvogel veel laatjes. Er is een la voor vreugde en een voor verdriet. Er is een schuifla voor jaloezie en een voor hoop. Er is een schuifla voor teleurstelling, en een voor twijfel. Er is een schuifla voor geduld, en een voor ongeduld.
Ook voor haat, en boosheid en verzoening. Een schuifla voor luiheid en ijdelheid, en een schuifla voor de geheimste geheimen.
Deze schuifla wordt haast nooit geopend. Er zijn ook nog andere schuifladen. Jullie kunnen zelf raden, wat erin zit.
Soms zijn we jaloers zonder dat we dat willen En soms maken we iets kapot, wanneer we eigenlijk helpen willen.
De zielenvogel gehoorzaamt ons niet altijd, en brengt ons soms, in moeilijkheden....
Je kan begrijpen, dat de mensen verschillend zijn, omdat we verschillende zielenvogels hebben.
Er zijn vogels, die elke ochtend de schuifla "vrolijkheid" openmaken. Dan zijn die mensen vrolijk.
Wanneer de vogel de schuifla "boosheid" opent, is de mens boos. En wanneer de vogel de schuifla niet meer dichtdoet, houdt de mens niet op, met boos zijn.
Soms gaat het met de vogel niet goed. Dan maakt hij boze schuifladen open.
Gaat het goed met de vogel, dan maakt hij schuifladen open, die ons goeddoen.
Sommige mensen horen de zielenvogel vaak, anderen horen hem haast niet. En sommigen horen hem maar een keer in hun leven.
Daarom is het goed, wanneer we luisteren naar de zielenvogel die diep, diep in ons is. Misschien 's avonds laat, wanneer alles stil is.
De zielenvogel Geschreven door Michal Snunit & Na'ma Golomb Uitgegeven door Carlsen
Groeien is ontdekken wat je graag doet en wat niet.
Groeien is steeds kleinder worden heel dicht leven bij alles wat er misgegaan is, en wat er misgaat, bij je verloren mogelijkheden en bij wat je niet kunt.
Groeien is je eigen maat ontdekken, en aanvaarden dat je zo bent en niet anders
Groeien is verwondering 'He, nooit geweten dat ik zo ben dat ik dat kon
Groeien is popelen om uit te groeien klaar willen zijn met jezelf 'Nu moet de onrust maar eens afgelopen zijn'.
Groeien is wachten, geduldig zijn. Ieder heeft zijn eigen tempo alles op zijn tijd, wachten tot de tijd rijp is, voor deze stap, en dan weer de volgende.
Groeien: Je bent klein, een klein zaadje, een hoopvol begin.
Een man en zijn zoon lopen door het bos. Plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt, roept hij "aaahhh". Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen roepen: "aaahhh".
Nieuwsgierig roept de jongen: "Wie ben jij?" Het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: "Wie ben jij?" Hij wordt kwaad en roept: "lafaard!", waarop de stem roept: "lafaard!"
De jongen kijkt zijn vader aan en vraagt wat er gebeurt. De man antwoordt: "Let maar eens op" en roept vervolgens: "Ik bewonder jou." De stem antwoordt: "Ik bewonder jou!" De man roept: "Jij bent prachtig!" De stem antwoordt: "Jij bent prachtig!"
De vader legt daarop uit: "De mensen noemen dit een echo, maar eigenlijk is het 'het leven'. Het leven geeft je altijd terug wat jij geeft. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wil, geef dan meer liefde. Wil je dat mensen begripvol en respectvol met je omgaan? Geef ze dan begrip en respect. Dit gaat op voor alle aspecten van het leven. Wat je geeft wordt weerspiegeld in wat je terugkrijgt van het leven."
Het was in het Wilde Westen. Twee cowboys en een Navajo-indiaan zijn de hele dag bezig met het opdrijven van koeien.
Aan het eind van de dag hebben de cowboys het er met elkaar over dat ze honger hebben. Samen dromen ze over de uitgebreide maaltijden die ze gaan eten wanneer ze eindelijk bij een stadje zijn aangekomen.
Een van de cowboys vraagt de indiaan of hij geen honger heeft. De indiaan haalt zijn schouders op. "Nee, ik heb geen honger."
Een uur bereiken de drie een stadje. Terwijl ze in een restaurant zitten te eten, zien de cowboys dat de indiaan het ene na het andere bord volschept.
"Hoe kan dat nou", zegt een van de cowboys. "Nu eet je alsof je dagen niet gegeten hebt, terwijl je een uur geleden nog zei dat je geen honger had."
De indiaan kijkt de cowboys kauwend aaan. Dan zegt hij: "Het was niet slim om op dat moment honger te hebben. Een uur geleden was er geen eten."
Ons liefie is gearriveerd...8 weken oud een kanjertje. We gaan samen de klus klaren om zindelijk te worden... Nou ja ik zal het moeten aansturen tot ze het zelf snapt..
To dream the impossible dream To fight the unbeatable foe To bear with unbearable sorrow To run where the brave dare not go
To right the unrightable wrong To love pure and chaste from afar To try when your arms are too weary To reach the unreachable star
This is my quest To follow that star No matter how hopeless No matter how far
To fight for the right Without question or pause To be willing to march into Hell For a heavenly cause
And I know if I'll only be true To this glorious quest That my heart will lie peaceful and calm When I'm laid to my rest
And the world will be better for this That one man, scorned and covered with scars Still strove with his last ounce of courage To reach the unreachable star
The Three Trees Once upon a mountain top, three little trees stood and dreamed of what they wanted to become when they grew up.
The first little tree looked up at the stars and said: "I want to hold treasure. I want to be covered with gold and filled with precious stones. I'll be the most beautiful treasure chest in the world!"
The second little tree looked out at the small stream trickling by on it's way to the ocean. "I want to be traveling mighty waters and carrying powerful kings. I'll be the strongest ship in the world!"
The third little tree looked down into the valley below where busy men and women worked in a busy town. "I don't want to leave the mountain top at all. I want to grow so tall that when people stop to look at me, they'll raise their eyes to heaven and think of God. I will be the tallest tree in the world."
Years passed. The rain came, the sun shone, and the little trees grew tall. One day three woodcutters climbed the mountain. The first woodcutter looked at the first tree and said, "This tree is beautiful. It is perfect for me." With a swoop of his shining ax, the first tree fell. "Now I shall be made into a beautiful chest, I shall hold wonderful treasure!" The first tree said.
The second woodcutter looked at the second tree and said, "This tree is strong. It is perfect for me." With a swoop of his shining ax, the second tree fell. "Now I shall sail mighty waters!" thought the second tree. "I shall be a strong ship for mighty kings!"
The third tree felt her heart sink when the last woodcutter looked her way. She stood straight and tall and pointed bravely to heaven. But the woodcutter never even looked up. " Any kind of tree will do for me." He muttered. With a swoop of his shining ax, the third tree fell.
The first tree rejoiced when the woodcutter brought her to carpenter's shop... But the carpenter fashioned the tree into a feedbox for animals. The once beautiful tree was not covered with gold, nor with treasure. She was coated with saw dust and filled with hay for hungry farm animals.
The second tree smiled when the woodcutter took her to a shipyard, but no mighty sailing ship was made that day... Instead the once strong tree was hammered and sawed into a simple fishing boat. She was too small and too weak to sail to an ocean, or even a river; instead she was taken to a little lake.
The third tree was confused when the woodcutter cut her into strong beams and left her in a lumberyard. "What happened?" The once tall tree wondered. "All I ever wanted was to stay on the mountain top and point to God..."
Many, many days and nights passed. The three trees nearly forgot their dreams. But one night, golden starlight poured over the first tree as a young woman placed her newborn baby in the feedbox. "I wish I could make a cradle for him," her husband whispered. The mother squeezed his hand and smiled as the starlight shone on the smooth and the sturdy wood. "This manger is beautiful," she said. And suddenly the first tree knew he was holding the greatest treasure in the world.
One evening a tired traveler and his friends crowded into the old fishing boat. The traveler fell asleep as the second tree quietly sailed out into the lake. Soon a thundering and thrashing storm arose. The little tree shuddered. She knew she did not have the strength to carry so many passengers safely through with the wind and the rain. The tired man awakened. He stood up, stretched out his hand, and said, "Peace." The storm stopped as quickly as it had begun. And suddenly the second tree knew she was carrying the king of heaven and earth.
One Friday morning, the third tree was startled when her beams were yanked from the forgotten woodpile. She flinched as she was carried through an angry jeering crowd. She shuddered when soldiers nailed a man's hands to her. She felt ugly and harsh and cruel. But on Sunday morning, when the sun rose and the earth trembled with joy beneath her, the third tree knew that God's love had changed everything. It had made the third tree strong. And every time people thought of the third tree, they would think of God. That was better than being the tallest tree in the world.
The next time you feel down because you didn't get what you want, sit tight and be happy because God is thinking of something better to give you.
I feared being alone until I learned to like myself...
I feared failure until I realized that I only fail when I don't try...
I feared success until I realized that I had to try in order to be happy with myself...
I feared people's opinions until I learned that people would have opinions about me anyway...
I feared rejection until I learned to have faith in myself...
I feared pain until I learned that it's necessary for growth...
I feared the truth until I saw the ugliness in lies...
I feared life until I experienced it's beauty...
I feared death until I realized that it's not an end, but a beginning...
I feared my destiny, until I realized that I had the power to change my life...
I feared hate until I saw that it was nothing but ignorance...
I feared ridicule until I learned how to laugh at myself...
I feared growing old until I realized that I gained wisdom every day...
I feared the future until I realized that life just kept getting better...
I feared that past until I realized that it could no longer hurt me... I feared the dark until I saw the beauty of the starlight...
I feared the light until I learned that the truth would give me strength I feared change, until I saw that even the most beautiful butterfly had to undergo a metamorphosis before it could fly...
Dear God, plese send me somebody who'll care! I'm tired of running. I am sick with despair. My body is aching. It's so racked with pain. And dear God I pray as I run in the rain, that someone will love me and give me a home. A warm cozy bed I can call my own. My last owner neglected me and chased me away to rummage in garbage and live as a stray. But now God, I'm tired and hungry and cold. And I'm afraid that I'll never grow old. They've chased me with sticks and hit me with stones while I run in the streets just just looking for bones! I'm not really bad, God, please help me if you can For I have just become a "VICTIM OF MAN"! I'm wormy Dear God and I'm ridden with fleas and all that I want is an owner to please. If you find one for me, God, I'll try to be good. I won't run away and I'll do as I should. I don't think I'll make it too long on my own, cause I'm getting so weak and I'm so all alone. Each night as I sleep in the bushes I cry, cause I'm so afraid, God, that I'm gonna die! And I've got much love and devotion to give, that I should be given a new chance to live. So, dear God, PLEASE, PLEASE, PLEASE answer my prayer and send me somebody who WILL really care...
Op een dag stond er een jongenman in het midden van zijn dorp en beweerde dat hij het mooiste hart had van de hele vallei. Een grote menigte had zich om de jongeman verzameld en ze waren het allemaal met hem eens, zijn hart was perfect. Er zat geen schrammetje of wond in zijn hart en ze waren het er allemaal over eens dat het het mooiste hart was wat ze ooit gezien hadden. De jongenman was er erg trots op en pochte nog meer over zijn mooie en perfecte hart.
Op een dag verscheen er een oude man vanuit de menigte en zei "Waarom is jou hart niet zo mooi als de mijne." De menigte en de jongeman keken naar het hart van de oude man. Het sloeg krachtig, maar het zat vol lidtekens en er waren plaatsen bij waar er stuken uit waren gehaald en andere stukken waren in gezet, maar deze stukken paste er niet mooi in, de hoeken waren rafelig. Er waren plaatsen bij waar hele stukken miste uit zijn hart. De mensen keken verbaasd - hoe kun je zeggen dat je hart aller mooiste is dachten ze?
De jongenman keek naar het hart van de oude mans en zag de staat waarin het verkeerde en lachte "Je maakt een grapje," zei hij. "Vergelijk jouw hart eens met de mijne. Die van mij is perfect en de jouwe is een puinhoop vol lidtekens en scheuren." "Ja," zei de oude man, "jouw hart ziet er perfect uit, maar ik zou niet met je willen ruilen. Kijk" sprak hij, "elk lidteken vertegenwoordigt een persoon aan wie ik mijn liefde heb gegeven - ik scheur een stukje uit mijn hart en geef het, en vaak geven ze me een stukje van hun hart aan mij terug om zo de lege plaats op te vullen. Maar de stukken zijn niet precies hetzelfde. Ik heb gerafelde hoeken, dat ben ik met je eens, maar het herinnert me er aan dat we de liefde met elkaar hebben gedeeld. Soms geef ik een stukje van mijn hart weg en heeft de ander me geen stukje van zijn hart terug gegeven. Dat zijn de lege gaten - het geven van liefde is een risico. Ook al zijn die gaten in mijn hart pijnlijk, ze blijven open. Het herinnert me er aan dat ik ook liefde heb voor deze mensen en ik hoop dat ze op een dag zullen terug keren en het gat zullen opvullen. Zo," zei hij "zie je nu wat echte schoonheid is?"
De jongenman stond geheel roerloos met tranen die over zijn wangen rolde. Hij wandelde naar de oude man toe en greep in zijn perfecte hart en scheurde er een stuk uit. Hij offerde het aan de oude man met trillende handen. De oude man nam zijn offer aan, plaatste het in zijn eigen hart. Hij nam een ander stuk uit zijn hart en plaatste het in de wond van het hart van de jongenman. Het paste wel niet perfect, er zaten wat rafels aan, maar de jongenman keek naar zijn hart, niet meer perfect, maar mooier dan voorheen, omdat de liefde van de oude man nu ook door zijn hart stroomde. Ze omhelsden elkaar en wandelde zij aan zij weg.
Een klein berichtje achter laten in het gastenboek is als een klein geschenkje
en kleurt misschien de dag.
~Vlinderke~
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Nieuwsgierig roept de jongen: "Wie ben jij?"
Er was eens een klusje te doen en Allen waren ervan overtuigd dat Iemand het zou doen. Iedereen kon het doen maar Niemand wilde het doen.
