De wijzen kwamen uit het oosten, zo weten wij. Wij de westhoekers komen uit het westen. Maar daarom niet minder wijs. Wij wonen in de verste hoek van dit kleine landje en worden van uit Brussel ook soms wel eens in de hoek geduwd. En door Antwerpenaren worden we soms minachtend die van ginder achter genoemd, warmee men ook wil zeggen die van uit die achterhoek. Vandaar dat wij wel eens hoekig uit de hoek komen: 'westhoelig'. Maar van een slecht karakter kan niemand ons beschuldigen. Integendeel zijn wij echt goede zielen die het met iedereen goed menen. Ik ben geen geboren Poperingenaar maar een aangespoelde uit Woumen de streek van de broeken en de Blankaart waarrond nu een heel natuurreservaat is gevormd. Maar na 50 jaar in Poperinge gewoond en geleefd te hebben voel ik me als een rasechte Poperingse burger in hart en nieren. Mij krijgen ze hier zeker niet meer weg. Je moet maar eens afkomen naar Poperinge. Ik weet je heel wat te vertellen over wat ik noem: POPERINGE OP ZIJN BEST. Je maakt er kennis met de mythe rond het mysterie of je nestelt je rond de Grooten Onzen Heere om er het verhaal te horen over blauwers en commiezen. Je luistert met open mond naar de link tussen Watou als Graafschap met de Courtewille, de Sint Bernardus Brouwerij, De paters Cisterciënzers van de Catsberg en de brouwerij Sint Sixtus uit Westvleteren. Je mijmert op het op één na grootste oorlogskerkhof
van de streek om te beseffen dat de grote oorlog niets anders was dan de grote waanzin. Als je van dat alles hebt genoten dan laat je de grote oorlog achter je en probeer je met een schuimige trappist of een ander streekbier je zinnen wat te verzetten. Als je tenslotte dit alles nog te saai vindt keer dan terug naar de tijd van toen en probeer een of ander volksspel uit. Wedden dat je nog terugkomt ?!
