Ik was een paar maanden ervoor teruggekeerd naar het burgerleven. Na 15 maanden zat mijn legerdienst bij de pantsertroepen er op.
En nu was het 20 augustus 1963. Reeds ruim een half jaar leefden wij gespannen naar die " unieke dag " toe ! Iedereen,de fotograaf, de chauffeurs van de huurwagens, de uitbater van de feestzaal, de buren, de genodigden, onze familie en zeker ook wijzelf, wilden er een onvergetelijke dag van maken.
Als het enkel aan voornoemden had gelegen, dan was het zeker voor de volle 100% perfect geworden.
Maar. . . de weergoden, die altijd iets in de pap te brokken hebben, hadden het enigszins anders met ons voor.
Die 20ste augustus begon het, toen we eenmaal in de kerk waren binnengegaan , pijpenstelen te regenen en dit duurde voort tot laat in de namiddag.
Er was geen mogelijkheid om de klassieke huwelijksfoto's buiten te nemen. Het is dan maar een album geworden met feestfoto's van etende, drinkende en dansende ooms en tantes en genodigden.
Gelukkig was er een neef van mijn vrouw die, rasechte entertainer als hij was, de buien buiten heeft doen vergeten.
Zo werd het toch een onvergetelijke dag voor iedereen. Voor ons zou het hoe dan ook, zelfs al was het licht uitgevallen, een unieke dag geworden zijn !
En nu maar hopen dat die 47 van vandaag ooit, over drie jaar, een 50 jaar, mogen worden.
20-08-2010, 00:00
Geschreven door Disteltje Reageren (0)
Gisteren las ik, 't begon op het terras stilaan draaglijk te worden, de maximumtemperatuur van de voorbije dag af. Het klinkt waarschijnlijk overdreven, maar op het heetst van de dag was het op het terras, zuidgericht, precies 37°C geweest.
Vandaag, om halftien, deze morgen, was het al 24°. Dus dit wordt weer een dag om de friste plaatsjes van het huis op te zoeken. Geloof het of niet maar, dit is precies die plaats . . .
10-07-2010, 10:07
Geschreven door Disteltje Reageren (4)
De laatste dagen weer een hele massa kritiek gehoord op het gerecht. Dit o.a. naar aanleiding van het vrijlaten van die twee jongeren na een overval. Vandaag, ze moesten zich aanbieden voor opsluiting, blijken ze verdwenen met de noorderzon.
En dus maar kappen op de rechters met hun ongehoorde, niet te begrijpen, wereldvreemde houding.
Ik dacht echter te weten dat in dit land, zowel voor de bouw van opvangcentra, van gevangenissen als voor het maken van de wetten - ontwerpen, schrijven en stemmen ervan - onze dames en heren politici veantwoordelijk zijn.
De rechterlijke macht moet werken binnen het door de politici gebouwde kader van wetten en instellingen.
De grootste verantwoordelijkiheid ligt dus niet bij de rechters maar wel bij hen die het kader hebben gemaakt, waarbinnen die rechterlijke macht zijn werk kan en moet doen.
Dus, heren politici . . . doe er iets aan, want het is al te eenvoudig te zwijgen als vermoord als er weer eens iets misloopt!
Jullie maken de wetten, jullie scheppen het kader dus het is jullie verantwoordelijkheid.
01-06-2010, 17:14
Geschreven door Disteltje Reageren (3)
De volgende dagen zullen enigszins anders verlopen dan gepland. Voor mijn 70ste verjaardag had mijn zoon een leuk geschenk verzonnen : " een nieuwe laptop " die heel wat sneller looptdan mijn oud machientje. Maar. . . ja er is ook een maar aan, want ik moet dat ding volledig aan de praat krijgen en uiteinndelijk ook herinstalleren met mijn oude programma's. Ik denk dat ik daar de volgende dagen wel een tiijdje zoet zal mee zijn.
Ik ga mijn geduld niet verliezen en . . . ik hoop van jullie hetzelfde. Er is heel wat overzetwerk, organisatie enz.
Dus tot over enkele dagen.
21-05-2010, 13:34
Geschreven door Disteltje Reageren (4)
Ik ben Willy
Ik ben een man en woon in een landelijke gemeente vlakbij Gent () en mijn beroep is gepensioneerd .
Ik ben geboren op 18/05/1940 en ben nu dus 84 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: heel wat lezen , tuinieren en op reis gaan (ook weekendjes).
Ik ben nog uit de tijd dat men na zijn studies naar het leger ging. Mijn legerdienst,van 15 maanden, heb ik, met héél veel plezier, doorgebracht in de pantserschool te Stockem (bij Aarlen).
Ik was een paar maanden ervoor teruggekeerd naar het burgerleven. Na 15 maanden zat mijn legerdienst bij de pantsertroepen er op.
