Hoe langer ik het politieke gebeuren, met zijn tomeloze egotripperij en zijn gekonkel volg, hoe meer ik ervan overtuigd raak dat wij hier, zoals voorheen in Tsjechoslowakije, ook nood hebben aan een " Charta 77 ".
Dit wordt echter een onoverkomelijk probleem. Waarom ?
In Tsjechoslowakije had je een totalitair systeem. Eigen aan zo'n systeem is " het verwijderen ( vernietigen of ook opsluiten ) van alles wat en iedereen die ook maar enigszins intelligent, creatief, dynamisch of van een eigen persoonlijkheid getuigend is.
Enkel de vereerlijking van het systeem wordt geduld; in beperkte mate ook het gevlei van zijn nomenclatura, hoewel dit laatste uiteraard reeds een risico inhoud. Wat als de bewuste leider zelf in ongenade is gevallen ?
Zo'n systeem roept om verzet, om weerstand, hoe verborgen ook bij de bevolking.
Het voorbeeld daarvan dichtbij ons, hoewel de vergelijking uiteraard niet helemaal correct is, was het voorstel, gedaan door een politiek genie over de taalgrens: " Wallonië omringt je met warmte ".
Dit doet bij mij de nekharen rechtkomen, omdat het precies inhoudt wat het zegt:" Man of vrouw, je hoeft het heft niet in eigen handen te nemen, er wordt voor je gezorgd " - door het systeem ? -.
Wat van zo'n boodschap het gevolg is zien wij, als we tenminste willen kijken (en nadenken),
Een dergelijke instelling, houding, doodt datgene waardoor een bevolking groot wordt en waaruit het zijn fierheid haalt.
Zo'n uitspraken hebben slechts één doel : " Maak van creatieve ,fiere mensen afhankelijken van het systeem, geïnstalleerd door politieke potentaten".
Bij ons, in België, schijnen we een democratie te hebben. En toch...
Een zeldzame keer zie je een uniek exemplaar van een afgevaardigde verschijnen uit het niets. Zo iemand vertegenwoordigt dan, meestal toch, een stille macht, die, onzichtbaar voor de kiezer, op de achtergrond ten volle zijn invloed uitoefent.
De rest, de top van onze democratie, is nu reeds, in elk van zijn geledingen, voor een belangrijk deel, bevolkt door families die de invloed doorgeven van vader op zoon, van oom op neef, op de schoonzoon, maar zeker binnen de familie.
De overige deelnemers aan het politieke gebeuren weten hopelijks heel goed wanneer ze mogen knikken en wanneer ze moeten zwijgen. Hij, die niet behorend tot de top, op om het even welk niveau, denkt dat hij persoonlijk reeds iets betekent en vanuit die veronderstelling de mond opent, als hij verondersteld wordt te zwijgen, vliegt er bij de eerste kans genadeloos uit.
Zij echter die netjes binnen de partijlijnen lopen, mogen ruimschoots meegenieten van het manna, zolang ze nodig zijn.
En dat manna wordt, op kosten van de burger, kwistig rondgestrooid.
Kijk maar eens wat nu reeds op gemeentelijk niveau wordt gegeven aan vergoeding, zitpenningen, extra-voordelen.
Je zal er versteld van staan !
Dit, en nog heel wat andere wantoestanden, doen mij precies de bedenking opperen dat ook wij hier in België, nood hebben aan een " Charta 77 " .
Wil je ze " Charta 2010 " noemen, geen enkel probleem.
Wel een probleem zal zijn het vinden van, niet politiek gebonden en niet van de politiek afhankelijke personen die dan ook nog voldoende intelligent, en ook nog voldoende karaktersterk zijn, om ongebonden die ideeën ingang te laten vinden die leiden tot een nieuwe, gezonde maatschappij.
Een multiculturele maatschappij, vrij van corruptie, die het initiatief van een vrije mens waardeert; een maatschappij ook die eerbied heeft voor elke arbeid, of het nu handenarbeid betreft of intellectuele.
Een maatschappij die geen nood heeft aan extremisme omdat zij eerbied opbrengt voor elk humaan gedrag en gedachtengoed.
Maar ook een maatschappij die zich niet laat uitbuiten of leegzuigen,door individuen of groepen die enkel het eigenbelang nastreven.
Een maatschappij ook die en de moed en de kracht heeft tot de orde te roepen wat op korte of lange termijn dreigt haar te destabiliseren of te verzwakken.
|
