Hoi Walter,

Te lange stukjes.

Korter?

Toi

Ecce

_____________________

Antwoord:

Gooh jong,

No way.

Jep .

Wee M

Een mail met de volgende “grap”:

“ Hoe drijft men een hoop geiten bij elkaar?” . Antwoord: ”Door een tupperware avond te organiseren.”

Noot:Tupperware is uitstekende marchandise, maar, hoe zou men een hoop bokken bij elkaar drijven? Benieuwd naar creatieve oplossingen; meld ze?

Beste Freddy, Patty, Taibo en Poppemieke,

Dank voor het zenden van jullie mooie kerstbol met opdruk. Ik ken jullie niet, maar wens jullie mooie eindejaarsverrichtingen voor 2007.

 Normaal hou ik niet van kerstbollen, het is te zeggen: behalve deze bol want die staat mij wel aan. Met het mailen van een kerstbol is niets mis daar ik horen zeggen heb dat 50 plussers zodoende contact houden met de buitenwereld. Dat is goed. 

Ik zou jullie graag iets terug mailen, ook iets met kerstbollen ,maar ik ben onhandig en zeker met kerstbollen. Als ik zoiets verstuur ontvangt ongeveer gans België mijn kerstbollen behalve jullie. Tenzij met oeresjans natuurlijk, en dat kan de bedoeling niet zijn. Daarom werd Ria vriendelijk gevraagd om het volgende plan uit te werken voor een nieuwe boodschap van algemeen nut:

Links boven: jouw originele rode kerstbol met jouw foto erop. Rechts boven: mijn foto met dat hoedje in die klok op jouw kerstbol.

Zodoende staat er niet alleen links een rode kerstbol, maar ook rechts en Ria mag de kleur kiezen daar ik als kleine middenstander mij niet met politiek mag bezighouden. (Van nature een onopvallende kleurloze figuur, en doe mijn best om dat zo te houden.)

Graag zou ik ook je hondje Taibo laten kennis maken met mijn Pitbull, Ramses de Vierentwintigste. Maar Ramses is zo asociaal dat ik betwijfel of dat wel een goed plan zou zijn. Het zit zo: ik zelf ben zeer sociaal, zodanig dat ik wel een asociale hond heb moeten aanschaffen want anders was het hier niet te doen. Ramses heeft vorige week mijn inboedel tot stoofhout voor de open haard herleid. Allez, weeral naar het containerpark, maar gelukkig breng ik vandaar rechtstreeks andere meubeltjes mee; toch maar om op te vreten. Thuis moet ik constant dag en nacht de ventilatie laten draaien want hij kwijlt continu ,en bovendien stinkt hij zo verschrikkelijk uit zijn bek dat ik klacht tegen derden voor milieuhinder heb moeten indienen… tegen mijn eigen hond notabene! Dat verdraagt een mens allemaal. Hij vreet ook mijn kleren, soms kan ik in weken niet buitenkomen, tenzij in korte broek. Van de buren heb ik geen last, enkel van de politie. Kanarievogels of zo, dat kan ik allemaal niet houden want Ramses vreet die gewoon met kooi en al. Ik heb reeds een hondenfluisteraar geconsulteerd en die heeft mij naar een leeuwentemmer verwezen. Die heeft mij op zijn beurt naar het 24 ste US AIRFORCE  verwezen voor een luchtbombardement maar die gasten moesten van Afghanistan komen en zij hadden toen wel te weinig tijd met die Taliban en zo. Zie je. Toen heb ik die gasten voorgesteld om Ramses dan maar zelf naar Afghanistan te sturen voor een vredesopdracht en om de boel daar op te kuisen. Nooit meer iets van gehoord.

Dat allemaal om jullie te bedanken voor jullie vriendelijke attentie.

PS. En wanneer hoor ik nog eens iets van mijn lieve Ambrosia?… Zalige Kerst.

                             Walter.

DENGELEN BENGELEN IN  D’AARDSE DAL.

Dank je Yolanda voor je verzending van 2 engelen. Ze komen mij van pas en ze waren op tijd afgeleverd.

In principe heb ik weinig verstand van engelen maar die grote engel bevalt mij bijzonder goed, en wel om volgende reden: hij/zij beweegt namelijk connectief.  Dat wil zeggen dat deze engel (zoals in taichi) bij elke beweging telkens de armen met de benen (elleboog-knie) verbindt.

Zulks boezemt vertrouwen in, want het is een verheven manier van bewegen waarop wij, gewone stervelingen, jarenlang moeten oefenen om een gelijkaardig resultaat te bereiken. Connectie is één zaak, maar het begrijpen van connectiviteit (in de meest ruime zin) is een voorrecht dat enkel voor “min of meer getransformeerde wezens” is weggelegd.

Daarom zou elke taichi beoefenaar deze schitterende engel grondig moeten bestuderen om zijn bewegingspatroon te imiteren en te integreren. Alles is immers met alles verbonden! 

Er stelt zich echter een probleem. Die kleine engel, die putti, …wel, dat ventje vertrouw ik voor geen fluit omdat die (in tegenstelling tot die harmonische engel) een chaotisch bewegingspatroon vertoont. Nu is het zo dat chaos (wanorde) tot kosmos (ordening) kan leiden, maar in dit geval sorry hoor,  het gezicht van dat ventje staat mij niks aan. Dat kreng lijkt wat mij betreft eerder een “ongeregelde” of een ”vrije radicale” te zijn, in elk geval betwijfel ik of hij wel een engel is want hij lijkt eerder een “aanstellerig joenk” te zijn. Hij is een aandachtvrager, een hangjongere, een nietsnut, en meer wil ik daarover niet kwijt.

Is het zo dat engelen altijd contact met mensen zoeken op het moment dat dit nodig of noodzakelijk is? Is het ook zo dat zijzelf, en niet wij daarbij het initiatief nemen?

Indien dat zo is dan is dat zo, maar waarom moet die grote engel dan persé “zijne kleine meenemen” als hij bij mij op bezoek komt? Dat is volgens mij tegen de regels, het is een zware deontologische fout.

Is het ook zo dat men engelen niet mag dwingen, oproepen of wegjagen? Is dat zo? Ja watte zeg, ik was net uit de kinderen...en nu zit ik alweer met zo’n onnozelaar opgescheept.

Weet u, Yolanda, als sceptisch mens geloof ik in engelen als een uitgewerkte metafoor voor boodschappen van een andere (kosmische) orde dan de rationele orde.

Engelen zijn dan  “bewustzijnsverruimende en begeleidende aanwezigheden”, zij zijn de boodschappers van en uit een andere orde.  Wie kan daar nu iets tegen hebben?

Hun geslacht doet niets ter zake. Ze hebben ook zulke mooie namen want alle engelen staan immers voor bepaalde deugden of eigenschappen. Wie kan daar eigenlijk iets tegen hebben?

Mag ik hier toch enkele van mij favoriete engelen vernoemen: 1) De aartsengel Perpetuël: een bepaald doel voor ogen hebben en dat doel zuiver invullen. Verder zijn er ook nog de volgende beschermengelen 1) Karaliël: de engel der flexibiliteit.

2) Chamuël: de engel van verdraagzaamheid. 3) Valoël: de engel der onbaatzuchtige liefde. En dan tenslotte is er nog mijn onvoorstelbaar intelligent engelvriendje waarmee ik een bloeiende haat-liefdeverhouding heb: 4) ISCMAHEL en dat is de engel van de GEHOORZAAMHEID. Wij begrijpen elkaar volkomen en precies daarom ligt onze relatie zo moeilijk. Hij is namelijk een “gehoorzame rebel”, hij is een onmogelijke verzameling van onwaarschijnlijkheden, een combinatie van paradoxen. I like this guy!

Dan is er natuurlijk ook nog de engel van de innerlijke vrede en die van de dankbaarheid; hun namen zijn mij ontschoten maar ook zij komen af en toe een beleefdheidsbezoekje afleggen. Tenslotte maak ik van de gelegenheid gebruik om de beschermengel  Anaël (de engel der voorspoedige seksualiteit) als vermist op te geven. 

Kortom Yolanda: dank je,  wie kan er nu in Godsnaam iets tegen engelen hebben?  Zend allen aub in grote getale, en liefst nog heden uwe engelen en ik zal ze zonder één uitzondering in dankbaarheid tot mij nemen. Zend vooral de engel Anaël, want er zal meer vreugde zijn over de terugkeer van één verloren engel dan over de permanente aanwezigheid van de 12 engelenkoren die duizelingwekkende deugden vertegenwoordigen die ik, weliswaar in nederige dankbaarheid, toch reeds allemaal al lang meen te mogen bezitten.

Walter.

R. uit A. vraagt naar de bedoelingen van dit blog.

Wij maken een onderscheid tussen het doel en de middelen. Dit blog is een middel en de bedoeling van de auteur is zichzelf te amuseren. Dat is een haalbare doelstelling.

Verder zijn er geen, want ondanks alle goede of slechte bedoelingen lopen wij meestal vast in alle bedoelingen. Doelen en bedoelingen zijn de oorzaak van veel ellende en de vraag luidt:

”Hoe kunnen wij ellende voorkomen?” Dat is een goeie vraag.

Ofwel mikken wij te hoog, te ver of niet ver genoeg. Soms mikken wij te lang of te kort of in de verkeerde richting. Bijziende mikkers mogen al blij zijn als ze een bril vinden waarmee ze het doel kunnen zien: de juiste bril vinden kan een realistische doelstelling zijn.

Zo ook kan zichzelf amuseren een realistische doelstelling zijn. Het is een kunst om juiste doelen voor ogen te hebben maar het is nog een grotere (Taoïstische) kunst om zomaar naast of over het doel te schieten, en tegelijkertijd toch het doel te treffen. Alle martiale kunstenaars hebben ervaren dat zij hun beste technieken “toevallig” ontdekten toen zij naar een andere techniek op zoek waren of, toen zij zichzelf aan het amuseren waren. Dit sterkt hun vertrouwen want het volstond immers om gewoon ontspannen en zonder bedoeling te oefenen, zich gewoon te amuseren om “iets waardevols” naar zich toe te trekken. Elk mens heeft ooit iets gelijkaardigs ervaren.

Verkrampte westerse geesten raken in paniek als zij iets ondernemen zonder een concreet doel voor ogen en die doelen moeten liefst binnen een vooropgestelde termijn bereikt worden.

Als men aan Westerlingen naar de oorzaak van hun onrust en hun stress vraagt, dan antwoorden zij: “ Te veel stress, te druk en te veel werk.”. Maar hun stress is wel een gevolg van hun doelstellingen want stress kan immers nooit de oorzaak van stress zijn.

Om gelukkig te zijn is het best niet al te veel doelen en bedoelingen te hebben, liefst geen, want het pakt immers meestal anders uit dan wij bedoelden.

Zoiets noemen wij dan een mislukking, maar de meeste baanbrekende wetenschappelijke ontdekkingen danken wij aan zulke mislukkingen, aan het feit dat hun ontdekkers naar iets anders op zoek waren.

Fixatie op doelstellingen verblindt: wij kunnen eindeloos en rusteloos zoeken naar de waarheid en als die waarheid dan uiteindelijk op onze deur klopt, dan openen wij de deur en dan vragen wij: ”Wie bent u?”. De waarheid antwoordt dan: ”Ik ben de waarheid.” En precies op dat moment dan klappen wij de deur dicht en wij roepen: ”Ga weg, ga weg want ik zoek de waarheid!” En de waarheid… die ging weg.

Gesteld dat “Taoïsme voor Totaal Ongeletterde Mensen” tot doel zou hebben om de lezers te amuseren. Stel nu, dan kon deze tekst net zo goed naast het doel schieten en het tegenovergestelde effect sorteren, namelijk de lezer fameus vervelen. Of erger nog, dit blog zou de bezoeker kunnen ergeren want bij alle doelstellingen die wij willen bereiken kan het tegenovergestelde van wat wij willen bereiken er dik in zitten.

Kortom: zoals met alle doelen zal het uiteindelijke doel van dit blogje achteraf wel blijken en dat is de juiste gang van zaken.

Maar omdat wij geen vertrouwen hebben en bijgevolg de lopende zaken willen analyseren, psychologiseren, commercialiseren, controleren, dirigeren, remediëren, evalueren etc… (om de drie maanden vinden wij wel een ander woord uit) zijn wij zulke “Bange Blanke Mannen zonder vertrouwen” geworden. Een paniekorkest van “Bleekgezichten” zonder vertrouwen en zelfvertrouwen. “Angsthazen” die akkoorden afsluiten.

Om het met Mahatma Gandhi te zeggen: ”De geest die van waarheid vervuld is zal al zijn daden vanzelf op het einddoel richten”. Zo werkt immers de “Voorzienigheid” want wij worden al doende van een doel voorzien. (Ook in Christelijke zin zijn wij het niet die onszelf van een doel voorzien, want kijk eens naar de lelies in het veld, zij bloeien gewoon…)

”Als wij goed voor de middelen zorgen, dan zorgen onze doelen wel voor zichzelf. ”Wij zijn het enkel aan onszelf verplicht om eerlijk, vlijtig en dapper ons best doen. Meer kunnen wij niet doen dan (met evidente correcties) dat wat moet gebeuren ook de kans te geven om te laten gebeuren.

Het zij zo, maar met “Taoïsme Voor Ongeletterde Mensen” zijn geen doelstellingen gemoeid maar er is wel voldoende vertrouwen in de Voorzienigheid. In de eeuwen der eeuwen. Amen.

En nu ga ik deze mail op spellingfouten controleren.

Beste V., dank voor je mail. Inderdaad eenden zijn pedagogische wonderdieren.

Zo'n moedereend die voor het eerst haar kroost in en uit het water haalt...daar kunnen wij veel juistheid van leren en zalig vredig meditatief naar kijken. Van de "natuur" hebben wij alles te leren, maar vanaf nu worden voorlopig helaas geen dieren meer opgenomen, ook geen uitgestorven dieren.

Jo uit Moorsel mailde:”Van dit blogje begrijp ik helemaal niets!!!!”

 En verder: “Of de auteur zich eigenlijk nog wel goed in zijn vel voelt”

 en, “…dat het momenteel ook in de gemeente Moorsel zeer slecht weer is.”

 Zijn advies luidt:“Ga eens wandelen”.

“Wel Jo, dank voor je mail.”

Dit is goed nieuws. Eindelijk is er toch eens iemand die “van dit blogje iets begrijpt” want van dit blogje valt namelijk helemaal niets te begrijpen. Dat heb jij onmiddellijk begrepen.   

Dit blog is lichtvoetige humor van allooi, en verder voelt de auteur zich slecht in zijn vel.

Ook hier in het Hageland is het  weer zeer slecht. Daarom gaat de auteur vandaag niet wandelen want vandaag is het weer slecht maar voor morgen hebben ze beter weer gegeven. Morgen zal de auteur wandelen want vandaag er te veel neerslachtigheid.

Dank, en laat jij af en toe weten hoe het weer in Moorsel gesteld is? Het hoeft niet persé vandaag, morgen mag ook.

PS: Heb je die foto van de vis van mijn buurman in dit blogje gezien, die is goed hé?

 Betreffende De Waarheid:  

                                             Beste Josiane, dank voor je mail. Het is zo, elk mens moet altijd en overal de waarheid  zeggen. Anderzijds is de waarheid vertellen wel het domste wat een mens kan doen.

 Maar, in mijn geval hindert dat niet omdat niemand mij au serieux neemt.

Te laat: dit ezelitem is afgesloten.