|
De nacht was donker en koud
Het was"Kerst"een jaar later
De eenzame ziel liep rond het huis
verward
Zouden ze gelukkig zijn zonder hem?
Het huis zag er gezellig uit
zouden ze hem missen?
zou hij het ooit nog goed kunnen maken....?
Een traan loopt langs zijn wangen
Hij staat nu in de achtertuin
trillend begeleidt hij het kleffe sjekkie naar zijn mond
De rook geeft hem rust
de rook....alleen de rook.
Wanhoop...
woede!
Hij is gekwetst,hij is kwaad,hij is...
geestesziek.
Een steen
gooit dan
uiteindelijk
zijn wanhoop uiteen.
De steen....alleen de steen.
M.P.
De avond.
Zondag moet ik lopen
over bruggen
over sloten
Het einde nadert niet
en de massa die mij ziet
Kijkt,denkt en oordeeld
De kudde is toch reeds gedeeld
Gesplitst in macht
De vaderen lopen voort
Niemand die mij hoort
Want hun kracht
is als hun woord
Dat geen ommekeer
bekoort.
***
Wat is het waar wij naar streven
is op elke vraag en antwoord geven
Zijn de vragen dan wel waar
is het antwoord wel aldaar
Is het antwoord reeds gegeven
of moeten wij met vragen leven
Zolang het leven ons geen antwoord weet te geven
zullen we alleen de vraag beleven.
door zijn vriend:Pieter van de Vegt
De buitenwereld
mensen
paraderen van plek naar plek
De wanhoopskreten zijn er onverstaan
in de massa opgegaan
en de lichten
de lichten ontkennen altijd de nacht
vandaag was vergeten
wat gisteren werd gedacht
De buitenwereld
sluiert voor jou je verdriet
Maar vergeet je gedachte
want de buitenwereld accepteert die niet
In de kudde is er plek
in de kudde houden wij onze bek
vergeet dus je gedachten
verdrink ze in de zee
De buitenwereld is gek
en iedereen doet mee.
M.P.
Oude vrienden van een andere periode
schieten me te binnen
maar ik neem altijd de andere trein
Het gat in mijn ziel
vreemde gezichten staren me aan
De oppervlakte vervlakt
en als een vlinder
vladder ik boven mijzelf
In mijn gedachten zie ik ze alweer gaan
In mijn gedachten zie ik ze alweer gaan.
Arbeit macht frei
Thuis staat het gas nog aan
en mijn brood ben ik vergeten
Mijn brood ben ik vergeten
honger naar vlees
***
Zoals toen,komt het antwoord altijd in mij op
Gerangschikt in ritme of pijn
geen echo aan de vraag
geen ingang tot de werkelijkheid
Het broze onaantastbare beeldhouwwoord
Bericht bijzonder gemengd
supernieuws
Bericht gekruid
de dag gepeperd
de lessen
Ontroerd
zoals m'n stem als dauw
of als vrienden of als de verwanten
of
de kleuren van een dagje
uit een dagje-met lawaai
is geweken uit de pijn
die nu is bezweken
Dat het huilen niet meer zo hoeft te schreeuwen
Dat je zo bedroeft loopt te kijken
terwijl je alleen maar stoer probeert te lijken.
***
alles weten
en onweten van de ander
gevonden in het zoekend zijn
dat de één nooit de ander is
dan in elkander zijn.
M.P.
M.P. is de zoon van karin
Geschreven in tijden van intens verdriet.
Ik-als moedertje van dit heerlijke mensenkind wil even kwijt..
Mijn oudste zoon
net als mijn jongste
Ik ben erg trots op hen
hoe ze in super barre tijden
vol van intensheid en lijden
worstelden en naast mij zijn gaan staan
Ze zijn weer happy
en hebben alles niet voor niets
aangegaan
Bedankt mannen-mijn!
|
