Waar denk je aan
Of heb je 't denken uitgeschakeld
En laat je je niet gaan

Al wachtend op de morgen

Stuur ik mezelf naar jou
En al mijn warmte
Omdat ik van je hou

En maak mij ook geen zorgen

Ik laat gedachten gaan
En afstand overbruggen
Waar denk je aan?
**********
sunset
**********


 



Het water breekt
En ijlend drijft de baar
Op golven pijn
Door kale, koude gangen
En draagt hij haar
En het, nog steeds gevangen

Het water breekt
En golvend komt de barenswee
Verheft het weerloos lijf
Dat nu van rede is beroofd
En kreunt, en perst, en jammert
Tot het verschijnen van 'n  bloederig hoofd

Het water breekt
En al het tastbaar lijkt verloren
Nog slechts gericht op het orgasme
Van 't nieuwe dat nu is geboren.

(een eerbetoon aan alle moeders, en een herinnering aan de geboorte van mijn kinderen)
**********
sunset
**********


 



Herfst wandelt door het land
Zijn metgezellen, wind en regen
Neemt hij steeds bij de hand
De zomer is voor nu verdreven

Toch is hij ook wel een charmeur
Die met zijn gaven leurt
En met een flair van groot grandeur
Wordt de natuur gekleurd

Als voorbereiding op zijn neef
Die na hem komt, winter zijn naam
Vernietigt wat nog overbleef
En dag in nacht laat overgaan

Maar ook die tijd die gaat voorbij
Voorzichtig bloeit weer op
En voor je 't weet is het weer mei
Staat alles in de knop

Om uit te barsten in een jubellied
't Gezang van zomertijd
Weer staat ie daar, al zie je hem niet
De herfst! klaar voor de strijd.
**********
sunset
**********


 



O Afrika
Waar gij U keert in hunkering
En steeds nog zweert bij uw utopia

Waren niet de eerste slavenhalers zwart?
En blank bloed toch ook rood?
Kijk in uw hart
En leef niet langer  deze levende dood

Kinderen van dezelfde moeder
Aarde kleurt ons bestaan
Eénzelfde weg te gaan

Liefde!

                     Hoop!

                                         Vrede!
**********
sunset
**********