Over mijzelf
Ik ben
Anja , en gebruik soms ook wel de schuilnaam
Yolo .
Ik ben een vrouw en woon in
(Belgie) en mijn beroep is
huisvrouw .
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus
2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, blog, quiz .
Op de chat kwam ik onder Anja hier gebruik ik de nick Yolo. Gehuwd en twee kinderen.
19-04-2017
De maand mei staat voor de deur,
ik zet ze alvast al open.
De natuur krijg weer volop zijn kleur,
met de lekkere geur van de bloemen.
Alle dieren komen naar buiten,
en staan in de wei, en de vogeltjes beginnen te fluiten.
De maand van de meiklokjes ze komen er stillaan aan.
Ze ruiken oh zo heerlijk om er stil van te staan.
We zijn nog steeds april ,
met zijn grillen soms nat, koud en kil.
Ook nog steeds koude nachten,
met zijn vorst die ons nog staat te wachten.
19-04-2017 om 00:00
geschreven door Yolo
06-04-2017
De paasklokken zijn op komst,
kindjes leggen al hun tekening klaar en zetten hun mandje,
zelfs in huis is de versiering gebeurt net als met kerst nu met eitjes.
Als kind vond ik het zelf leuk,
lekker in de tuin op zoek naar een ei,
dat was echt iets voor mij.
Zelfs mijn kinderen konden er van genieten,
ze dachten alleen klokken brengen ook speelgoed mee.
Zei nee, zet jullie mandje maar al klaar.
Is er bijna de klokken zijn daar.
Pasen is geen sinterklaas die hebben alleen maar eieren mee,
kreeg te horen "mama" voor de brave kindjes hebben die ook speelgoed bij.
hebben we liever dan een ei.
Was een mooie tijd om aan terug te denken,
kerstmis is nog leuker maar pasen mag er ook wel zijn,
zelfs al is het chocolade Pasen blijft fijn.
06-04-2017 om 13:40
geschreven door Yolo
04-04-2017
Elk jaar steeds nog onderzoeken heeft hij nog één grote wens,
dat ik zeker wil dat dit in vervulling zal gaan.
Ik hoop dat zijn grote wens ooit zal uit komen,
mischien blijft het bij dromen.
Nee, er moet eens dringend werk van gemaakt worden,
wil hem dit nog geven met gans mijn hart.
Dat mijn leven terug kan verder gaan,
in alle rust van ons bestaan.
Moest er met hem iets ergs gebeuren mag er niet aan denken,
dit wil ik hem nog schenken.
Wil hem zien lachen wil hem gelukkig zien
elke dag, van ons bestaan.
We gaan zeker een tot twee maal in de week op pad,
op ons gemak, is voor hem niet gemakkelijk te stappen, stap per stap.
Daarmee iets vinden heel kort bij winkels,
Dat hij zijn plan kan trekken dan voelen wij ons ook ok.
Ik weet is niet gemakkelijk voor hem,
om buiten te komen, wetende dat de mensen u steeds begapen
zeg ik laat ze kijken dat zijn hun zaken.
Is niet gemakkelijk iets te vinden wij zetten door ,
geven de moed niet op wij gaan ervoor
04-04-2017 om 16:43
geschreven door Yolo
Het is nu juist vier jaar geleden,
dat mijn jongste zoon was opgenomen in uz Gent.
Op een leeftijd van 26 jaar een jaar dat we nooit kunnen vergeten,
Heeft ons te hard aangegrepen.
Heeft er zeven maand verbleven van ziekenhuis naar revalidatie,
Wij gingen elke dag heen wou geen dag overslaan,
Was meer dan een uur rijden dit hadden we er voor over wij waren er van aangedaan.
Het geen hij mee gemaakt heeft zijn geen woorden voor.
dat dit hem moest overkomen dit heeft hij echt niet verdiend.
Is een lieve jongen met een zacht karakter dit moest hem overkomen waarom hij en een ander niet.
Zekerheid willen ze niet geven ,
is gewoon pech zei de specialist daar moet je mee leven.
Nu nog zes jaar wachten en duimen maar.
Overwin je angsten spreek over je zorgen,
al lijkt het heel zwaar, het wordt altijd morgen.
Wij steunen elkander reken nooit op een ander
samen kunnen we het wel aan.
03-04-2017 om 12:27
geschreven door Yolo
02-04-2017
De jaren gaan voorbij kinderen worden groter,
willen hun eigen weg gaan.
Is normaal in leven laat ze los,
laat ze proeven van het leven.
Het doet wel pijn maar je leert er mee leven.
Vooral zijn broer was er wel even tegen.
Stond daar nu ook alleen want ze waren twee handen op een buik,
moest nu ook aanvaarden al schreeuwde hij het luid wil mijn broer niet kwijt.
Begreep het wel dat dit kwam aan te komen had een vriendin wou samen wonen,
van leeftijd was hij een paar jaartjes jonger,
ooit komt de dag dat hij er ook klaar voor zal zijn.
Mijn hand is er steeds voor jou,
je leerde eraan lopen,
Mijn deur staat altijd voor je open,
En als er tranen komen door zorgen of door pijn,
zullen wij steeds voor jou er nog zijn.
02-04-2017 om 11:41
geschreven door Yolo
31-03-2017
Op de leeftijd van 22 jaar heb ik de mooiste dag mee gemaakt,
was op een mooie zomerdag l september toen dit gebeurde.
Zullen we trouwen in een tent
zonder hapjes zonder band.
Nee we zullen trouwen in de kerk
met heel veel werk.
Zolang we maar samen zijn,
zolang we maar gelukkig waren.
en laat ons hopen dit voor lange jaren.
Was een onvergetelijk dag,
het feest was tot in de puntjes verzorgd
alles erop en eraan met een lach en een traan,
Met veel vrienden en familie om ons heen.
De jaren zijn voorbij gevlogen,
samen gelukkig nog altijd.
dat wij dit beleven mochten
stemt ons tot een grote dankbaarheid
31-03-2017 om 14:14
geschreven door Yolo
Ik ben Anja, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Yolo.
