October 2007 OPERATIE 10 Aanbrengen kunstklep  Via een open-hartoperatie wordt de verwoeste klep vervangen door een metalen kunstklep. De ingreep verloopt voorspoedig en weldra bevind ik me weer op de intensive care afdeling. Ik hang vast aan allerlei toestellen met buisjes en draadjes. De eerste week na de operatie doe ik geen oog dicht. Maar tot mijn verbazing heb ik enkele dagen na de operatie nog maar weinig pijn, en is de rugpijn weer overheersend.

Ik lig nu al maanden in bed, en de gevolgen blijven niet uit. Ik kan niet meer op mijn benen staan zonder hulp. Ik word elke morgen in de zetel gezet, in principe zo lang ik wil, maar na een uur kan ik het niet meer houden van de pijn helemaal onderaan in mijn rug; ik moet de verpleegster bellen om me terug in bed te helpen. De pijn bij het zitten is nog altijd de zelfde pijn die ik nu al meer dan 25 jaar heb.

Met de hulp van de kinesiste moet ik terug mijn spieren aan het werk krijgen. Die zijn door het maandenlange liggen volledig verslapt. Vanaf nu is het elke dag oefenen want ik wil naar huis. Eerst even voetje voor voetje stappen met krukken tot in de gang en terug, en elke dag iets verder. Na enkele weken kan ik stappen zonder hulp, en ik tel mijn stappen om de vooruitgang te meten. Maar naarmate ik langer stap, wordt de rugpijn steeds erger. Terug dat zelfde gevoel van altijd, het gevoel dat ik in twee gebroken ben.

Er is veel gebeurd maar niets veranderd.