een Sultan der Indiën had angstdromen over een klein meisje dat (in zijn idee) door de tijd reisde. Vanaf het jaar 1900 waagde een onbekend ingenieur zich aan de wonderbaarlijke vervaardiging van een olifant die net als het kleine meisje door de tijd kon reizen. Nadat de ingenieur na zoeken en werken met vakmensen de olifant liet bewegen met koorden en takels en veren, plaatste hij een woonterras op de rug van de olifant en maakte kamers in diens buik: het werd een echt schip met een keuken en een badkamer. Enkele weken later vertrok de sultan, gezeten op de olifant, voor een grote reis in de tijd, op zoek naar een kleine meid uit kostbaar hout!
Het zweet van de bemanning bewoog de olifant voort.
En vreemd, zoals elk liefdesverhaal vreemd kan zijn, voelde de olifant de behoefte om het meisje te ontmoeten.
En... hij ontmoette haar in 2006 in Antwerpen ;-))
aangezien ik niet overal gelijktijdig kon zijn, heb ik de aankomst van enkele atleten gemist.... o.m. van de eerste, de Brit Adrew Johns en van de tweede 'onze' Rutger Beke!!!
in afwachting van de aankomst van Marc Herremans, kon ik wel van de hulde genieten, en foto nemen van de tweede en derde bij de meisjes... , de Nederlandse Yvonne Van Vlerken was schitterend eerste, maar was aan verpleging toe...
Mijn stad heeft gouden torens Mijn stad heeft grijze straten Mijn stad ligt langs de Schelde 's Nachts te slapen Mijn stad heeft rode lippen En een hart van diamant Ze kan uren naar me kijken Ze kan me schaamteloos verleiden, want
Mijn stad heeft mooie benen Mijn stad heeft felle ogen Mijn stad kan weinig geven Maar ze kan zoveel beloven Mijn stad heeft een verleden Waar ze nooit iets van vertelt Ze is betoverd door de liefde En verloederd door het geld
Maar ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Mijn stad, mijn stad, mijn hart
Mijn stad verstopt de mensen Zonder geld, zonder bezit In de godvergeten krotten In de kamers zonder licht Daar wonen tandeloze vrouwen Door de weemoed aangedaan Ze hebben zoveel te vertellen Maar geen mens kan ze verstaan
En in mijn buurt lopen de hoeren Op het grote Astridplein Ze zijn zo dicht bij het station Maar ze nemen nooit de trein In elke straat ben ik geboren Ik ken de weg naar elke kroeg Want ik heb mezelf gezocht hier Van 's avonds laat tot 's morgens vroeg
En ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Mijn stad, mijn stad, mijn hart
Mijn stad, mijn stad is zacht Zo zacht als helder water Ze is teder voor een dromer Ze heeft een haven voor piraten En mijn stad, mijn stad is hard En onuitstaanbaar arrogant Want ze haat, ze haat een vreemde Uit een ver en arm land
Maar ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Ik haat, ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Ik haat mijn stad Ik hou van mijn stad Mijn hart
)
