Van de Grote markt even overstappen naar de Groenplaats waar het kruisboogschieten de belangstelling opwekt... ook van de jeugd.. mooie houding trouwens!
en ook de reus mag niet ontbreken... maar geraakt ook niet meer door de straten dus blijft ook wijselijk op de Grote markt gezeten... mooi daar trouwens!
De historisch Antwerpse Ommeganck was reeds bekend in 1939... en bleef tot de 18e eeuw een religieuze gebeurtenis. Door de heraanleg van de straten in de binnenstad was het om praktische redenen niet langer haalbaar deze te organiseren.. Toch tracht men deze historisch befaamde Antwerpse Ommeganck geleidelijk te herstellen..
De reus en de reuzin blijven wijselijk op de Grote Markt... hier zie je de mooie reuzin...
5 en 6 augustus 2006 waren het de Antwerpse Gildenfeesten
zij omvatten straattheater, ambachtenmarkt, Gildenstoet of Antwerpse Ommeganck, tamboerkorpsen, volksdansers, muziekbanden enz... alsook de handjesworp.
Voor dit laatste was ik te laat... of liever zij te vroeg... Ik was ook niet overal, maar wil hier in mijn blogje toch een sfeerbeeld scheppen... van waar ik was..
wanneer hij een geldstuk krijgt doet hij gekke dingen met ogen en lichaam en dan... doet hij een teken aan de centjesgever dat die even bij hem moet komen, en dan graait hij in... doet me denken aan een wijwatervat...
duizend overspoelden de Grote Markt voor 'laatste gratis' Rhythm 'n' Bluesfestival... volgens de krant tussen de tien- en vijtienduizenden, waaronder ik...
en daar komt ze samen met de olifant, de Sultan en zijn gevolg... ze heeft zich voor een laatste ritje op de slurf van haar vriendje de olifant gezet...
Om half vier kom ik toe aan scheldekaai 28 (waagnatie) waar het vertrek van het kleine reuzinnke gepland is om half zes.... en toch staat er al een massa volk... ik ontdek nog een plaatske op de eerste rij daar ga ik niet meer weg, ik blijf (rustig) wachten...
een Sultan der Indiën had angstdromen over een klein meisje dat (in zijn idee) door de tijd reisde. Vanaf het jaar 1900 waagde een onbekend ingenieur zich aan de wonderbaarlijke vervaardiging van een olifant die net als het kleine meisje door de tijd kon reizen. Nadat de ingenieur na zoeken en werken met vakmensen de olifant liet bewegen met koorden en takels en veren, plaatste hij een woonterras op de rug van de olifant en maakte kamers in diens buik: het werd een echt schip met een keuken en een badkamer. Enkele weken later vertrok de sultan, gezeten op de olifant, voor een grote reis in de tijd, op zoek naar een kleine meid uit kostbaar hout!
Het zweet van de bemanning bewoog de olifant voort.
En vreemd, zoals elk liefdesverhaal vreemd kan zijn, voelde de olifant de behoefte om het meisje te ontmoeten.
En... hij ontmoette haar in 2006 in Antwerpen ;-))
aangezien ik niet overal gelijktijdig kon zijn, heb ik de aankomst van enkele atleten gemist.... o.m. van de eerste, de Brit Adrew Johns en van de tweede 'onze' Rutger Beke!!!
in afwachting van de aankomst van Marc Herremans, kon ik wel van de hulde genieten, en foto nemen van de tweede en derde bij de meisjes... , de Nederlandse Yvonne Van Vlerken was schitterend eerste, maar was aan verpleging toe...
In de rozentuin vertegenwoordigt Louis Lens meer dan een derde van het aanwezige aantal variëteiten. Dat wil zeggen dat 104 van de 300 verschillende rozen die er staan, door hem werden gekruist, geselecteerd en gecommercialiseerd.
Hij kreeg een ALL-American Rose Selection (AARS) voor zijn roos Pascali, de mooiste witte roos ter wereld met niet minder dan 30 onderscheidingen...zo vertelde men me...
In de rozentuin van het Rivierenhof in Deurne, bevinden zich ca. 8.300 rozelaars van 300 verschillende veriëteiten.
De Belgische rozenveredelaars hebben een niet onaardige bijdrage geleverd aan de uitbouw van het rozenassortiment. Terecht nemen zij dan ook een belangrijke plaats in de rozentuin van het Rivierenhof.
Eén van de grootsten onder hen is ongetwijfeld Louis Lens (°1924, Onze-Lieve-Vrouwe-Waver).
In deze tuin en in dit huis komen diverse aspecten van het Antwerpse tulpenverhaal samen. Eerst en vooral was de uitgeverij van Christoffel Plantijn en zijn eerste opvolgers, de Moretussen, een centrum van humanisme en geleerdheid, ondermeer wat de kennis van planten betrof. Beroemde botanici gaven hier hun werk uit.
Hoe de tuin eruit zag weten we uit zijn brieven, en ook dankzij een schilderij: 'De wandeling in de tuin' (nu in Munchen).
We kennen ook de botanische boeken uit Rubens' bibliotheek... Deze bronnen hielpen om Rubens' tuin weer tot leven te wekken. En in die tuin ontdekken we een belangrijke karaktertrek van Ruibens en zijn tijd: nieuwsgierigheid, nieuwsgierigheid naar al het nieuws...
bij dat nieuws hoort ook de tulp... en daar gaan we nu naar kijken..
In 1610, zo las ik, na zijn huwelijk met Isabella Brandt, liet Pieter Paul Rubens (1577-1640)!!, een woning verbouwen in de toenmalige Vaartstraat, nu de Wapper, aan de Herentalse Vaart. Rubens had zelf de plannen voor zijn paleis gemaakt, geinspireerd door de Italiaanse renaissancepaleizen. Het werd een woning en atelier met een monumentaal portiek op de binnenplaats.
Deze tuin werd in Vlaams-Italiaanse renaissancestijl aangelegd, architectonisch vormde hij een geheel met de gebouwen en met het tuinpaviljoen in barokstijl..
van de 4000 bestaande tulpensoorten zijn er maar 120 die oorspronkelijk in het wild voorkomen. Botanici herkennen ze aan de bloem, maar ook aan de bollen, de bladeren, de grootte, het stuifmeel en soms de geur.
We gaan nu naar de tuin van het Zilvermuseum Sterckshof,
Eerst een korte kennismaking dank zij deze diapresentatie die voor mij werd gemaakt met de foto's die ik genomen heb in het kader van het wandelparcours door de tuinen en musea van Antwerpen
Hopelijk vind je deze tulpen even zo mooi als deze van de Botanische tuin
gaan we even kijken?
klik op foto... dan op "Click here"... geluid op... en even geduldig wachten...
deze zijn nog in knop... de meeste toch.... ik durf de naam niet te zetten om geen domme dingen te doen... er zijn er zoveel verschillende... ik ken ze niet bij naam... maar ik zie dat ze heel mooi zijn!!
dat de eerste tulpen werden aangetroffen aan de westelijke grens van het Chinese rijk, bij het Tien Shangebergte. Vandaar bereiken ze Perzië en vervolgens Turkije. en... 1562..een Antwerpse koopman vindt in een lading stoffen uit Turkije, knolletjes die op uitjes lijken. Gekruid met wat olie en azijn eet hij er enkele. Het overschot plant hij in zijn moestuin. De volgende lente bloeien daar prachtige... tulpen.
We verlaten KAVA en komen terug om de tuin te bezoeken wanneer de bijna 400 tulpen in bloei zullen staan!
We gaan de Botanische tuin bezoeken...
ook hier ontmoeten wij het standbeeld van Peeter van Coudenberghe zijn standbeeld werd onthuld in 1861, en acht jaar nadien kreeg het een plaats hier in de Botanische tuin
Hier in de kruidtuin van KAVA kreeg Peeter van Coudenberghe een ereplaats
We zien zijn standbeeld van hieruit door de golven van het water zo lijkt het.... heeft men dit kunstwerk hier geplaatst om het beeld van Peeter van Coudenberghe op deze wijze in de belangstelling te plaatsen, of is het het oog van de camera die dit opmerkte en mooi vastlegde...
Apothekers legden in de 16e eeuw veel belangstelling aan de dag voor exotische gewassen. Ze zijn benieuwd naar hun geneeskrachtige eigenschappen. Tulpen en andere uitheemse gewassen krijgen een plaats in hun tuinen.
Peeter van Coudenberghe kan model staan voor zijn collega's. De kruidtuin van KAVA is dan ook een eerbetoon aan hem.
om ze alle 13 te bewoneren zal je zelf naar daar moeten gaan... enkele zal ik er je nu tonen...
Ieder van hen heeft een vaas gecreëerd vanuit "zijn kunstdiscipline", zoals keramiek, mondgeblazen glas, zilver, kalligrafie en andere.. deze is van mondgeblazen glas
Mijn stad heeft gouden torens Mijn stad heeft grijze straten Mijn stad ligt langs de Schelde 's Nachts te slapen Mijn stad heeft rode lippen En een hart van diamant Ze kan uren naar me kijken Ze kan me schaamteloos verleiden, want
Mijn stad heeft mooie benen Mijn stad heeft felle ogen Mijn stad kan weinig geven Maar ze kan zoveel beloven Mijn stad heeft een verleden Waar ze nooit iets van vertelt Ze is betoverd door de liefde En verloederd door het geld
Maar ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Mijn stad, mijn stad, mijn hart
Mijn stad verstopt de mensen Zonder geld, zonder bezit In de godvergeten krotten In de kamers zonder licht Daar wonen tandeloze vrouwen Door de weemoed aangedaan Ze hebben zoveel te vertellen Maar geen mens kan ze verstaan
En in mijn buurt lopen de hoeren Op het grote Astridplein Ze zijn zo dicht bij het station Maar ze nemen nooit de trein In elke straat ben ik geboren Ik ken de weg naar elke kroeg Want ik heb mezelf gezocht hier Van 's avonds laat tot 's morgens vroeg
En ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Mijn stad, mijn stad, mijn hart
Mijn stad, mijn stad is zacht Zo zacht als helder water Ze is teder voor een dromer Ze heeft een haven voor piraten En mijn stad, mijn stad is hard En onuitstaanbaar arrogant Want ze haat, ze haat een vreemde Uit een ver en arm land
Maar ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Ik haat, ik hou van mijn stad Ik hou van mijn stad Ik haat mijn stad Ik hou van mijn stad Mijn hart
)
