In het Groeningemuseum in Brugge is op vrijdag 19 oktober 2007 de tentoonstelling “Brugge – Parijs – Rome: Joseph Benoît Suvée en het neoclassicisme” geopend. De tentoonstelling is tot 6 januari te zien, dagelijks van 9 u. 30 tot 17 uur, behalve op maandag. De catalogus (208 blz., 138 kleurenill.), kost 30 euro.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Joseph Benoît Suvée (Brugge 1743 – Rome 1807) is de spilfiguur voor de ontwikkeling van het neoclassicisme in de Zuidelijke Nederlanden op het einde van de achttiende eeuw. In 1771 wint Suvée, als eerste buitenlander, de prestigieuze Prix de Rome in Parijs – vóór Jacques Louis David, het latere boegbeeld van het neoclassicisme. Zo verblijft Suvée in Parijs op het moment dat het neoclassicisme als nieuwe stijl wordt uitgewerkt en is hij als het ware de juiste man, op de juiste plaats, op het juiste moment. Voor zijn jongere stadsgenoten treedt hij op onnavolgbare wijze op als leraar en bemiddelaar en inspireert hij hen tot de voortzetting van hun opleiding in Parijs en Rome. Ook in de collectiepresentatie “Brugge-Parijs-Rome, Joseph Benoît Suvée en het neoclassicisme” is Suvée de  spilfiguur. Zijn “Ontdekking van de tekenkunst” is een icoon van het neoclassicisme. Daarnaast tonen naaktstudies en landschappen zijn virtuoos tekentalent.

In het neoclassicisme zijn de helden uit de oudheid maar ook uit de eigentijdse woelige geschiedenis de protagonisten in de kunst. De thema’s worden met grote moraliserende en emotionele geladenheid in beeld gebracht. De majestueuze “Dood van de vrouw van Belisarius” is het enige bekende historiestuk van Franciscus Kinsoen. Interesse voor de oudheid is principieel romantisch van aard, dit wordt wel eens vergeten gezien het zuivere neoclassicisme gekenmerkt door de strenge lijnvoering en koele kleuren. Maar het komt duidelijk tot uiting niet alleen in de emotioneel geladen heroïsche thema’s maar ook en vooral in de landschappen en ook in de portretten. Zeker bij de burgerportretten, zoals deze van Franciscus Josephus Kinsoen, Joseph Denis Odevaere en Jean-Bernard Duvivier, waar de interesse voor het individu en zijn karakter blijken.

Het neoclassicisme is de periode in de kunstgeschiedenis bij uitstek waar meer dan ooit binnen het oeuvre en de opleiding zoveel belang aan studie en voorbereiding door tekening wordt gehecht. Daarnaast zijn ook vele tekeningen vervaardigd als autonome werken. Een ruime selectie uit het Prentenkabinet van de Musea Brugge toont de neoclassicistische tekenkunst in al haar facetten: portretten, landschappen, compositieschetsen, gewaadstudies, academische naakten, studies naar antieke sculpturen enz.