Volgens de brochure is Le Chateau D’Oléron de historische hoofdstad van het eiland.  Het kasteel,  gebouwd in de twaalfde eeuw  en gesloopt in 1625 was de thuisbasis van de hertogen van Aquitanië.  De bouw van een citadel begon in de regeerperiode van Lodewijk XIII,  die deze opdracht gaf aan de architect Pierre Argencourt .  Echter Vauban zal in 1685 het project tot een goed einde brengen.  Het werd gedeeltelijk gebombardeerd, bij de bevrijding tijdens de tweede wereldoorlog,  maar werd gerestaureerd in 1980.

De lekkere warme douche heeft ons gisteren deugd gedaan en na een zeer rustige nacht is het tijd om ons zorgen te maken over het hoe en wat te doen door de panne met de motorhome. We hebben geluk met het weer want het zonnetje komt toch af en toe is kijken. Na uren te zitten zoeken waar het probleem eigenlijk zit wordt hier toch beslist de reisbijstand op te bellen. Na een tijdje komt er een depanneur. Na wat geknoei met startkabels komt er rook uit het dashboard maar trekt zich daarvan niets aan. Als hij uiteindelijk de motor draaiend krijgt zegt hij dat wij een garage in de buurt moeten zoeken. Voor we kunnen vertrekken valt de motor terug stil. Bij nazicht zijn er 4 zekeringen kapot en zelfs na vervanging krijgen we niks stroom meer op ons dashboard. Terug reisbijstand gebeld en zij regelen voor morgenvroeg een depannage naar een fiat garage. Dus we blijven hier nog een nachtje. De nodige boodschappen worden gedaan want wie weet wanneer zien we onze motorhome terug. Van sightseen op het eiland komt er niets meer van. 's Avonds nog een wandeling in het stadje maar het is te donker om de citadel op te zoeken. Dan maar onze nationale feestdag gevierd maar de stemming zit er niet in. 

http://www.oleroneiland.nl/

Om halfacht in de morgen telefoon van de depannage. Die staat al aan de ingang van de parking.  Vlug alles aan kant en de motorhome wordt op de depannagewagen gezet. Na ontbijt in de motorhome van de dochter begeven we ons met zijn allen naar de garage. 
Slecht nieuws, alternator kapot, levering en reparatie pas op maandag. 
We laten de moed niet zakken en we vinden een oplossing voor de volgende dagen. We spreken in de garage af voor maandag en gaan de volgende dagen elke keer de batterij van de twee motorhomes wisselen zodat de beide steeds opgeladen zijn en hopen dat we niet te veel energie nodig hebben onderweg. Een halfuur later zijn we weer op weg.  

  

Geen bbrroem maar wel hmhm. Batterij plat? Kan niet die is juist vervangen. En we reden een afstand van 85 km van La Rochelle tot hier. Dan maar duwen met z'n allen en bbrroem, de motor doet het weer. We besluiten de 25 km richting brug terug te rijden naar het plaatsje LE CHATEAU D'OLERON maar enkele kilometers verder terug problemen, geen ruitenwisser en geen richtingaanwijzers meer. Uiteindelijk geraken we toch nog op de air de campingcar gelegen in de Avenue Philippe Daste - 8,50€/24u incl. service, electriciteit en.....warme douches. De parking bevindt zich pal aan zee.  Straat oversteken en je zit op het strand. Ideaal bij stralend weer. Het centrum is een 10 min. wandelen.
En onze problemen, die lossen we morgen wel op. We gaan eerst genieten van een lekkere warme douche.

Bij het ontwaken nog vele wolken maar tegen de middag eindelijk wat opklaringen. Tijd om de stad te bezoeken. Via een wandelpad langsheen de haven kom je aan de Vieux Port.

De havenstad La Rochelle telt meer dan 100.000 inwoners en is nu de hoofdstad van het departement Charente-Maritime. Gelegen tussen Nantes en Bordeaux in een inham van de Atlantische Oceaan, waar ook de eilandjes Ré en Oléron liggen. De in het zuidelijke deel van de oude stadskern gelegen vissershaven is na Boulogne de belangrijkste van Frankrijk en de grote zeeschepen meren af in de voorhaven La Pallice. 

Het zonnetje komt er eindelijk door en uit de wind is het al aangenaam warm. Het kenmerk van La Rochelle zijn de torens in de oude haven, de Tour Saint-Nicolas en Tour de la Chaîne die al van ver te zien zijn. Met het zonnetje van de partij is het nu het moment om dit op foto vast te leggen.

De 14e eeuwse Tour Saint Nicolas, gelegen aan de zuidkant van de opening van de binnenhaven, is de grootste toren van La Rochelle en diende ter verdediging van bedreigingen vanaf de Atlantische oceaan. De tweeënveertig meter hoge toren heeft een doolhof van trappen en doorgangen ingebouwd in de dikke muren.

De indrukwekkende 14e eeuwse Tour de la Chaîne heeft zijn naam gekregen vanwege de enorme ketting die elke nacht werd opgehangen tussen deze toren en de Tour Saint Nicolas aan de overkant van de haveningang om de haven af te sluiten. Deze bewuste ketting ligt nog steeds aan de voet van de toren. De toren is vierendertig meter hoog met een diameter van zestien meter en een drie en een halve meter dikke muren en werd later ook gebruikt als opslagplaats voor buskruid.

Net als de beide andere torens is de "Tour de la Lanterne", ook wel de Toren van de Vier Sergeanten genoemd, geleidelijk aan opgenomen in de fortificaties rondom La Rochelle. Deze zeventig meter hoge toren staat aan het einde van de muur die het met de Tour de la Chaîne verbindt. De Tour de la Lanterne ontleend zijn naam aan het torentje waar elke avond een grote kaars in een stenen lantaarn werd aangestoken om schepen te leiden maar fungeerde ook jarenlang als gevangenis . Het is één van de zeldzame middeleeuwse vuurtorens van Frankrijk.

Bootjes varen binnen en buiten en het uitzicht is als een postkaart. Langs alle kanten worden hier foto's gemaakt en niet alleen door ons. Vele mensen genieten nu van deze stralende dag. Alle terrasjes zitten vol. We wandelen eerst naar het Office de Tourisme en met de stadskaart zoeken we de andere interessante plekken op.

De Grosse Horloge op de Place Barentin is vanaf de kant van de haven de toegangspoort tot de stad en de winkel-wandelstraat. De opvallende koepel van de Grosse Horloge is pas toegevoegd in de 18e eeuw. De Porte de l'Horloge werd gebouwd om de scheiding tussen de stad en de haven aan te geven. De gezellige straatjes geven een goed beeld van de voor La Rochelle karakteristieke architectuur. Iets verder komen we aan het stadhuis dat nu spijtig in de steigers staat voor restauratie. Het werd in de 15de en de 17de eeuw gebouwd en het ziet eruit als een versterking met een wachttoren en schietgaten en is omgeven door een vestingsmuur met hoektorens, kantelen en een ophaalbrug die slechts nog een decoratieve functie heeft. Van de Saint-Sauveur kerk is de klokkentoren uit de l5de eeuw het enige nog dat van de mooiste kerk van de stad bewaard bleef want het tegenwoordige schip dateert uit de l8de eeuw.  In de verte zien we ook de Kathedraal Saint-Louis die in de l8de eeuw werd gebouwd waarvan de façade, waarvoor twee torens waren ontworpen, onvoltooid bleven.

Er is zoveel te zien hier maar het is nog een eindje wandelen tot aan de motorhome parking. Het zonnetje verdwijnt nu af en toe achter de wolken en de wind heeft een tandje bijgestoken. Hopelijk blijft het droog vanavond.

Later op de avond proberen we nog een avondwandeling te maken langsheen de jachthaven maar de gure wind laat ons al vlug terugkeren.

http://www.larochelle-tourisme.com/

Zoals voorspelt wordt het weer vandaag ook niet beter als de vorige dagen. Een grijse lucht als we opstaan en bij het ontbijt tikken de eerste regendruppels al op het dak. Nog 235 km te gaan tot op onze bestemming. Via Saumur, Thouars en Niort en de nodige stops onderweg, zoals o.a. op een picknickplaats in Montreuil Bellay, komen we uiteindelijk toe in het departement Charente Maritime. Het mooie LA ROCHELLE is de hoofdstad. Dit is de tweede keer dat we deze stad inrijden. In één van onze vorige reizen waren we op zoek naar een parking en na vele straten in en uit zijn we de stad uitgereden. Nu hebben we een goede voorbereiding gemaakt en alle gedoogde parkings opgezocht. Dus geen problemen deze keer.  Een eerste verkeersbord doet ons al twijfelen "In juli en augustus geen doorgang via de Vieux Port na 20 u". Is het nu toch niet 20.10u ! Geen omleidingsborden, smalle één richting straatjes en met een GPS die tilt slaat blijven we een uur ronddolen en geraken we niet aan de parking. Centrum terug uitgereden en via de andere kant terug en uiteindelijk leidt de GPS ons toch nog naar het juiste adres Avenue des Minimes, gelegen aan de grootste plezierjachthaven van Europa (parking tegenover l'école hôtelière et l'auberge de Jeunesse en uitsluitend beschikbaar in de maanden juli en augustus). We vinden toch nog 2 plaatsen en onder de zoveelste regenbui gaan we de nacht in en hopen we op een zonnestraaltje als we morgen wakker worden.

Na ongeveer 3 maanden een reisroute samen te stellen op ons vervolg naar Noord Duitsland wordt hier op de laatste moment beslist om zuidwaarts te trekken, naar Frankrijk. En dit om 2 redenen : het weer en onze reisgezellen, onze dochter, schoonzoon en de kleinkindjes, Fleur en Anaïs van 8 maand, die op de laatste moment beslissen om samen met ons de zon op te zoeken. Om niet te veel tijd te verliezen kiezen we een deel van de route die we reeds in 2004 gevolgd hebben. Dus motorhomes ingeladen en wegwezen. Weg van dit gure weer. Dat is gemakkelijk gezegd want we zijn nog maar juist vertrokken en de regen komt met bakken uit de hemel. De voorspelling is dan ook de eerstvolgende 3 dagen regen, regen en nog eens regen.

Er staan ons een 900 km voor de boeg, dus, rekening houdend met het weer, hebben we niet te veel gepland voor onderweg. We zien wel hoever we de eerste dag komen. Na enkele korte stops komen we aan in FORGES LES EAUX. Een plaatsje waar we al verscheidene keren overnacht hebben. (Boulevard Nicolas Thiessé, 76440 Forges Les Eaux - En face du camping La Minière - € 6,12 incl. electriciteit - 35 plaatsen) Een wandeling in het dorpje zit er niet in want de hele avond blijft het regenen. Toch hierbij een kleine beschrijving van wat we nog weten van onze vorige bezoeken.

"Per spoor en over het water "is het motto van Forges-les-Eaux, die geboorte gaf aan de ijzerfabriek uit de Gallo-Romeinse periode. Door het ijzerhoudende water werd reeds in de zestiende eeuw Forges-les-Eaux een beroemd kuuroord en werd bezocht door vele beroemdheden, waaronder Louis XIII, Anne van Oostenrijk, kardinaal Richelieu en nog veel meer ... Door de productie van fijn aardewerk en keramiek wordt er in de negentiende eeuw nieuw leven in de stad geblazen. Forges Les Eaux is ook gekend door zijn Casino en heeft meer dan 260 speelautomaten. Het parc Mondory , nabij het casino en het gemeentehuis, is uitgegroeid tot een kleine bloementuin waar je rustig en vrij kan wandelen en waar kinderen kunnen genieten van de speeltuin.