23-02-2009 om 00:00

Vrijdag 20 februari.

Onze chauffeur stond weer om 9 uur voor ons klaar. Het was behoorlijk zweterig weer. Het was dus eigenlijk geen ramp om in een auto met airco te zitten en je te laten rijden. Singaraja was het middelpunt van een machtig vorstendom, bedstuurscentrum van de Nederlanders voor de Kleine Sunda-eilanden en hoofdstad van Bali voordat Denpasar deze functie overnam. In Singaraja  weerspiegelt het kosmopolitisch verleden zich nu nog in de vele gebedsplaatsen van allerlei verschillende godsdiensten. Naast hindoe-Balinese heiligdommen zijn er ook Chinese tempels, islamitische moskeeën en christelijke kerken. In de buurt van Singaraja zijn hete bronnen waar vele mensen gebruik van maken om in te baden. Wij hadden helaas geen zwemkleding bij ons.

Vervolgens reden we langs de kust naar Lovina Beach.  Lovina Beach omvat een half dozijn dorpen met hotels, restaurants en duikscholen. Hier is geen massatoerisme. Het zandstrand is grijs en nodigt niet uit om te zonnebaden.

Vanuit Lovina Beach gaan ‘smorgens vroeg bootjes de zee op om dolfijnen te spotten.

Dwars door de bergen rond het Tamblinganmeer gereden maar helaas, er was weer zo’n hevige tropische regenbui waardoor het panorama niet opleverde wat het moest opleveren. Het was totaal een lange rit van ’s morgens 9 uur tot ’s middags 6 uur.

Zaterdag 21 februari.

Heerlijk aan het strand gelegen. ‘sAvonds gegeten bij Jepun. Een hele leuke band speelde daar waarvan de leider in Almelo heeft gewoond. Woont nu weer in Bali. Ook met zijn vrouw gesproken. Woonden aan de Taling. Klein wereldje toch niet?

Zondag 22 februari.

Gelukkig weer heerlijk zonnig weer. Me aan het strand laten verwennen door de pedicure, die heel lief allerlei fruit voor ons had gekocht op de markt.

Daarna het slotfeest met diner van de Biwagroep.

Een heel bijzonder feest geweest. Zie foto’s. Een gamelanorkest met bijzondere instrumenten (hele grote bamboepijpen). Kennis gemaakt met de vrouw van Sudana en zijn kleinkinderen. O.a. ook kinderen van Yogha, zijn zoon, waarmee hij op de foto staat, die nu ook op kantoor zit. Wat een prachtig stel is dat. En wat zijn die mensen enthousiast. De kleinkinderen voerden Balinese dansen op. Daarna was er hilariteit want kwamen grote danseressen die mensen uit het publiek haalden om met hen te dansen. Natuurlijk was ik ook de klos. De foto’s zijn helaas een beetje mislukt. Het eten was erg lekker. Een koortje bestaande uit enkele mannen van de golfclub van e Nederlanders zongen Nederlandse liederen. Het was een leuk afscheid.

Op naar morgen: afscheidsfeest van de bridge.

22-02-2009 om 00:00

woensdag

Een fantastische dag. Prachtig weer. We hadden met onze chauffeur een route uitgestippeld. We wilden naar de Koningsgraven in Gunung Kawi maar ik geloof dat pappa Piet dat niet kon lopen, in  elk geval hij bracht ons naar Pura (tempel) Gunung Kawi. Ook mooi, zie foto’s.

Onderweg heeft Luurd vanuit de auto enkele foto’s geknipt om een idee te geven van het straatbeeld.

Een heel ander straatbeeld richting Nusa Dua (erg gecultiveerd: dure hotels, enz.) en Kuta. Kuta is het Benidorm van Bali. Het is tot de grootste vakantiefabriek van Bali versmolten. Balinese gamelanorkesten strijden vertwijfeld en vergeefs tegen keiharde rockmuziek. We lunchten in een restaurant waar veel Hollanders komen. En ja hoor op een gegeven moment werd er door de microfoon in het Nederlands opgeroepen om te dansen op de keiharde muziek. Voor ons hoefde dat niet. We wandelden langs het strand en waren dolblij dat we in Sanur logeerden (bedankt Riet en Theo, wat allemaal goede adviezen). Weliswaar is het een prachtig strand aan een mooie baai.

Doorgereden naar Pura Luhur Ula Watu aan de zuidwestpunt van het schiereiland. De zee slaat tegen de 100 meter hoge loodrechte klippen. Het beschermt het rotsheiligdom , dat op een imposante plek uit wit koraal is opgebouwd, Bali voor de in zee aanwezige krachten van het kwaad. In de tempel wonen apen die het de bezoekers lastig maken en tegelijkertijd vermaken door alles van ze af te pakken. Brillen zijn niet veilig, oorringen, halskettingen, enz. Je hoort dan ook voortdurend gegil van mensen waarvan iets wordt afgepakt.

Het werd tijd om naar Jimbaran te gaan om daar te dineren tijdens zonsondergang. Eenvoudige houten tafels worden op het strand neergezet. In een tiental open air restaurants bereiden koks op hun kokosnotengrils verse vis, schelpdieren en schaaldieren die je zelf uit een bak kan kiezen. Al spartelend worden ze gewogen. Daar komen bij rijst (in het mandje), groente en verschillende kruiden- en specerijenmengsels. Het is half zo duur als in restaurants van de vakantiecentra maar dubbel zo goed wordt beweerd. (Voor Balinese begrippen erg duur). Romantiek dus op de koop toe.

donderdag

Vanmiddag gaan we weer bridgen en morgen naar het noorden van het eiland.

19-02-2009 om 00:00

Over zaterdag en zondag niet veel te vertellen. Het was mooi weer en het strand opgezocht maar beide dagen werd dat ruw verstoord door regen. We merken dat we in het regenseizoen zijn. Maar nog nooit zo veel regen geweest als dit jaar.

Maandag bridge: 2^e met 62,??%; de 1^e had 63,??%.

Dinsdag om 8u30 met busje van de Biwa naar het door die organisatie gesteunde project. Het schooltje wordt bijgestaan met gelden van de Biwagroep uit een gedeelte van de opbrengst van de toeristen. Er zijn nu 3 lokalen  waarvan 2 lokalen stroom hebben. Het 3^e lokaal zal misschien dit jaar van elektr. Worden voorzien. Heel belangrijk zijn de toegangswegen die ook aangelegd zijn met Biwa-gelden. Ook de uniformen zijn door hen betaald. Het schooltje ligt midden in de bergen. De kinderen komen lopend. Sommige zonder schoenen omdat de ouders daar geen geld voor hebben. B.v. een jongetje dat 4 km. op blote voetjes moet afleggen (dus ook 4 km. terug).

Ik voelde met de koningin; ze begonnen allemaal te zingen en wilden met je op de foto. Het was zeer aandoenlijk. De foto’s vertellen meer.

Daarna zijn we door onherbergzaam gebied gelopen om te zien hoe dergelijke gezinnen wonen. Van het eerste gezin was de dochter gisteren bevallen. Het kindje had bloed binnen gekregen. Ze zijn op een brommer met dat kindje naar een ziekenhuis gereden. Het kindje is overleden.

Bij het 2^e gezin is een jochie dat zijn moeder nog nooit had gezien, alleen gehoord want hij kon niet goed zien. Ze hebben hem een bril gegeven waarmee hij nu op school iets kan volgen en zijn moeder kan zien.

Ook deze gezinnen worden door Biwa gesteund (en natuurlijk gaven wij ook allen geld).

In het huis van een Nederlandse arts (de heer Hofman uit Voorburg) hebben we ff zitten rusten. Wel een tegenstelling met de krotjes waar de omgeving in woont.

Heer Sudana (de “baas” van Biwa) nam ons mee naar zijn geboortedorp Tumbu

Waar hij met zijn ouders heeft gewoond. Zijn vader heeft 6 vrouwen gehad. De laatste (niet de moeder van hr. Sudana) woont daar met een (tijdelijk) opgevangen kindje. Die zit op de foto matten te maken van takken van de palmboom. Die worden verkocht voor €1,30. (3 dagen werk).

Bij dit dorp is een hele beroemde tempel: Pura Pesim Penan Baturaya. Staat niet zozeer in de boekjes want in deze gebieden komen bijna geen toeristen. Het is een tempel voor de Hindoeїsten en de Boeddhisten. Er gebeuren mystieke dingen. Een boom (zie foto) is in 2 jaar uitgegroeid tot een kolossale boom terwijl eenzelfde soort nog niet ⅓ groot is. Ook zijn van de Barong mystieke verschijningen geweest. Hr. Sudana is zelf getuige geweest. Dit is een soort bedevaartplaats geworden.

Eens per jaar komen ook van andere eilanden de pelgrims hier naar toe.

(is allemaal in de omgeving van Amlapura (Kargangasem).

In Padang Bai , waar de boot naar Lombok vertrekt, geluncht.

Vandaar naar het hotel.

Een geweldige dag weer. Morgen ook een tour. Dus druk, druk.

17-02-2009 om 00:00

Woensdag hebben we een lange tour gemaakt. In Bali kan je ook op safari hebben we gemerkt. Afrika is nagemaakt. Dat nam veel tijd in beslag. Gelukkig was het droog. Hoe dichter je bij de bergen kwam hoe natter het werd. In Klungkung hielden we het gelukkig ook nog droog. Daar bezochten we het enige overblijfsel uit het verleden de Taman Gili  (park met de eilandjes) waar zich 2 belangrijke bouwwerken bevinden: de in de 18^e eeuw gebouwde rechtszaal Kerta Gosa en het in een kunstmatige lotusvijver gelegen Bale Kembang. De foto’s zullen meer vertellen.

Toen we in het Bali-Agadorp Tenganan aankwamen begon het te hozen. Ik hoef niets meer te vertellen want de foto’s getuigen er van. Tenganan is een prehistorische enclave  die zich wezenlijk onderscheidt van andere Balinese dorpen. De door een muur omgeven, rechthoekige dorpskern wordt bepaald door 2 paralelle, licht oplopende en bestrate wegen waarlangs de met palmbladeren bedekte huisjes dicht op elkaar staan. Er staan tempels, schrijnen en paviljoens. Hierin speelt zich het religieuze en sociale leven van de Bali Aga (oud Balinezen) af. 

Zij zien zichzelf als een gemeenschap van uitverkorenen en voeren hun afstamming direct op de godenkoning Indra terug. De eilandbewoners werden niet door het Hindoeisme van de Majapahitperiode beïnvloed. Zij hebben b.v. ook niet de moderne methode van het  cremeren overgenomen van het Hindoeisme. De nabestaanden begraven de overledenen volgens de oude traditie. De ongeveer 300 dorpsbewoners  leven verder volgens eigen regels.

Daar de zuiverheid van het bloed in hoog aanzien staat is het een Bali Aga verboden met een vrouw uit een ander dorp te trouwen. Overtreedt hij dit strikte taboe, dan moet hij in het uiterst oostelijk deel van het dorp wonen zonder het dorp geheel te verlaten.De kinderen groeien niet op in de hoofdhut van de ouders en worden ze gescheiden in jongens en meisjesgroepen. Op deze manier worden ze voorbereid op hun latere taken in de dorpsgemeenschap.

Vrouwen verwerken   bewerkte draden die reeds een weefgang  hebben ondergaan en die volgens een bepaald schema worden ingekleurd: de dubbele ikat methode. (is dus geheel anders dan de batik methode). Deze geringsing genoemde stoffen hebben in het religieuze leven en in de mystiek-cultische sfeer een zeer grote betekenis.Men gelooft dat zij magische krachten hebben en ziekten afweren en vooral tegen onheil beschermen.Alleen foutieve stukken en in de enkele weeftechniek gemaakte stoffen zijn voor de verkoop bestemd.

Een andere kunststroming is de lontarbeschildering. Op kleingesneden bladeren van de lontarpalm kerft men met een pen oud Balinese teksten en miniaturen. Om de gravures duidelijk uit te laten komen maakt men ze met een mengsel van as en olie zwart. De afzonderlijke bladeren worden bijeengehouden met 2 versierde deksels uit sandelhout. Alles duidelijk te zien op de foto’s.

Donderdagochtend regen, middag gebridged. Zelfs Luurd gaat het leuk vinden: de 1^e plaats met 64,29 %.

Vandaag, vrijdag de 13^e  dit gedaan. Kost heel veel tijd. Volgende week dindsdag of woensdag gaan we naar het project van de organisatie Biwa. Zie internet.                                                                  

13-02-2009 om 00:00

’s Morgens boodschappen gehaald met het gratis busje want het bier, enz.  moet toch af en toe aangevuld worden. ‘sMiddags  een tour rondom Ubud gemaakt. Geweldig interessant  mede omdat we een hele goed gids mee hadden. En hij verstond ons Engels en wij verstonden zijn Engels.

We hebben de batiktextielverftechniek bekeken en natuurlijk rondgeneusd in de winkel die er aan verbonden is.

Daarna hebben we een origineel Balinees huis bezocht. Op het naambordje staan de gegevens van de bewoners, o.a. met hoeveel vrouwen en hoeveel mannen er in dat huis leven. Balinese huizen worden in een vierkant gebouwd. Ten eerste is er een muur om de demonen te verdrijven. Dan zie je op de foto’s de verschillende vertrekken. Kijk maar op de foto’s waar de commentaren bij staan.

Vervolgens de schilderkunst gezien van ongeveer 50 schilders.

Weer in de buitenlucht gingen we een kijkje nemen bij de sawah’s op het platteland.Ook de terrassenrijstvelden waar we al geweest waren en we weer werden bedolven onder de opdringerige bevolking die je van alles willen verkopen.

In Ubud op de markt rondgeneusd. We zouden net wegrijden toen er een ceremonie voorbij kwam. Wanneer je de foto’s aan elkaar plakt heb je de “optocht”. Onderweg naar huis het fototoestel in de aanslag om zo maar te knippen om een indruk vast te leggen van de wegen en de krotjes en shops langs de kant. Enfin, kijk zelf maar op de foto’s.

Ik zal proberen morgen de volgende tour te verslaan en de foto’s te uploaden.

12-02-2009 om 00:00

10-02-2009 om 00:00

Een prachtige zonnige dag. Aan het strand hebben we ons best vermaakt en heeft Luurd geoefend in het dragen van een mand op het hoofd. Iedere keer weer kijken wij met verbazing naar de vrouwen. Een enkele keer zie je een man met iets op zijn hoofd lopen. In de mand op de foto zaten allerhande offergaven. Het is full moon en dan gaan de mensen ’s morgens naar de tempel om offerandes te brengen. Op hun hoofd en in hun hals hebben ze wat rijstkorrels geplakt (dat brengt geluk).En ze hebben zoals wij dat zeggen hun zondagse kleren aan. De vrouw op de foto kan je op eerdere foto’s zien toen ze ons pedicuurde. Ze komt altijd een praatje maken. Ze heeft 2 kinderen. De oudste kan niet naar de hogere school omdat ze het geld er niet voor hebben. Die wil nu iets met een p.c. doen. Het is heel  fascinerend om met de bevolking te praten. En dan besef je iedere keer weer dat je dankbaar bent dat je wieg in Nederland heeft gestaan.

Wij zouden vandaag naar Jimbaran gaan maar dat gaat niet door omdat het zowel daar als hier cloudy is. Daar moet je heen om tegen de achtergrond van de  ondergaande zon een Kecak dans in de tempel te zien en voor een bbq op het strand. We hebben geen regen maar de zon is wel verdwenen. Zo is het een lekkere temperatuur. De Balinezen vinden het nu koud. Ons uitje is nu uitgesteld tot morgen. Tot morgen dus.

 Foto's in map 9 februari

09-02-2009 om 00:00

                                            

08-02-2009 om 16:05

7 februari.

Vandaag een rondrit op de fiets. Het is weer erg warm en geen regen. De uitslag van de bridge is bekend.Wij hadden 59,93% en waren 2 of 3. De een zegt 2 de ander 3.Niet gek voor een echtpaar he.Enkele foto’s op het web geplaatst.

07-02-2009 om 14:23

5 en 6 februari

We hebben de kamer bekeken in het hotel die nu de holy room wordt genoemd. Een aantal jaren geleden is het hele hotel afgebrand maar 1 kamer bleef gespaard. Dat is een wonder. Ze hebben de kamer helemaal intact gelaten. Het is de kamer waar vroeger Soekarno eens logeerde. Iedere morgen worden er bloemen op het bed gelegd en wordt er voedsel neergezet om de godin van de zee gunstig te stemmen. Je mag er binnen niet fotograferen maar ik heb wel foto’s op internet gezien. Het is kamer 327. Onze tijdelijke kamer in het hotel was er naast, room 328. Er wordt veel gebeden in die kamer.

’s Middags aan een bridgedrive meegedaan. De uitslag is pas maandag maar dan zijn we er niet. Dus we weten geen resultaat.

6 februari weer naar het dorp gefietst in de brandende zon om boodschapjes te doen. Het bier was op en een biertje gaat er ’s middags wel in.

06-02-2009 om 14:11

woensdag 4 februari 2009

Toen wij sliepen zijn er vele felicitaties binnen gekomen. Allen heel hartelijk dank voor alle goede wensen. Toen jullie sliepen werd Luurd in de watten gelegd bij het ontbijt door deze bevallige dames en bij thuiskomst stonden er gebakjes. Het zonnetje schijnt. Het belooft dus een leuke dag te worden.

04-02-2009 om 04:00

Als je af wilt vallen moet je hier niet jarig zijn. Komt Mr. Sudana met een enorme (zoete) taart en werden we door hem uitgenodigd vanavond met hem in een Indonesisch restaurant te gaan eten(want inmiddels is het weer af en toe regen, Jimbaran gaat vandaag dus niet door). En werd er weer een groot fruitmandje gebracht. We dachten dat we het gehad hadden, maar nee, hoor, er kwam een boeket bloemen van het hotel. Toch leuk om hier jarig te zijn. Zie foto’s 4 februari.

04-02-2009 om 00:00

Dinsdag 3 februari

Zoals gewoonlijk was het warm en zonnig en er gingen dan ook veel mensen naar het strand. Wij gingen eerst op de fiets maar werden overvallen door stromende regen. In een cafeetje koffie gedronken en wachten tot het droog werd, maar dat werd het niet. Toen het ietsje zachter regende gauw naar huis gefietst. Het heeft de hele dag gehoosd zoals op de foto misschien te zien is. We konden niets beginnen.Het bootje met het kruis is as van een gecremeerde aan het uitstrooien in zee.

Voor de bijzondere dag van morgen hebben we een hele leuke avond gepland (zonder wijn Roel, veel te duur hier, drinken bier, 1a2 glaasjes per dag; ja, ja, zoals gezegd we slanken af)). We gaan eerst een van de mooiste tempels bezoeken en daarna een bbq tijdens de ondergaande zon op het strand van Jimbaran. Maar als het zo regent zeggen we wel af. Stellen we het uit. Horen jullie een volgende keer.

03-02-2009 om 00:00

Zondag 1 en maandag 2 februari.

Zondag hebben we geluierd aan het strand maar we werden af en toe verdreven door een buitje regen.

Maandag op de fiets naar Sanur gereden want we moesten nog naar de winkel van Tommy Hilfiger. Het schattige meisje had ons al aan zien komen en we werden weer met alle egards behandeld. Luurd in het “pashokje” zoals op de foto is te zien, maarr… deze is veel te groot, wat nu. Ze heeft alles geprobeerd om het ons naar de zin te maken. Zoals te zien is strikt ze de veters van Luurd.

Daarna langs het strand terug en de andere kant op. Daar kwamen de mensen voor een ceremonie en te offeren. Wij denken om de as in zee te strooien van een verbranding, maar dat gokken we. We hadden geen zin om langer te wachten want dat duurt heel lang en bepaald fris en clean was het daar niet.

Dit is wel het echte Balinese leven.Foto's zoeken in album maandag 2 februari.

klik in album Bali .Wel een beetje geduld hebben, omdat er veel albums instaan.

02-02-2009 om 00:00

zaterdag 31 januari

Hartelijk gefeliciteerd met de verjaardag van de koningin. Wij vieren het 30 april mee.

Vandaag op de ligbanken in de tuin voor onze kamer geluierd en gelezen want Luurd durfde nog niet helemaal weg. Helemaal niet erg voor een dag. Het was een bewolkte dag, weinig zon, af en toe een drup regen. Hij knapt wel op. Straks weer lekker eten. Tot morgen.

31-01-2009 om 10:35

vrijdag 30 januari .

Luurd begon al een beetje een aziaat te worden: at ‘smorgens zowel als ‘savonds nassi maar zijn darmen hebben er soep van gemaakt. Brigit en Els (gebruik heel trouw je kaartje) jullie pilletjes doen wonderen. Is idd. na een uurtje over. Hij knapt al wel iets op maar gaat vanavond niet eten. Wat vallen we toch lekker af mensen.

Ik ben met het busje van het hotel naar Sanur gegaan om een paar inkopen te doen. De zon heeft vandaag wel geschenen maar er zijn  veel buien, zo ook nu (half zes) weer. Bij jullie is het -2 graden zie ik. Brrrr. We blijven nog maar een poosje. (Zijn ook weer een paar foto's bijgekomen van o.a. het prachtige houtsnijwerk hier in de hal).Tot een andere keer.         

30-01-2009 om 00:00

Dinsdag 27 en woensdag 28 januari en donderdag 29 januari.

Dinsdag hebben we aan het strand gezeten en woensdag hadden we weer een excursie. Eerst het bird park bezocht. Zie de foto’s; prachtige vogels; een prachtig park. Maar oh wat was het heet; we hadden letterlijk geen droge draad meer aan ons lijf. In het gouddorp Celuk gekeken hoe de zilversmid aan het werk is: een uiterst precies werkje.Hier wordt volgens traditionele methoden overwegend fijn filligreinwerk gemaakt. Mas is het dorp van de houtsnijders. Zij toveren uit grote houtblokken edele heldengestalten en sierlijke hemelse nimfen, lachende kikkers en grootogige apen, kleurige bloemen en vruchten.Terloops nog de waterval bij Penggubugang bekeken en door het platteland naar een plantage in Kintanmani bij Batur .Helaas begon het daar te stortregenen hetgeen ook duidelijk op de foto’s is te zien. Een echte tropische bui. We zaten dan ook in de bergen waar het veel meer regent dan aan de kust (daar was geen drup gevallen). Het proces van de Balinese Luwak coffee werd ons uitgelegd. Hoe het beest heet waarvan uit de uitwerpselen de koffieplant groeit weet ik niet meer. Zoeken we thuis op op internet. Kost hier te veel tijd (en geld; kan ik zo veel leukere dingen van kopen). Verder de bergen in door allerhande kleine gehuchtjes naar de vulkaan bij het Baturmeer. Ca. 30 km. Ten N.O. van Ubud naar Penelokan. Dit wordt als een van de mooiste vulkaanlandschappen van Indonesie beschouwd. Enkele miljoenen jaren geleden heeft zich hier na een gigantische vulkaanuitbarsting een caldera gevormd, die met een doorsnede van 12 km een van de grootste ingestorte kraters ter wereld is. In het midden van de reusachtige oude Baturkrater ontstond een nieuwe vulkaan: de 1717m hoge, nog steeds actieve Gunung Batur, die in 1994 voor de laatste keer uitbarstte. Op zijn hellingen liggen gestolde lavastromen tot aan de oevers van het Baturmeer. Dit meer, met de vorm van een halve maan, vult ongeveer 1/3 van de caldera. Langs de terrassen rijstvelden door Ubud (Vicki Baum schreef hier vele hoofdstukken van haar boek “Liefde en dood op Bali” ) terug naar huis. Ubud is het op een na belangrijkste  toeristencentrum van Bali. De hoofdstraten van de stad zijn omzoomd met hotels, pensions, restaurants, bars, galeries en winkels. Dat moet je niet Europees voorstellen. Voor ons komt dat allemaal zeer chaotisch (en vies) over. En bij thuiskomst stond er een mandje met fruit. Een fantastische verzorging heb je hier. Ook de zieken (2 in ziekenhuis voor de darmen en 1 met knokkelkoorts) worden geweldig begeleid.

Donderdag 29 januari.

Weer een stranddag maar om een uur of 2 weer een tropische regenbui. Een kwartiertje later lagen we weer in de zon. Ja, we zitten in het regenseizoen en dat zullen we weten ook. Maar dat valt toch heel erg mee.

Veel genoegen met het bekijken van de foto’s.              

29-01-2009 om 00:00

Els en Dick, hartelijk gefeliciteerd met jullie nieuwe kleindochter. Wat een spanning zeg.

Riet, we kennen zo’n beetje alles al wat je opnoemt. We hebben al telefoonnummer en programma van de Belg (is een eethuisje). Zullen we misschien ook nog wel es naar toe gaan. Wel makkelijk dat je gehaald en gebracht wordt.

Wat hebben we weer een leuke dag gehad. Heel druk. Na het eten kleren passen die voor mij worden gemaakt. Op de fiets naar Sanur maar kwamen terecht bij een crematie. Wat is dat een ceremonie. We zijn na een tijdje weg gegaan want het was weer bloedje heet. Wel vol bewondering gekeken. De foto’s spreken boekdelen dacht ik zo. Daarna verder gefietst naar het zwart-wit winkeltje Riet. Ik ga er misschien nog wel weer naar toe om iets te laten maken. Nu een broek gekocht. Verder voor Luurd gekeken bij Tommy Hilfiger voor een short maar het is om je dood te lachen: staan die kleine balinese meisjes Luurds omvang te meten die ze niet kunnen omvatten. Geen kleedhokje, dan houdt zo’n klein meisje een groot gordijn vast en moet Luurd zich verkleden. Zien jullie het voor je? Terug nog ff bij het bridgen gekeken. We werden wel uitgenodigd om de volgende keer mee te doen maar daar staan we nou niet op te wachten. Andere dingen vinden we hier veel leuker.

‘sAvonds naar een voorstelling ter gelegenheid van het Chinese Nieuwjaar met buffet. Het buffet was geweldig, de voorstellling hadden we al gezien helaas.

We hebben wel gelachen, wij waren de enige niet Chinezen. We werden apart verwelkomd. En wie kwam er weer? Natuurlijk Ernie Riet. Wat een lieve meid. Sukarni kwam bij ons en vond ons zulke leuke mensen want wij lachten tenminste; ze hield niet van Chinezen met hun strakke gezichten. Toen we weggingen omhelsde ze mij. En allemaal bezorgd om Luurd. Hier kunnen ze in Europa nog veel van leren. Hier geven ze om de gasten. Iedereen kent je ook direct bij naam. Ik zou zo zeggen :de foto’s spreken wel voor zich. Veel plezier er mee.

26-01-2009 om 00:00

Zaterdag 24 januari.

Eerst langs de winkeltjes gewandeld maar dat is niet te doen. Je wordt overal mee naar toe getrokken, heel vervelend.We zijn er mee opgehouden. Hier in het bungalowpark gewandeld en foto’s genomen van de prachtige planten en bloemen. Wat een mooi park, heel groot, en alle gras wordt met de grasknipper geknipt. Er komt geen machine aan te pas.De Balinezen vinden de Hollanders maar lui: liggen de hele dag op het strand te slapen. Bij Bonsai gegeten.

Zondag 25 januari.

Hoera, onze kleinzoon Thomas is vandaag 17 jaar geworden.Het is hier weer bloedjeheet. We wilden een eindje fietsen maar het is eigenlijk te heet. Luurd heeft gezwommen en daarna toch maar de stretchers klaar gemaakt, mede omdat we bang waren dat ze weg gehaald zouden worden want het was zo druk dat de stretchers overal vandaan werden gehaald.

Riet bedankt voor je gezellig briefje. Wat een ellende met die vent van jou. Theo toi, toi, toi. Van de winkeltjes die je opnoemt heb ik al de kaartjes van je gehad. Ga een dezer dagen kijken. Vanavond gegeten met een ander stel in Jepun (zie foto’s). Heeft ons ook gehaald en gebracht. We zullen ook nog es een keer naar de Belg gaan. Gingen vanavond ook mensen naar toe. Verder een lui leventje geleden.

Er zijnook weer foto's bijgekomen.Zie http://picasaweb.google.nl/lenmbos/Bali2009

25-01-2009 om 16:54