Vandaag een prille zomerdag; het verschil tussen zon en schaduw is groot maar in de zon is het heerlijk. Wij gaan dan ook eens flaneren op de promenade in Sliema.

Ik heb eens een korte geschiedenis genoteerd van de Orde van Malta; samengeraapt van internet.

Het embleem van de Orde van Malta

De vlag van de Orde van Malta

De Souvereine Militaire Hospitaal Orde van Sint Jan van Jeruzalem, van Rhodos en van Malta is een internationale rooms-katholieke ridderorde met een soevereine status, maar zonder eigen grondgebied.    De hospitaalridders vormen één van de oudste nog bestaande ridderordes. De Orde van Malta heette aanvankelijk de Orde van Sint-Jan of Johannieterorde, een naam die tegenwoordig nog wordt gevoerd door de protestantse afdelingen. De Orde van Malta kent ruim 12.000 katholieke leden, zowel geestelijken, Europese adel als niet-adellijke-leden uit 92 landen. De Orde van Malta in België is nog steeds betrokken bij heel wat hospitaalactiviteiten. De orde organiseert o.a. recreatienamiddagen voor mindervaliden en culturele wandelingen, vervoer van zieken, vakantiekampen voor mindervalide jongeren in binnen- en buitenland, jaarlijkse bedevaarten naar Lourdes en Banneux enz.

De geschiedenis van de Orde van Malta start in het begin van de 11de eeuw in Jeruzalem waar monniken  een ziekenhuis voor pelgrims oprichtten. Edelen traden tot de Orde toe, aangetrokken door haar idealen zoals onbaatzuchtigheid en barmhartigheid. Gezien ook de bescherming van pelgrims tot de taken van de Ridders hoorde hanteerden ze dus ook wapens. De grens tussen “beschermen van de pelgrims” en “de vijanden van de pelgrims aanvallen” bleek gauw heel vaag.

Ze werden door de moslims verdreven uit Jeruzalem en vluchtten naar Cyprus (1291) en later naar Rhodos (1309). Ook uit Rhodos werden ze in 1522 verdreven door de Turken. Hun niet aflatende moed leidde er toe dat Karel V hen in 1530 de Maltese eilanden schonk.

Ze versloegen bij het beleg van Malta in 1565 de Turken en droegen op die manier aanzienlijk bij tot de ondergang van de Osmaanse overheersing in het Middellandse Zeegebied.

Op Malta liggen de historische sporen van deze woelige tijden nog voor het rapen. De ridders stichtten er de huidige hoofdstad Valletta en bouwden ze uit tot een architecturaal juweel dat tot op vandaag een verzameling van weelderige paleizen en historische gebouwen herbergt. Valletta werd genoemd naar haar stichter, grootmeester Jean de la Vallette.

De soms grootse geschiedenis van de Maltezer Orde eindigde omstreeks 1798 in volstrekte wanorde. De ridders slaagden er niet langer in de schijn op te houden een elite te zijn en velen hielden er minnaressen op na. Omdat het ridderschap onverzoenbaar bleef met het vaderschap (de ridders moesten ongehuwd zijn), richtte de orde ondermeer opvangtehuizen voor hun bastaardkinderen en woonplaatsen voor hun vriendinnen op. De ridders en hun orde haalden het grootste deel van hun rijkdom uit slavenhandel en onderdrukking. Deze zwarte periode die de Ridders van Malta in hun geschiedenis schreven, doet geen afbreuk aan de grote verdienste die de orde tot op vandaag heeft. Met de komst van de ridders werd het onthaal van gewonden en zieken op Malta in de 17e eeuw tot een kunst verheven. Iedere zieke kreeg een bed en maaltijden die in zilveren vaatwerk werden opgediend.

Ten  tijde van de napoleontische oorlogen ging  Malta verloren, mede omdat Napoleon een intense afkeer van geestelijke ridderorden had.

Engeland veroverde Malta in 1800, en sindsdien is de orde enkel formeel nog soeverein.

Na het verlies van Malta werd de zetel van de orde in 1799 verplaatst naar Sint-Petersburg, waar tsaar Paul I van Rusland bereid was om als beschermer en grootmeester van de orde op te treden, dit ondanks protest van de Heilige Stoel.

Na de dood van tsaar Paul I in 1801 vestigde de Maltezer Orde zich in Rome, onder de bescherming van de Heilige Stoel.

bronnen: nl.wikipedia.org/wiki/Orde_van_Malta‎ - www.ordredemaltebelgique.org/nl/questions_reponses.php‎ -
www.reisreporter.be/.../‘ridders-van-malta’-waren-niet-altijd-brave-jonge...‎