Aan alle mensen die bekommerd zijn om deze mooie planeet.
Het afval dat we lozen, verdwijnt niet; er bestaat namelijk geen verdwijnen omdat de aarde een gesloten systeem is. Ons afval lijkt alleen onzichtbaar omdat we het verdunnen met water, bedekken met aarde of weg laten blazen door de wind. Maar uiteindelijk komen we het onvermijdelijk weer tegen in ons drinkwater, de lucht die we inademen, ons voedsel en in ons lichaam.
Waarover het gaat kan je lezen in volgend persbericht...
Maastricht - 16 oktober 2007 - 'We moeten niet minder consumeren, maar juist meer'. Dat klinkt provocerend in tijden waarin de wereld zich zorgen maakt over klimaat, energie en natuurlijke voorraden. Maar chemicus Michael Braungart en architect William McDonough bewijzen met hun revolutionaire 'Cradle to Cradle'-concept, dat economische groei helemaal niet ten koste hoeft te gaan van het milieu. In hun boek Cradle to Cradle - Remaking the Way We Make Things maken ze duidelijk hoe dat kan. Binnenkort verschijnt op initiatief van zakenvrouw Anne-Marie Rakhorst, directeur van Search Ingenieursbureau B.V., de Nederlandse vertaling. Het boek is vanaf 1 november verkrijgbaar in de boekhandel.
Afval = voedsel 'Cradle to Cradle', het baanbrekende concept van Michael Braungart en William McDonough, begint overal ter wereld voet aan de grond te krijgen. De visie is simpel. We moeten uitsluitend nog intelligente producten ontwerpen, gemaakt van verantwoorde, volledig afbreekbare materialen die we steeds weer kunnen teruggeven aan technische of biologische kringlopen. Zo wordt afval weer voedsel en blijven materialen eindeloos herbruikbaar.
Nieuwe industriële revolutie Het huidige milieudenken spoort aan tot 'beperken, hergebruiken en recyclen' ofwel tot 'eco-efficiency': doe meer met minder om de schade te beperken. Maar dat leidt nog altijd tot het instandhouden van het productiemodel van 'Cradle to Grave', dat groeiende afvalbergen en vervuiling produceert. Braungart en McDonough dagen de wereld uit om producten, maar ook gebouwen en steden, intelligenter te ontwerpen en om productieprocessen schoon en vooral 'eco-effectief' in te richten. Met het grondbeginsel 'afval = voedsel' als richtlijn en puttend uit hun ervaringen met het (her)ontwerpen van producten, bewijzen ze dat eco-effectiviteit hét antwoord is.
Braungart en McDonough tonen aan dat hun concrete, goed uitvoerbare Cradle to Cradle-concept (C2C) - van wieg tot wieg - kan leiden tot een nieuwe industriële revolutie. De kring van opdrachtgevers groeit met de dag: van multinationals als Ford, Unilever, Nike, Herman Miller, BP en BASF tot een land als China, waar zij zes nieuwe, volledig op C2C gebaseerde steden bouwen. In Nederland zetten zij de schouders onder het distributieknooppunt Venlo, dat in 2012 een compleet C2C-aanzien moet krijgen.
Nederlandse promotor Eind 2006 nam Anne-Marie Rakhorst in Londen deel aan een workshop van Michael Braungart. Ze raakte zo bevlogen door de grenzeloze kansen van zijn visie, dat zij besloot deze visie daar waar mogelijk te integreren in de duurzame oplossingen die ze met haar bedrijf voor opdrachtgevers bedacht. Daarnaast wilde ze haar enthousiasme voor Cradle to Cradle doorgeven aan zoveel mogelijk beleidsmakers, politici en opdrachtgevers. Inmiddels publiceerde zij een eigen boek Duurzaam ontwikkelen... een wereldkans, waarin zij denkbeelden, ideeën en opties voor duurzaamheid bundelde. Tegelijkertijd nam zij het initiatief voor een Nederlandse editie van het boek van Braungart en McDonough, dat nu verschijnt onder de titel Cradle to Cradle - afval = voedsel.
