26 september

Inderdaad, groetjes vanuit Copacabana aan het heilige meer van de Inca·s, het Titicaca meer.

We zijn de dag begonnen met een rit vanuit La Paz naar Tihuanaku waar we kennis hebben gemaakt met de culturen van het gelijknamige volk, dat op missterieuze wijze rond de jaren 1 200 van de aardbol is verdwenen.

De rit terug van dit oord naar Copacabana was een eerste kennismaking met het platteland van Bolivië. Zoals je kan verwachten worden armtierige boerderijtjes voorgeschoteld met een paar magere koeien, misschien een paar schaapjes of lama·s. Troostelowe aanblikken. Tijdens een vroegere reis door Mongolië had ik mij al afgevraagd wat de koeien te grazen kregen, maar dit is nog erger. Stof en stenen. Hoe ze oevereind blijven is een vraagteken.

We zijn richting Copacabana gereden langs de Peruviaaanse grens en kregen zicht op de Cordillera Royal en er is vorige nacht veel sneeuw gevallen en dat zal rond de Apolabamba niet beter zijn. Dat gebied vallen we vrijdag aan.

Copacabana op zichzelf is niet zo geweldig maar de zichten op en rondom het meer zijn feeëriek. Morgen starten we met een eerste korte trek en stappen we op de boot richting Isla del Sol, het heilige eiland van de Inca·s.

De groetjes van ons allen.

NB: Het zijn geen twee Toms die erbij gekomen zijn, maar twee Koens. Sorry: De hoogte, weet je wel...