16/10/2011

Aan alles komt en eind. Ook aan dit geweldig avontuur. Ik zit momenteel in een vliegmachien tussen Bolivia en Peru en ben jullie toch nog een verhaaltje schuldig.
Ik een vorig verslag heb ik gemeld dat we vrijdagavond de bloemekes zouden buitenzetten in La Paz. Het was goed begonnen met een lekker dineetje in La Comédie, een frans/biliviaan restaurant waar we onze lokale gids Edwin hebben bedankt en voorzien hebben van de traditionele fooi.

Nadien ging het richting Olivers Travel, een kroegje dat we tijdens een vorig verblijf in La Paz hadden ontdekt. Het was dus vrijdagavond en omdat het zondag verkiezingen waren, was de verkoop van alcoholische dranken verboden. Dikke pech dus maar we haalden ons geheim wapen naar boven. De charmes van den Brat!. Hij heeft de uitbaatster zover gekregen dat we uiteindelijk toch coctails mochten bestellen, want dat zou minder opvallen bij een eventuele controle.

De drankjes stonden nog maar net vor onze neus toen welgeteld 7 zwaarbewapende politiemannen/militairen het pandje binnenvielen en de zaak begonnen te controleren.  En dat gaat vrij eenvoudig. Eén van die macho's kwam op me af, grabbelde mijn gin en tonic vast en duwde zijn goed ontwikkelde en getrainde neus in mijn glas, deed hetzelfde met de coca/rhum van Bratje en de poppen gingen aan het dansen. Grote discussies waarvan wij gespaard bleven dank zij: no habla Espagnol...

We kregen exact drie minuten om de zaak te verlaten en de kroeg werd ook meteen gesloten. Op de terugweg naar het hotel kwamen we een soort nachtwinkel tegen en de uitbater zag er geen graten in oms ons elk een flesje bier te verlappen. Op de gastvrije kamer van Philippe en Luc hebben we dan maar rustig het flesje uitgejabberd en moe maar onvoldaan naar bed gegaan.

't Kan verkeren, zei Bredero.