Je bent mijn lieve fluit van het riet,in de spoelbak geoogst bij
zonsopgang mistig in juli.Ik accepteer, hoewel de smaak van deze
bitterheid enigszinszomernachten is, dat je bent misleid. Zwarte
wateren zullen een knap vuur weerspiegelen. Als je me strak
vasthoudt, vergeet je verdriet. Hij is hebzuchtig, hij likt blokken,
danst, groeit. Als een nomade die zwaarden met zijn zwaarden,
hakt. Een zwaard galoppeert met beide handen. Een genereus
diner voor jou, een vlieger is een wilde kudde. Je bent mijn fluit,
schoon en zacht geluid dat ik nog steeds op een of andere manier
voor jou zal spelen.
16-04-2019 om 14:54
geschreven door Fernand.
|