Ik hield van zachte woorden. Ik was op zoek naar mysterieuze
bloeiwijzen. En nauwelijks ziende maakte hij nog steedsgeluiden.
Maar toen ik 's ochtends de wei in ging, verstevigde ik de vage
deuntjes, ik kende U, mijn eeuwige vriend, de beschermer. Ik
wist het, een bedachtzame dichter, dat niemand het genie van
zo'n vrijheid kende, als een gelofte van mijn slavendiensten.
Onder deze roos staat ons geheim, dat door ons zal worden bewaard. Aanvaard ze dat onze harten niet verbranden.
Groetjes van een vriend.
04-06-2019 om 08:25
geschreven door Fernand
|