Herfst. Onze hele arme tuin strooit, laat gele vliegen in de wind. Alleen in de verte  pronken, daar op de bodem van de valleien, kwasten felrode vervagende bergas.
Plezierig en treurig voor mijn hart, stil verwarm ik je kleine handjes  en schud, ik kijk naar je ogen, giet tranen stil, ik kan niet uitdrukken hoeveel ik van je hou.
Â
Â
03-10-2019 om 08:15
geschreven door Fernand
|