Quo vadis Mulle? Ooit pronkend herenhuis, later roemloos verkommerd tot warempel een heuse rouwstoet langskwam. RIP erfgoed ... Maar toen ging 'de Stad' op zoek naar een locatie voor de Openbare Bibliotheek en kijk, het herenhuis aan de Ieperstraat leek in aanmerking te komen. Een studiebureau werkte adembenemende plannen uit. We zagen de boeken al in rijen aanrukken, maar toen vielen andere voorstellen uit de lucht. Weet je nog: een polyvalente zaal op het Vredespark met daarbovenop de bib? Echt waar. De boekerij kwam uiteindelijk tussen Alexianenplein en Lakenmarkt. Mulle wachtte op een nieuwe bestemming en die kwam er. Tielt pakte naast een In-en-Uit maar sprong wel op de trein van de streekbezoekerscentra.

Mulle rees als een feniks uit zijn as: de dienst voor Toerisme waaide over naar de Ieperstraat en een Europazolder opende perspectieven voor bussen leergierigen uit de onderwijs- en cultuursector. Een trouwzaal, hotelaccommodatie met conciërgerie, een heerlijke vergader- en concertzaal en verschillende receptie- en expositieruimten oogden magnetisch en leken met het achterliggende stadspark voor eeuwige roem bestemd. Tot een nieuwe hype de kop opstak: het vrijetijdsloket. Mulle liep leeg: de dienst Toerisme moest terug naar het stadhuis, de Europazolder werd niet geüpdatet en deemsterde weg, de conciërge verliet het gebouw, ...

Mulle moet op zoek naar een nieuwe toekomst. Het herenhuis zelf kan zijn huidige functies bewaren. Alleen de zolder moet een nieuwe bestemming krijgen en de bruik- en bereikbaarheid dient door een lift verzekerd. Creëer in het koetshuis een hotel-restaurant-tearoom met uitstraling waar het 's zondags lekker toeven is voor koffie en pannenkoeken of gebak, inclusief terras met zicht op het park. Een unieke troef, ook wanneer de Collegesite ooit ingevuld raakt. Het etablissement zorgt dan voor de perfecte link tussen Kortrijkstraat en Ieperstraat waar commerciële troeven verder uitgebouwd kunnen worden. Mag ik dromen? 

16-01-2016 om 23:23 geschreven door art