In 1959 koesterde Tielt internationale plannen. Samen met een Duitse, een Franse en een Italiaanse stad met Oostenrijkse roots, creëerden de Tieltenaars een partnership dat als voorbeeld mocht gelden in de toen nog beperkte Europese Gemeenschap. Later zou het gezelschap ook nog een Poolse zusterstad aan boord nemen. Verbroedering was de drijfveer voor de Europafeesten. Er werd niet alleen uitbundig gevierd, er werden ook banden gesmeed, zowel onder verenigingen als onder individuele burgers die prat gingen op de grensoverschrijdende vriendschap.

Ik had het geluk in een Europees nest op te groeien. Bij ons liepen telkens andere nationaliteiten over de vloer. Eerst Zwitsers, dan Duitsers en later ook Duitssprekende Italianen. Het leidde tot intensieve contacten die me veel kennissen en vooral drie jaar naeen een vakantiejob in Gross-Gerau opleverden. Niet mis voor een germanist in spe. Later zou ik in de voetsporen van mijn ouders treden en klassen op sleeptouw nemen om de gastvrijheid van de Europäischer Freundeskreis in onze Duitse zusterstad te leren kennen, of om aan de zijde van promotor Johan Vankeersbilck Europese projecten gestalte te helpen geven en er samen met een groep enthousiaste collega's de Koningin Paolaprijs mee te verwerven.

Maar de Europese uitdaging, en de daaraan gekoppelde uitstralings- en aantrekkingskracht, begon te tanen op alle niveaus. De overheid draaide de geldkraan dicht. Nu mogen slechts enkelingen genieten van het Europese avontuur door uitwisseling of door deelname aan jongerenparlementen. In Tielt sloot de Europazolder - parel aan de lokale Europese kroon - zijn deuren en het ooit zo ambitieuze Europacomité de boeken. Een kleine kern tracht nog te geloven aan Europa en tracht denktankideeën mondjesmaat te realiseren, maar de draagkracht ontbreekt voelbaar, zeker als engagement van jongeren verwacht wordt. Bij die jeugd worden zelfs geen geïnteresseerden meer gevonden om deel te nemen aan Europese jongerenkampen. Ik heb in al mijn naïviteit geloofd in een heropleving van de Europese gedachte, heb mijn schouders gezet onder een publicatie daaromtrent door de Tieltse Perskring, heb ingetekend bij de stedelijke ad-hocwerkgroep 'Europese gedachte'. Maar zal het iets opleveren? Ligt de Tieltenaar na 57 jaar nog wakker van Europa? Houdt een brexit de doorsnee Tieltse burger bezig? Europafeesten werden Tieltse Europafeesten al was de tussentitel Tieltse Feesten veel eerlijker, want over batjes, terrasjes en muziek, daarover gaat het nog, maar over Europa spreken we enkel nog bij de vlaggenhijsing en de daarbij aansluitende academische zitting. Jammer maar helaas ...