Politiek is een raar beestje. Van mijn wederhelft kreeg ik ooit carte blanche voor wat het invullen van mijn vrije tijd betreft, op één strikte en bindende voorwaarde: geen actief engagement in de politiek. Enkele decennia later ben ik haar daar nog altijd dankbaar voor. Chapeau voor wie zijn politieke nek wil uitsteken, er moet toch iemand het vuile werk opknappen, maar als je de politici bezig hoort, dan frons je toch meewarig de wenkbrauwen en zucht je: oef, gelukkig niet met mij. De scheldtirades in onze parlementen, het getier van Laurette Mitraillette, de verbale excessen in de debatten tussen Clinton en Trump, de verraderlijke coalities, de nefaste wansmakelijke slagen onder de gordel, het interne gebakkelei binnen de partijen en ga zo maar door. Het toppunt van dergelijke politieke waanzin situeert zich wellicht in 1994 in Tielt, toen niemand in de gemeenteraad nog zetelde voor de partij waarvoor hij/zij zes haar voordien was verkozen. Een aantal Open VLD'ers doen die grap nu nog eens over, zij het op beperkte schaal maar wellicht even doordacht en met het oog op macht. De uitgetreden liberalen die uitbazuinen dat iedereen telt - voor welke partij is dat niet het geval? - weten maar al te goed dat zij met deze zet de sleutel van de volgende gemeenteraadsverkiezingen op zak hebben. Wie straks de stad wil besturen zal met die nieuwe groep rekening moeten houden. CD&V zal na zes jaar vagevuur met geen andere traditionele partij scheep willen gaan. Of krijgt een van de 'verraders' toch clementie? Haalt CD&V de absolute meerderheid - maar dat is niet zo simpel, zoals in 2012 al gênant duidelijk mocht blijken -, dan kunnen ze de rollen omkeren en de hele reutemeteut van hetzelfde laken een broek geven en solo de stad in handen nemen. Halen ze die meerderheid niet, dan moeten ze in coalitie gaan en dan staat 'Iedereen telt' natuurlijk met open armen te trappelen om mee aan de macht te komen. Wat als ... ? We kunnen hier alle mogelijke veronderstellingen opperen, maar in 2018 kan politiek zich weer eens dat rare beestje van altijd tonen, onze verwachtnigen weer eens op de helling zetten, en politiek Tielt weer eens tilt laten slaan.
|