Kèske jevous ?

(qu'est-ce-que je vous)

Waarom niet ineens de supernaturelle polyglotte begaafdheid van de Waalse broeders en zusters geroemd ?  Bijvoobeeld het Onkelinxiaanse Flämische Swahili ?

Jade

Rechtszaak moet virusverspreiders ontmaskeren

Met vijf verschillende rechtszaken bindt Microsoft de strijd aan tegen kwaadaardige online advertenties. Het bedrijf wil afrekenen met zogenaamde malvertising.

Microsoft zegt dat het samenwerkt met advertentienetwerken om het probleem tegen te gaan. Maar nu start het voor het eerst rechtszaken op om virusverspreiders te stoppen.

Malvertising komt erop neer dat er stiekem malafide code in een advertentie wordt gestopt. Die leidt in de meeste gevallen naar gevaarlijke sites. Soms wordt er een valse gratis virusscanner aangeboden die op zijn beurt malware installeert. Zo prijkte er op de site van de New York Times onlangs nog zo'n advertentie.

De bewuste rechtszaken zijn gericht tegen de bedrijfsnamen Soft Solutions, Direct Ad, Qizeroqw.com, Itmeter en Ote2008.info. Het is weliswaar nog niet bekend wie er precies achter de advertenties zit, maar via de aanklachten wil Microsoft dit ontdekken.

In een blogpost, waarin de precieze aanklachten te lezen staan, benadrukt Microsoft het belang van veilige banners. "Online advertenties houden het internet draaiende. Het is de brandstof van zoektechnologie en het betaalt voor gratis online diensten."

bron: CNet

***

Wij vestigen er uw vriendelijke aandacht op, geachte dames en heren, dat onze adverteerders via de strenge goochelaars van google passeren en daar wordt niet gelachen met malafide praktijken. Bent u bijvoorbeeld soms op zoek naar Poolse voeding, wil u zweverig bezig zijn met healing of zoekt u de juiste glucosamine ? U vindt het via ons.  En nog straffer : zijn er lieden die snakken naar een beetje liefde in de omgeving van de stad van Allah, of wil u  een afspraakje voor enige momenten van geluk op seniorenniveau ?  Alweder heeft u prijs via deze blog.  Een hardnekkige vraag die hier al weken weerklinkt, via een publiciteitsroeper is, hoe slim u wel bent.  En soms kwakt de nieuwsgierigaard er een wansmakelijke tekening bij van een rozig stel hersens dat zo weggeplukt lijkt uit een brochure van de aanhangers van het creationisme of de getuigen van Jehova. Een absolute ontkenning van elke vorm van hogere intelligentie, zelfs niet geschikt als annonce voor de liefhebbers van fijne charcuterie.

Onze slimme lezers, en anderen zijn er niet,  weten dat advertenties en redactie niets met mekaar te maken hebben.  Alhoewel liefde in de stad van Allah ...

Ray

Er hebben altijd jeugdbendes bestaan, zoals te zien op deze muurschildering in de Antwerpse Seefhoek, als herdenking voor Willy Vandersteen die hier geboren werd. Ziet u verschil met wat er nu aan de hand is ? Wij niet.  Alleen is de fanatieke pastoor vervangen door een vredelievende imam. De spelende kientjes van toen zijn even leuk en schattig dan de hedendaagse jongeren. Nietwaar ?

Nabij de Antwerpse Stuivenbergwijk  en de  Seefhoek bevindt zich het Vincent van Goghplein, een verbinding tussen de Lange Beeldekens- en de Handelsstraat. Deze eens zo volkse wijk waar ik een deel van mijn jeugd heb doorgebracht bij mijn grootouders en mijn groottante en -oom, zou nu best de Marrakechwijk kunnen genoemd worden.  Telkens ik er nu passeer, bloedt mijn hart.  Ik weet het, tijden veranderen en steden leven op de hartenklop van de evoluerende maatschappij. Ik heb niets tegen modernismen of nieuwe denkbeelden die de wereld vooruithelpen, ik heb wel een schrijnende hekel aan verloedering, achteruitgang, vereenzaming en opgefokte sfeertjes-van-nieuwlichters,  die de ellende verhullen.

Vroeger was alles niet per se beter, natuurlijk niet.  Vandaag is er alleszins minder hoop, veel verwarring en onzekerheid. De sfeer waarin wij onze jeugd beleefden, was er een van verwachting, geloof in de toekomst,  streven naar welvaart en gulzig vergaren van kennis.  Dat was de naoorlogse stemming en ambitie : de welvaart van Amerika invoeren en de eigen Europese cultuur voluit beleven. Onveiligheid of angst waren gevoelens die wij niet kenden : in onze stad liepen wij overal even onbekommerd of nieuwsgierig rond. Wat kon het ons deren dat sommigen van onze vrienden 's zondags naar de mis gingen, of joods waren, of protestants. Onze vriendschappen waren getooid, zonder dat wij dit beseften, met medailles van respect, een woord dat thans dagelijks verkracht wordt door mensen die onder respect het recht opeisen onbeperkt te fluimen.

Natuurlijk sluimerde in ons ook revolte en de bewuste drang mee te bouwen aan een betere wereld dan die van onze ouders. Nooit meer oorlog, geen geweld, geen atoombommen, een open maatschappij met veel overleg, zonder betutteling, en toen ook al :  een vrij Vlaanderen in een verenigd Europa.

En meisjes, of course. Meisjes en vrouwtjes.  Zij waren onze inspiratie, de sterren aan een firmament waar wij niks van afwisten, voor haar poetsten wij ons in- en uitwendig op, wij ontkenden onze zwoele bedoelingen, hartstocht verpakten wij als unieke trouw om de verrukkingen van haar lichamen te beroeren en tijdens onze amoureuze rooftochten kwam de zon meerdere malen per dag op.

Ook dàt was "vroeger" en hopelijk is dàt wel hetzelfde gebleven in de wereld van "nu". Dat wensen wij alleszins alle Vlaamse jongeren toe, anders is het helemaal droefenis.

.

De Neefsteeg, een woonerf in de Lange Beeldekensstraat

De jonge Vincent van Gogh heeft een korte tijd te Antwerpen in de Lange Beeldekensstraat gewoond toen hij schilderlessen volgde bij de Academie. De Van Goghs leefden in Zundert, net over de rijksgrens en het was aangewezen dat Vincent naar Antwerpen afzakte.  Een succes was het echter niet op de Academie in 1886 voor de toen al 33-jarige Van Gogh en hij is na drie maanden verblijf naar zijn broer en eeuwige toeverlaat, Theo,  in Parijs verhuisd.

Om de korte aanwezigheid van de thans beroemde wereldschilder te herdenken, werd een doorgangsplein naar hem genoemd in de wijk waar hij verbleven heeft.  De sociale woningen aldaar zijn hoofdzakelijk ingenomen door Marokkanen en oude Antwerpenaars die niet willen of kunnen wegtrekken. Men vervult goedschiks, kwaadschiks zijn dagelijkse besognes, want mensen houden niet van conflicten en geven de voorkeur aan naast mekaar wegleven, wat dan vlug geïnterpreteerd wordt door de voorstanders van diversiteit als "vredevol nabuurschap".  Zolang de buren mekaar de kop niet inkloppen of mekaar niet kelen, zijn dit inderdaad voorbeelden van innige samenleving. Het ligt nu eenmaal in de aard van de mens, om zijn eigen leefomgeving, ook als de omstandigheden verre van aangenaam zijn, als het eigen territorium te ervaren en te verdedigen.  Zo zijn we nu eenmaal.

Op de foto : het plein "Duinplak".  Het huis met de groene steentjes op de achtergrond  bevindt zich in de Lange Zavelstraat en is de vroegere viswinkel van de ouders van de jonge voetballer Rik Coppens.

Het Duinplak op de foto hierboven is een pleintje waar mijn groottante een snoepwinkeltje uitbaatte voor de oorlog. Alles is piekfijn heraangelegd, de oude huizen zijn afgebroken en op de rustbanken (ik weet niet of u de afbeelding kan vergroten ?) zitten nu Marokkaanse wijkvaders, wellicht met weemoed terug te denken aan hùn jeugd in het warme Prachtland, dat zij ingeruild hebben voor meer centen, zekerheid en daar gratis bovenop een knagend heimwee en veel boosheid in een kille en voor hen onbegrijpelijke omgeving.  Tante Tia, met haar groot hart en haar hang naar romantiek en goedheid,  zou de Mohameds een paar caramels of zure bollen toegestopt hebben.  Tot ze haar zouden vragen of dit wel halal is en als ze dit tijdens de ramadan zou wagen, was het een zware belediging.

Momenteel is het in de wijk aldaar multiculturele boel, die ditmaal uitdijt tot in de gazetten. De bewoners  worden al maanden geteisterd door een bende vandalen. Het nachtlawaai verstoort hun slaap en door de aanhoudende vernielzucht van enkele ‘bendes' voelt niemand zich nog veilig. Wij schakelen over naar enkele fragmenten uit een artikel in Het Nieuwsblad :

De sigarettenpeuken en ontelbare zonnebloempitjes waarmee het beton ligt bezaaid, verraden echter al iets van de taferelen die zich hier 's nachts afspelen. ‘Eerst zuipen ze de flessen leeg om ze dan met geweld tegen de muren kapot te gooien. Vaak zitten ze hier tot zes uur 's ochtends kabaal te maken. Mijn kinderen kunnen er niet van slapen', vertelt een bewoonster die liever anoniem wenst te blijven.

De angst zit er diep in bij de bewoners want niemand wenst zijn of haar naam in de krant te zien. ‘En dan weten ze mijn dochters te vinden zeker. Nee, bedankt', aldus een Marokkaanse vrouw.

‘Op mijn balkon vond ik onlangs een schroevendraaier en een drugsspuit. Zodra de avond valt, ruikt het hier naar de cannabis. Net zoals alle moeders hou ik mijn kinderen binnen. Helaas, want de stad heeft hier een mooie speelruimte gemaakt voor hen, maar ze zijn zelf bang om er te spelen. Onder de banken worden messen en drugs verstopt. Wij leven hier in de hel en dat is al maanden zo.'

Volgens de bewoners rukt de stad bijna dagelijks uit voor herstellingswerken aan de banken en de speeltuin op het plein. Wij treffen enkele bewoners die een beschadigde poort aan het herstellen zijn. ‘Het gaat om enkele bendes', aldus een anonieme bewoonster. ‘In totaal gaat het om zo'n twintig jongeren. Ze hebben de bloempotten al van mijn balkon geduwd. Ik vroeg de politie of ik geen prikkeldraad rond mijn terrasje mocht spannen, maar dat is verboden.'

De politie bevestigt dat er problemen zijn met hangjongeren rond het plein, maar daar blijft het niet bij. In het oosten wordt het plein geflankeerd door vier privéwoningen. Hun tuinen grenzen aan het Vincent Van Goghplein wat de onruststokers interpreteren als een open deur. ‘Een koppel verhuist weldra vanwege de inbraken', zegt een andere bewoonster. ‘Toen ik hier net kwam wonen, stond op mijn deur ‘racist' geschreven. Omdat ik Belg ben. Ook bij mij is er al ingebroken. Ik ging om thee bij mijn Marokkaanse buurvrouw en toen ik terugkwam, merkte ik dat er heel wat spullen waren verdwenen uit mijn woning. Zelfs een tube tandpasta hadden ze gestolen.'

De bewoners werden eind mei ontvangen door de politie voor een gesprek rond de problematiek, maar volgens hen is er daarna niets gebeurd. ‘Een aantal keren per avond passeert hier een politiecombi, maar daar hebben die herriemakers geen schrik van', klinkt het in koor. ‘Wij denken allemaal aan verhuizen. Het is gewoon een kwestie van tijd.'

Aan futuristische projecten ontbreekt het niet. Buitenlandse architecten kunnen hier hun fantasieën en sociale waandromen uitleven.  Er wordt naar hartenlust geïnvesteerd in beton en staal.  En in allerlei integratie- en steunprojecten voor vreemdelingen. Ten koste van ALLES willen alle overheden vermijden dat deze stad in handen zou vallen van Vlaams Belang, dàt en dàt alleen is de reden van de vele subsidies die Antwerpen ontvangt van àlle niveaus : belgië, Vlaanderen en Europa.  Maar de centen zijn altijd die van de afgeroomde burgers, want de staat zelf heeft NIETS, behalve schijn, veel praats en langzamerhand een prestige zoals Zimbabwe.

In deze stad, die ik enkel kan liefhebben zoals een hoorndrager aan  zijn ontrouwe vrouw verhangen blijft, woedt momenteel een beschamende strijd om een mobiliteitsprobleem dat al jaren geleden had moeten aangepakt zijn.  Er zijn meer dan 140 miljoen euri vermorst aan studies en loonkosten, dat zijn 5,5 miljard oude franken.  De burgemeester van wie ik zeker weet dat hij niet mijn burgemeester is en ook nooit zal zijn, heeft plots de reden van zijn bestaan en functie ontdekt : na een winterslaap van 6 jaar smijt hij zich in deze discussie omtrent een volksraadpleging. Uitgerekend als van hem verwacht wordt, dat hij niet zou lispelen, staat hij te molenwieken naast Brabo : "Luister naar mij, ik had vroeger een gedacht, nu heb ik een tegengestelde mening". In politiek bestaat weinig eergevoel en evenmin schaamte. Eigenlijk kan ik als stadshoorndrager perfect blijven paraderen en mijn medeburgers hoofs groeten met gebogen gewei : de Sinjoren zijn vergroeid met oneer. 

Toen 10 jaar geleden Vlaams Blok, ondersteund door 50.000 handtekeningen een referendum vroeg over de migratie, werd dit afgewezen : het cordon sanitaire beteugelde toen de burgerinspraak, zoals het ook het manke paard van de democratie blijft afranselen.  

Als het over bruggen, tunnels en fijn stof gaat, zijn ze wakker de viswijven en kruiers van het Schoon Verdiep.  Als het over het samenleven in de parochies van miserie gaat, wenden ze het hoofd af. Dat moeten de burgers zelf oplossen.  Er is gelukkig nog één fractie voor wie ik eerbied heb in deze stad en die al jaren waarschuwt tegen de waanzin, tegen alle politiek-correcte lafbekkerij in. Als ik op mijn wandeltochten Filip Dewinter ontmoet, zal ik ook  hem hoofs en waardig groeten (met gebogen gewei) : in mijn vrijstad Antwerpen, erken ik enkel hem als mijn burgemeester.  Die andere man is slaapburgemeester van de stad van Allah.

Ray

35

16

Clouseau Leve België Biggest Free Faller

http://acharts.us/belgium_singles_top_50

Burgemeester Moureaux Molenbeek : Jongerenproblemen te wijten aan warme zomer

Naar aanleiding van de rellen van de voorbije weken halen de stilaan dramatische toestanden in Brussel nog eens het nieuws. Bepaald nieuw is de situatie nochtans niet te noemen. In onze hoofdstad bestaan immers reeds jaren ‘no go-zones’: wijken waar allochtone jongerenbendes de plak zwaaien en de politiediensten zich niet meer (mogen) vertonen. Dat laatste zegden politieagenten vrijdagavond ook met zoveel woorden in ‘Terzake’.

Zij bevestigden daarmee eerdere getuigenissen van collega’s. Eind vorig jaar nog formuleerde een Brusselse agent het als volgt: “Die jongeren vinden dat die wijk van hen is. De Belgen trekken er weg, omdat ze worden geterroriseerd. De politie wordt er niet langer gedoogd. Die jongeren worden al woest als ze een uniform zien. (…) Zelfs de brandweer en de ambulance zijn niet meer welkom in die ‘no go-zones’. Jonge delinquenten strijden er tegen alles wat de maatschappij vertegenwoordigt. (…) Dat staat niet in de krant, maar het gebeurt elke week. We zijn daar de controle totaal kwijt.” Of nog: “Het is oorlog in Brussel en we zijn aan het verliezen.” Dat hoeft niet te verbazen, want de politie wordt in de uitoefening van haar taak ronduit tegengewerkt door de Brusselse politieke overheden die er alles aan doen om hun nieuwe kiespubliek niet voor het hoofd te stoten.

De verantwoordelijkheid van het politieke bestel is dan ook verpletterend. Dat geldt uiteraard ook voor Molenbeek, de Brusselse gemeente waar PS-potentaat Phillippe Moureaux de plak zwaait en die deze week andermaal het toneel was van zware rellen. De voorbije jaren hebben de islamosocialisten er geen moeite onverlet gelaten om het hun allochtone kiezers naar de zin te maken. Dat bleef heus niet beperkt tot het klassieke knuffelbeleid, waarbij subsidies voor integratie worden doorgesluisd naar organisaties die precies het omgekeerde beogen, of tot een voorkeursbehandeling van allochtonen in allerhande tewerkstellingsprojecten. De ordediensten wordt sinds jaren ook duidelijk gemaakt dat patrouilleren in bepaalde wijken ‘niet opportuun’ is. Daardoor zijn we stilaan in een omgekeerde wereld terecht gekomen waarin een geüniformeerde agent die beschouwd wordt als een bedreiging.

Zoals gezegd, zijn de taferelen die zich de voorbije weken in Brussel afspeelden slechts het topje van de ijsberg en niet echt nieuw te noemen. De uitleg die eraan gegeven wordt, is dat al evenmin. Nadat de eerste steen zijn doel had getroffen, togen de ‘weldenkenden’ alweer ijverig aan het werk om de harde feiten in allerlei kletspraat in te pakken. Passeerden de revue: de ramadan, schoolmoeheid, frustraties, een gebrek aan sportgelegenheid en speelpleinen, ongepast politieoptreden en natuurlijk ook discriminatie en racisme. Ere wie ere toekomt: de prijs voor originaliteit komt deze keer toe aan de islamsocialist Moureaux die het met een uitgestreken gezicht had over de significant toegenomen werkloosheid en - niet lachen alstublieft - een warme zomer als mogelijke verklaring voor de recente straatterreur.

Met z’n allen hopen dus op een significant toenemende werkdruk en een ijskoude winter. Dan komt het allemaal wel in orde.

@ VB

* "Zot van A" is een toeristische slogan van de stad Antwerpen en betekent "gek op Antwerpen", zoals men het in het plaatselijke werelddialect zegt : "Ik zén zot van aa", ik ben dol op je.

Alex, een van de Strangers laat hier weer eens horen, dat hij best in staat is een doorleefde interpretatie te geven van dit oorspronkelijke Franse chanson van Michel Delpech "les divorcés".  De Strangers zijn vooral gekend om hun geestige verantwerpste teksten van liedjes uit de hitparade. Ze schuwen de harde maatschappelijke en politieke realiteit niet en werden wegens één optreden voor het toenmalige Vlaams Blok gedurende jaren naar het verdomhoekje verwezen door de media en de onvermijdelijke Inquisiteurs van de 0000. Bedankt Alex, ik vind jouw "Zot van aa" véél beter dan het oorspronkelijke "les divorcés.

De Platenruiter

In deze Franstalige reportage van RTL wordt gepeild naar de mening van de opstandige jongeren zelf.  Zij willen niet gefilmd worden zodat ze herkenbaar zijn. Zij voelen zich benadeeld, zijn de identiteitscontroles door de politie beu en verzetten zich vooral tegen het gezag.  Niet dat van de staat, zeggen zij, maar het cowboygezag van de politie. Een man die klaarblijkelijk een sociaal werker is van Marokkaanse oorsprong beweert dat "hun ouders hebben dit land opgebouwd" en nu staan de kinderen op straat.  Niemand van de betrokken jeugd vindt werk, zelfs niet om de toiletten te reinigen. Burgemeester  Philippe Moureaux wordt afgedaan als een man die zich verstopt voor de problemen. Dat ziet er niet goed uit, Fluppe ! Maar intussen is er een toestand geschapen door de politieke correcte elite van dit land die naar burgeropstanden leidt. Het is niet aan hen die steeds gewaarschuwd hebben tegen het lamlendige pamperbeleid om met oplossingen te komen.  Hier geldt het principe : de vervuiler betaalt. 

Ja, maak zoiets mee... Snuisterend in internetkranten lazen wij dat er in de hoofdstad Teheran van het Prachtland Iran rellen aan de gang waren deze namiddag, naar aanleiding van al kutsdag.

Wij in paniek, ons gewend tot het enige vrouwelijke lid van onze overbemande redactie, Juffrouw Ellen, u kent haar ongetwijfeld uit "de boekjes" :"Ha, juffrouw onze excuses omdat we wat laat zijn, maar onze oprechte felicitaties, want het is vandaag uw dag, nietwaar. Hier is een kleinigheid om straks in het café om de hoek een consumptie tot u te nemen en proficiat uit naam van ons allemaal."

Onze juffrouw, die er verraderlijk lieftallig uitziet, maar zo scherp staat als een Japans keukenmes als de situatie dat vereist, keek ons geringschattend aan en dan weten wij hoe laat het is. 

"Kom eens hier" haar wijsvingertje trilt als een opgespannen veer en de blauwe staalogen flikkeren. Dat zijn verontrustende en  onheilspellende signalen, waarop de knapste van de hoop maar zeker niet de moedigste, Savat, zich terugtrekt in de keuken  "Weten jullie niet wat Al Kutsdag is ? En dat noemt zichzelf experten inzake islamologie. Sinds 1979 wordt de laatste vrijdag van ramadan de ‘dag van Al-kuds’ genoemd, de Arabische benaming van de stad Jeruzalem.  Tijdens de ramadan openbaarde Allah zich via de Koran aan de mens. En de meest uitgesproken slogan in het Midden-Oosten is al geruime tijd diegene die vandaag door de straten van Teheran dendert, dus op al Kutsdag : Dood aan Amerika, dood aan Israël."

Ziezo, nu weet u het ook.  Dus er moeten geen bloemen gekocht worden voor madame. De kreet "Dood aan Amerika, dood aan Israël" volstaat. Zeg maar dat het afkomstig is van de godsdienst van de Vrede.

Ray

VSOA POLITIE   SLFP POLICE

PERSMEDEDELING

De maat is vol, genoeg onbestraft geweld tegen politie!

Na de gebeurtenissen van voorbije nacht in de gemeente Sint Jans Molenbeek is voor het VSOA Politie de maat vol. Negen agenten gewond tijdens de uitvoering van hun opdrachten dit na de arrestatie van een veertienjarige en in totaal tien politiewagens beschadigd, waar gaat dit naartoe? Het worden bekogeld met stenen en zelfs gasflessen is de dagelijkse werkelijkheid geworden voor deze politiemensen. De situatie was volgens sommige politiemensen dermate dat zelfs het woord …. “burgeroorlog” …..niet taboe was!   

Het kan niet zijn dat onze politieke en justitionele overheden nu geen maatregelen treffen tegen deze amokmakers. Onze politiemensen moeten beschermd worden met alle mogelijke wettelijke middelen. Het VSOA Politie eist een “zero tolerance” strategie voor geweldsdelicten tegen politiemensen.

De statistieken spreken boekdelen, per dag worden in België bijna drie politieagenten het slachtoffer van fysiek geweld. In 2007 waren er 931 feiten van geweldplegingen tegen politieambtenaren, daar waar er in het eerste semester van 2008 al 476 dergelijke feiten werden gerecenseerd. Het is dus duidelijk dat de tendens een opwaartse spiraal vertoont en het einde niet in zicht is.

Het is vijf voor twaalf voorbij, de maat is vol!

Peter Vanisterbeek

VSOA Politie

Nationaal informatiedirecteur.

GSM:0497/weggelaten

We weten het intussen al een hele poos, de VRT is er niet om de burgers voor te lichten maar om ze voor te liegen. Subtiel als het kan, met de grove borstel erdoor, als het moet. Tijdens het middagjournaal van vandaag kon men er niet om heen de revolutie toestanden uit Molenbeek te bespreken.  De nieuwslezeres van dienst, destijds uitgezocht door de hoofdredactie, omdat die ook graag een blondje op het openbare scherm wilden zoals Catherine Moerkerke van VTM, had het de hele tijd met haar roestige stem over "jongeren".  En bij de beelden van de gebeurtenissn van vorige nacht werden enkel politie-agenten getoond.  Het leek alsof die tegen spoken en geesten optraden want er was nergens één manifestant te bespeuren. Een cameraploeg van de VRT werd nochtans aangevallen, maar ook dat werd slechts terloops mondeling aangestipt. 

Het is voor de vriendjes van de islam een moeilijke tijd. Gelukkig is het morgen afgelopen met de flauwe kul van de ramadan en hopen zij dat de opstanden zullen stoppen.  Het ziet er niet naar uit, want het criminele tuig voert een heuse strijd om de macht uit : dit is de islam die gebied verovert, die steden inpalmt en die zich vestigt.  De klungelaars van de VRT snappen het uiteraard, maar het is veel leuker om een eencellige nazi af te schilderen als de vijand van het volk.

Een afgevaardigde van de politievakbond mocht even toelichten dat het de spuigaten aan het uitlopen was, maar de man weet goed genoeg, dat hij in dergelijke delicate situaties zijn woorden diplomatisch moet wikken en zijn uitspraken wegen.  Hij deed dat meer dan behoorlijk.

Moureaux kwam met het air van de onverschillige lijkbidder die hij is, vertellen dat er een crisistoestand heerst en dat "no-go-zones" onbespreekbaar zijn voor hem.  Waarom trekt hij dan geen battle-dress aan en gaat hij er niet zelf op uit met zijn Marokkaans schepencollege om het tuig het hoofd te bieden ?  Het is makkelijk en behoorlijk laf, jarenlang de islamaanhangers over het krullenbolletje te aaien, uw oorspronkelijke Brusselaars te verjagen en dan het politiekorps in onvoldoende aantal  naar het oorlogsgebied te sturen en hen te verbieden er op te kloppen ! 

De socialisten zijn primussen in het afbekken van de eigen mensen, het aflikken van vreemdelingen en achteraf het afjanken om hun eigen trieste lot.  De 0000 zal hen zendtijd in overvloed toekennen.

Ray

Jef Elbers heeft het naar aanleiding van rellen in het Brusselse (toen reeds !) over "bruin gespuis".  In zijn dichterlijke vrijheid doelt hij op jongeren die de politie aanvallen, brandstichten en gehuld zijn in donkere, bruine kledij.  Zangers, poëten, schrijvers mogen altijd wat meer, dan wij gewone burgers. Nietwaar ?

(met dank aan Lieve voor de tip)

Nu de likkebaardende Portugees Barroso zijn nieuwe termijn van 5 jaar binnengerijfd heeft als voorzitter van de ondemocratische Commissie, wordt er uitgekeken naar de volgende grote buit uit de grot van Ali Baba : het voorzitterschap van de Europese Raad, zeg maar het presidentschap van Europa.

Als de Ieren op 2 oktober "yes" zeggen tegen het verdrag van Lissabon en de nahinkers uit Duitsland, Polen en Tsjechië zich reppen om het verdrag officieel goed te keuren, kan de strijd losbarsten voor de topjob. Er wordt flink wat  gesjoemeld en onderhandeld, wees daar van overtuigd !  Beloftes schuiven van links naar rechts, van noord naar zuid, evenals de enveloppes met : "zoveel voor u, zoveel voor mij, zoveel voor Alexander en niks voor een ander".  De enveloppes zijn gevuld door ons, de burgers. Maak u geen begoochelingen, het niveau in de politieke regio's verschilt niet veel van de tradities bij de maffia in Corleone op Sicilië. De taal is diplomatischer, de dassen zijn discreter maar de heb- en graaizucht is hetzelfde : alle leden van de menselijke soort zijn slachtoffers van de vogelpikpijlen van de genetica. Het is een magere troost.

Reeds lang staat Tony Blair genoteerd als nummer één bij de bookmakers.  Maar het moet spannend gemaakt worden, dus er worden andere sukkels in het strijdperk gestuurd : de godbeware-ons  uitdagende gladiatoren Herman van Rompuy en Jan-Peter Balkenende.  Le Monde, die al lang geen onbetwiste kwaliteitskrant meer is maar wel op die reputatie blijft teren, heeft deze week de geruchten gelanceerd.  Om het martiale Benelux-trio te vervolledigen, is ook Jean-Claude Juncker op de lijst gezet.  En om de Zuidelijken te plezieren wordt Felipe Gonzalez uit Dierenmaterlaarsland Spanje genoemd.

De 3 genoemde Beneluxers komen gewoonweg niet in aanmerking, omdat ze tot dezelfde ideologische stam behoren als Barroso.  De Spaanse stierenvechter maakt om diezelfde reden evenmin kans en complementair omdat het Zuiden al behoorlijk vertegenwoordigd is met de Portugees.

Het zijn schoten voor de boeg en het kan ons eerlijk gezegd niet veel schelen.  De aandacht van het Europese kiesvee wordt weer eens afgeleid met schijnduels.  De Amerikanen mogen tenminste hun president kiezen, ook als het achteraf een minkukel blijkt te zijn. In Euronazië mogen de 500 miljoen dorpelingen juichen voor het product van politieke onderhandelingen en koehandels, dat hen zal aangediend worden als de Nieuwe Keizer. En intussen staan de lidstaten een ruim stuk van hun bevoegdheden af aan het ondemocratische Europa. De Commissie en zijn voorzitter zijn niet verkozenen, de president zal dit evenmin zijn en de regeringen van de lidstaten bieden nederig aan om hun respectieve grondwetten op te bergen in de "Nationale Musea voor vergeten Zaken". Lacht u niet geringschattend : daar komt het op neer, lieve dames en heren.

Het is niet politiek-correct te reppen  over deze realiteiten. De Europese burgers worden lekker gemaakt met geënsceneerde gevechten tussen prullenventjes die in eigen land dagelijks hun onvermogen bewijzen. En achter de schermen wordt de schaamteloze uitverkoop van de democratie bezegeld evenals  de afstand van nationale  en volkse identiteiten.

Ray

Vrijdag 18.09.09 - 06.45 u

Bij rellen met jongeren in  Sint-Jans-Molenbeek zijn gisterenavond zes agenten gewond geraakt. Het gaat om twee agenten van de zone Brussel West en vier uit de zone Brussel Hoofdstad-Elsene. De politie werd aangevallen door Molenbeekse jongeren en ook minder jongeren na de arrestatie van een 14-jarige relschopper.

Het boefje had de politie al een aantal avonden voordien uitgedaagd en beledigd. Toen de agenten hem  donderdagavond om 19 uur thuis kwamen arresteren in de Vanderstichelenstraat, liep het weer mis. Verschillende familieleden protesteerden luidkeels en samen met anderen omstuwden zij de aanwezige politie-agenten.  Toen er met stenen geooid werd,  trokken de agenten zich met de jonge arrestant terug in het commissariaat in de Brievendragerstraat. Stenen gooien is een traditie bij deze mensen, het behoort tot hun koeltoer die onze samenleving enorm verrijkt.  Als men u ooit vraagt : "Noem eens een concreet voorbeeld van de verrijking die de moslims in uw beschaving brengen" dan kan u nu antwoorden : "Stenen gooien".

Korte tijd later kwam de familie, vergezeld door een zestigtal fans  van de jongen naar het commissariaat. Dat leidde alweder tot trekken en duwen en een aantal jongeren begonnen het commissariaat te bekogelen met stenen. De agenten hadden er om gevraagd, als u ons vraagt, maar met vragen komen we er niet uit, dus gooien we stenen.

In het geharrewar moest de heftig geschrokken en onschuldige familie van de jonge arrestant vluchten en raakten twee agenten van de zone Brussel West gewond. Eén kreeg een kasseisteen tegen het been en de andere kreeg een zware vuistslag in het gezicht : eigen schuld, stenen tegen zijn bult.

De politie van Brussel West kreeg versterking van andere zones en van twee waterkanonnen en een helikopter van de federale politie. Dat bracht de rust enigszins terug in de straten rond het commissariaat. Zo is het natuurlijk gemakkelijk : wie de grote middelen heeft en ze inzet, wint altijd tegen de arme, kleine, verdrukte moslims, nietwaar ?  Maar even later liep de spanning gelukkig terug op in de Ribeaucourtstraat en de Leopold II-laan.  Daar begonnen onze heldhaftige jongeren in groepjes van tien tot vijftien de politie uit te dagen en rel te schoppen. Ze hadden enkele rellen meegebracht en schopten die : dat was lachen geblazen !

Een patrouille van de zone Brussel Hoofdstad/Elsene die ter versterking was opgeroepen, werd bekogeld en daarbij raakten vier agenten gewond.

De politie zette een honderdtal agenten in om de rust te doen weerkeren. De ramadan is bijna afgelopen en dan is het groot feest : dan komen de onderdanige en ongelovige blanke sullen met een schijnheilig smoelwerk, getekend door onderdanig begrip lekker mee smikkelen en smullen. En zich excuseren voor het baldadig optreden van de politie. 

Het is me wat in Brussel met onze jongeren. Dat is elk jaar hetzelfde, nietwaar, eerst bij het botten van het blad en later nog ne keer bij het vallen van het blad.  Onze jeugd is hypergevoelig aan de seizoenswisselingen.  Het bloed verandert dan, nietwaar en dat heeft zo zijn invloed op het gedrag.

Bij het ouder worden, hebt ge dat ook : er wordt veel feller gemanoeuvreerd met de rolstoelen en kreten als "ik zal eens op uwe ouwe smoel toeken" zijn schering en inslag in onze rusthuizen in die periodes.

Er is niet veel veranderd, nietwaar,  tussen wat we gemeenzaam het gedrag uit  "de jaren stillekes" noemen,  en het comportement van de hedendaagse jongens en meisjes.  Vroeger werd er ook geravot en werd er al eens een blauw oog geslagen om de gunsten te verwerven van een hupse Jacqueline of een welgevormd Marie-Louiske.  Dat is nog zo. En er waren ook jeugdbendes die er samen op uittrokken om de concurrenten uit een andere wijk uit te dagen. Maar ja, maar zeker en vast, nietwaar. Laat u toch niks wijsmaken nietwaar, kijkt maar naar den televies, daar leggen ze dat haarfijn uit hoe het in malkander zit, Madame Martine en Madame Kathleen.

Er is niet veel veranderd, beste vrienden : het leven is  een lange rustige stroom, maar gelukkig zijn er versnellingen en watervalletjes, die voor de nodige variatie zorgen.

En nu gaan we onze pilletjes nemen (neen, vandaag geen blauw, Oscar, ge hebt er al eentje gehad vorige week), de kijkbuis uitdraaien, het was best gezellig met Vim de Wilder, dat is pas een lieve jongen en hij spreekt zo mooi en morgen vroeg weer op voor een andere vrolijke dag. We zijn benieuwd wat de jongens in Brussel uitgespookt hebben, de deugnieten !

.

http://www.rtlinfo.be/info/votre_region/bruxelles/271706/meurtre-d-un-membre-d-une-bande-urbaine-a-anderlecht-un-suspect-arrete

 http://www.rtlinfo.be/info/votre_region/bruxelles/272071/coups-de-couteau-entre-bandes-urbaines-a-bruxelles

 http://www.rtlinfo.be/info/votre_region/bruxelles/271723/deux-stations-de-metro-fermees-suite-a-une-agression-au-couteau

Dat maakte premier Jan Peter Balkenende donderdag duidelijk tijdens de tweede dag van de Algemene Beschouwingen. Woensdag, toen Wilders zijn plan presenteerde, sprak minister Eberhard van der Laan, de opvolger van Vogelaar,  al van een volstrekt hysterisch voorstel.

Balkenende benadrukte dat zo'n voorstel niet past in ,,een land waar plaats is voor iedereen en waar we respectvol met elkaar omgaan'', zoals hij dat voor ogen heeft.

Wij hebben ons een kriek gelachen toen we eerst lazen en vervolgens hoorden hoe Wilders zijn voorstel formuleerde in de Tweede Kamer.  Het lag er toch vingerdik bovenop, dat het de PVV-er te doen was om te wijzen op de grote en snelle wijziging in onze samenleving.  Modernismen zijn normaal en evident maar de verschuivingen die wij meemaken zijn van een geheel andere orde. Wilders is er hoe dan ook weer in geslaagd het debat naar zich toe te halen.

Het gigantisch tekort op de Nederlandse begroting van 36 miljard euri veroorzaakte minder deining dan het ludieke taksvoorstel voor de moslima's. 

Wij koppelen er een polletje aan vast.

Ray

 Gershwin's klassieke song : I've got a crush on you 

gezongen -één strofetje a-capella- door de verleidelijke

Jennifer Aniston

Hier klikken aub