Inhoud blog
  • Zomaar
  • Maskers
  • Stille getuige
  • Zomerzon
  • Droeve tijden
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    weemoed

    05-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Droeve tijden
    Droeve tijden

    't Zijn droeve tijden als de oorlog woedt,
    Als mensen men slacht 'lijk dieren,
    Als mensenbloed bij beken vloeit.
    als vrede en liefde liggen geboeid
    Als haat
    en kwaad,
    Als nood
    en dood
    grijnzen en vloeken en tieren

    "Waar is nu toch mijn arme man?
    'k Verga van angst! Ik sterf ervan.
    Ach, wat verschil bij 't vor'g jaar.
    We zaten hier zo blij te gaar
    bij 't wiegsken van ons jongste kind
    En nu zo ver door sneeuw en wind
    en vorst...en dan...och God,och God
    heb meelij met mijn bitter lot!

    "Ju!" roept het jongentje, "paardeke ju!
    he, moeder,waar is vader nu?
    Als vader komt, dan krijg ik een paard,
    een levend paard en een blinkend zwaard,
    een helm met pluim en een grote banier;
    dan gaan we rijden verre van hier;
    dan maken wij oorlog en nog, en meer...;
    zeg, moeder, wanneer komt vader weer?"

    "Hoor" zegt het dochterke, "moederlief,
    'k heb vader geschreven een schone brief,
    en dat wij bidden op beide knieen
    voor hem...en hem zo gaarne zien;
    en dat gij toch zo droevig zijt;
    en dat ik ook dan dikwijls krijt,
    en dat ons broerke vlijtig leert;
    en...of hij toch niet wederkeert!"

    De moeder aanhoort 't eenvoudig schrift,
    en keert zich om met koortsige drift,
    en grijpt uit de wieg 't onnozele wicht,
    en houdt het naar de hemel gericht,
    en roept en snikt: o Heer, o Heer,
    geef ons de gade en de vader weer !

    Terwijl de moeder aan 't bidden was,
    terwijl het meiske haar briefke las,
    terwijl het jongentje reed en sliep,
    terwijl het wicht in zijn wiegske sliep,
    daar verre, in 't vreemde verwoeste land,
    verlaten, langs een eenzame kant,
    met doorboorde borst
    en hijgend van dorst
    en de nagels geprent in 't bevroren veld,
    daar lag de vader, de dappere held,
    te sterven.

    G.T Antheunis (1870)


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (1)

    05-12-2009
    Welkom, en veel plezier met je nieuwe blog

    Dat is heel droevig en hopelijk komt er nooit meer oorlog! Groetjes, Alida

    Photobucket

    Photobucket

    Klik op de fotos en bezoek ook eens onze sites

    05-12-2009 om 11:54 geschreven door Alida




    Archief per week
  • 15/04-21/04 2013
  • 15/11-21/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 30/11-06/12 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!