Morgen is het zover: in Glasgow start de twee weken durende hoogmis over het klimaat. Zal die gunstige resultaten opleveren? Of blijft het bij fraaie beloften en een beetje groenwassen? Hoe liggen de kaarten?

Uit alle verklaringen van wereldleiders blijkt dat iedereen het enorme probleem onderkent en in de hoogdringendheid gelooft. Maar uit de goeie ouwe Mechelse cathechismus weten we dat het geloof zonder de werken dood is.

We weten dat sinds het akkoord van Parijs(het geloof) de CO2uitstoot toegenomen is(de werken).

Wie moet er het hardst aan de slag? Zeven landen,China,VS,India,Indonesië,Rusland,Brazilië en Japan zorgen samen voor een kleine 60% van de emissies. Als je kijkt naar de uitstoot per persoon dan loopt Qatar op kop,gevolgd door andere olieproducenten. De landen die onzedelijk rijk geworden zijn met fossiele brandstoffen,springen er ook het royaalst mee om.

De commentaren van de zeven gerootste vervuilers zijn weinig hoopgevend. Koploper China zegt onomwonden dat het tot 2030 zijn steenkoolproductie nog gaat opdrijven,maar tegen 2050 willen ze wel klimaatneutraal zijn...Brazilië,Indonesië en India verklaren dat zij nog niet echt kunnen meedoen,omdat hun levensstandaard omhoog moet, de Japanners doen waar ze goed in zijn:mysterieus glimlachen en zwijgen. Poetin zegt dan weer zijn steentje bij te dragen 'zonder zijn kwetsbare economie te schaden'. Pressifent Joe Biden wil wel volop meedoen maar moet op eieren lopen om de nodige zware uitgaven goedgekeurd te krijgen.

Alleen de EU en Groot-Brittanië houden geen slag om de arm. Zij hebben uitgewekte plannen en zijn bereid de hoge kosten -geraamd op 7000 miljard!- te dragen. Maar de twee braafste leerlingen tellen maar mee voor 9% van de uitstoot, en de atmosfeer opdelen en zijn eigen stuk ervan netjes houden,dat is onmogelijk.

Er is dus grond voor gerede twijfels aan een stevuge vooruitgang,daar in Schotland. Dat optimisme een plicht is,is een kreet waar ik niet achter sta.Wat ik wel zeker weet is dat wij,de homo sapiens onszelf regelmatig verbazen. Niemand had de val van de Berlijnse muur voorspeld,of de implosie van de Sovjet-Unie echt zien aankomen.

En als u mij 10 jaar geleden voorspeld had,dat er vandaag vuurvaste communisten in het Vlaams Parlement zouden zitten,had ik gezegd: "Voor die mens geen drank meer,want hij is zat"

Hopelijk verbazen we onszelf nog eens. In het belang van alle hummeltjes en nog ongeboren wurmpjes. Waar ook ter wereld.

Tot de volgende.