Het is ern van de meest wrange getallen die ik ken.

Met 2738 waten ze,de mannen die op 11november sneuvelden tussen middernacht en het elfde uur,toen alle wapens eindelijk zwegen. Dat aantal ligt hoog boven het  aantal  van 2250 soldaten

dat gemiddelde omkwam per dag. Is het niet verkillend dat zelfs over dergelijke wreedheideen gemiddelde bestaat?

Dan is een ander aantal mij liever: 32.718 keer is Ieper om 8 uur 's avonds het rumoer en het verkeer even stilgevallen. Dan weerklinkt onder de Menenpoort de Lasr Post. Als sinds juli 1928 vindt deze ceremonie plaats,bij koude,regen of hitte.Doorheen crisissen,pandemiën,goede en kwade dagen. Allleende bzetting door het Volk van Denkers en Dichters zorgde tussen 1940 en 1944 voor eeb onderbreking.

Iedere zijn daar de klaroenblazers,soms met zes,soms alleen. Met veel publiek of nagenoeg alleen:ze zijn er.Dat dagelijks ritueel van herdenking én waarschuwing is een bewijs van grote beschaving.

Wij,Belgen,geven de wereld niet alleen het beste bier en chocolade en munten niet uit in staaldraad en speculooskoekjes. Er zit,door eeuwen ervaring,een afkeer van geweld en een drang naar iverleg en compromis in onze genen.

Dat is niet evident in een land met twee gemeenschappen met een verschil in taal en visie.

Maar we hebben onze verschillen en geschillen nooit tot Bosnische of  Rwandese  excessen.

De manier waarop wij omgaan met onze piepkleine Duitse gemeenschap,met haar eigen bestuurlijke en culturen getuigt van grote civilisatie. Wij blazen de Last Post,zetten in vier talen NOOIT MEER OORLOG op de Ijzertoren,onze diplomaten worden bij de beste ter wereld gerekend. Wij zegden in 2003 keihard 'nee' tegen de VS,die ons wilden meeslepen in hun desastreuze aanvalsoorlog  in Irak.

Dat was een van de momenten dat ik oprecht en onversneden trots was op dit land.

En dat is echt geen dagelijkse gebeurtenis.Laat ond vandaag de woorden van de dichter Bynion herhalen:

     Bij het ondergaan van de zon

    en in de ochtend

   gedenken wij hen.

Tot de volgende