't is altijd 't eigenste,'t is altijd 't zelfde. Het was alweer goed raak gisteren rond het Jubelpark in Brussel. Na elke betoging wordt het geweld driester en gevaarlijker. Met nadarafsluitingen naar in het nauw gedreven politiemensen gooien is niet meer te vergelijken met het kat-en-muisspel in het Terkamerenbos na de eerste betoging.Uiteraard komen er reacties uit de politiek. Premier De Croo is verontwaardigd,minister Verlinden is geschokt en burgemeester Close is ontzet. En alle drie beklemtinen ze dat geweld onaanvaardbaar is.
Natuurlijk is het onaanvaardbaar,maar intussen gebeurt het bij iedere gelegenheid weer. Of het nu bij een betoging,een andere samenkomst of nieuwjaar is,telkens brandt Brussel en telkens wordt verwezen naar 'een kleine groep relschoppers'. Maar gisteren hadden verslaggevers het over zo'n 400 à 500 man. Dat vind ik geen klein groepje meer,dat is een legertje waarmee je vreselijk onheil kan aanrichten. Als je al vier keer hetzelfde patroon gezien hebt zou je toch je voorzorgen kunnen nemen. Door scherp toe te zien bij de start van de betoging. Als je merkt dat kerels zich met hoodies,bivakmutsen en sjaals onherkenbaar maken,dan weet je dat die niet gekomenn zijn om op trompetjes te blazen en kan je die in de gaten houden en hen bij de minste aanleiding van de straat plukken.
Een groot deel van de geweldplegers zijn vaste klanten,ervaren politiemannen kennen zelfs de gezichten achter de sjaals. Het is hetzelfde Noord-Afrikaanse geteisem dat de hulpdiensten belt met nepoproepen om ambulanciers of politiemensen te kunnen aanvallen,of die ,nog erger,bij een echt noodgeval de hulpdiensten te lijf gaan om die mensen het werk te beletten.
Dat kordaat,zelfs hardhandig voorkomen beter is
dan achteraf steeds opnieuw de gewonden en de arrestaties te tellen,weten de politieke overheden wel. Alleen durven ze die gouden regel niet toepassen,want het schorremorrie mocht zich eens geviseerd voelen. Dat treinbegeleiders het consigne kregen mensen zonder mondmasker daar niet op aan te spreken,past in dezelfde wegkijkpolititiek.
De scherpe veroordelingen door burgemeester,minister en premier klinken na iedere rel,holler en futieler.
|