|
De avond der liefde
De dag is aangebroken,
de avond is gearriveerd,
en jij naast mij,
zacht rustend.
Niet in de verte,
doch dichterbij dan ooit
troost je, min je
kalmeer je.
Op zo’n soiree van
zielen naast elkaar,
vallend op een lijn,
is het leven aangenaam kalm.
Nu besef ik
dat alleen zij
die de liefde ontvangen hebben,
kunnen lieven, troosten en
elkaar koesteren.
De kaars aanwezig,
de warmte in de buurt,
het gezang
gaande in de ruimte,
sereen is
de avond der liefde.
|
