Hartenjagen
Het begint zo onschuldig,
Dat harten jagen,
De vrouw nog op je hand,
Je mag eigenlijk niet klagen.
Tot er punten worden gescoord,
Een beetje vals gespeeld,
Bij het geven van de kaarten,
Wat jokers uitgedeeld.
Ik zat er nietsvermoedend tussen,
Speelde het allemaal netjes mee,
Bleek die verrekte boer,
Al jaren met zijn twee.
Mijn hart weer op het spel,
Het doet me teveel zeer,
Pak maar uit de pot,
Ik deel niet nog een keer.
|
