help ons mee helpen mensen die het een goed idee vinden om ons te ondersteunen worden verzocht hun bijdragen over te maken op ons bankrekeningnummer 1139.57.084
07-05-2006
Wij gaan weer naar Sri Lanka
Eind juni vertrekken we weer naar Sri Lanka om de lopende projecten te bezoeken en dan te bekijken wat we eventueel verder nog voor de mensen in Sri Lanka kunnen en mogen betekenen.
Het verhaal Sampath is verre van opgelost, wel hebben we de doktoren groen licht gegeven voor een operatie en die is dan nu ook in volle voorbereiding. Hij krijgt de komende weken (zijn er al 2 achter de rug) extra een dialyse om verder goed aan te sterken voor deze zware operatie, een donor is gevonden die een nier wil afstaan. Het geld dat we nodig hebben is bij lange na niet bij elkaar en wij als bestuur hebben besloten om onze prioriteiten te geven aan deze operatie en dan verder te zien wat we nog met de lopende projecten zullen gaan doen. De projecten voor zover het in onze macht ligt gaan door zij het op een laag pitje, en mocht er onverhoopt een donatie komen dan zullen we bekijken wie en waar we dit geld dan aan gaan besteden, maar de doodzieke Sampath kan gewoon niet langer meer wachten en is dus dit de oplossing. Dus mensen laat uw hart spreken en geef ons de kans om de mensen in Sri Lanka middels het opzetten van kleinschalige projecten te helpen en stort uw bijdrage voor zover u het nog niet hebt gedaan.
Zijn er vragen dan mail ons gerust of breng geheel vrijblijvend een bezoek aan de website van de stichting Ayubowan Yaluva Sri Lanka
Extra aandacht vraag ik aan iedereen om mij te helpen een ander probleem uit de wereld te helpen:
Namelijk een broer van de familie waar we heel veel mee op hebben heeft twee kapotte nieren (kidny) en een ander probleem is dat hij de bloedgroep 0+ heeft, een zeldzame bloedgroep heb ik me laten vertellen.
Nu hebben we van de doktoren vernomen dat er een mogelijkheid bestaat om hem te opereren, want zonder dit is een kans op een leven bijna ondenkbaar. De operatie op zich wordt uitgevoerd door de behandelde doktoren maar de nazorg moet geschieden in het ziekenhuis in Colombo en hiervoor moet dan extra geld op tafel komen, wat het totaal brengt op totale kosten worden geschat op 800.000Rps of om in Euros te spreken ongeveer 7.000,-.
Zijn er mensen die zich geroepen voelen om deze jonge man Sampath van 27 jaar een kans op een leven te geven stort dan uw bijdragen op het bankrekening nummer van de Stichting Ayubowan Yaluva Sri Lanka 1139.57.084 Rabobank Helden Panningen onder vermelding
een nier voor Sampath
Laatste mail bericht van onze vertegenwoordigster Janani Robert, net na terugkomst uit Sri Lanka op vrijdagavond 10 maart 2006.
Thinging about I hope till you are in Sri lanka.Doctor went and cheked Sampath at hospital doctor said to me his two kidny damaged they need to transfer both very soon need to change at the same time hospital charges will be eighthundred thousand rupess how they will pay this amount if they have any phone number to talk to him please send me the number tomorrow i will transfer the money to wathani nilavel. (laatste mail van onze vertegenwoordigster uit Sri Lanka)
Het vertrek was 23 febr. 2006 met LTU vanaf Dusseldorf.
Aankomst 24 febr. 2006 omstreeks 10.30 uur in Colombo Katanayka.
Werd opgehaald door Suranga, een taxi chauffeur van hotel Blue Oceanic.
Na de eerste dagen wat rondgedwarreld te hebben bij vrienden rond het hotel werd de reis ingezet met een vertrek naar de notaris in Colombo voor een algehele registratie van de Stichting Ayubowan Yaluva Sri Lanka in Sri Lanka en wij zijn dus nu ook officiëel in Sri Lanka geregistreerd, wat zo zijn voordelen heeft.
Na dit gebeuren reisde we af naar Hikkaduwa waar we door enkele vrienden met open armen werden ontvangen en de nacht werd dan ook daar doorgebracht met het vertrek van de volgende ochtend naar Hambantota waar de familie van Thewanthi ons ontving, ook hier was de ontvangst weer geweldig, en ik stond ervan te kijken wat zij en haar man in een korte periode allemaal hebben klaar weten te spelen. Jammer is alleen dat ze nog geen permanente woning hebben na de tsunami, hebben ze wel aangeboden gekregen van de regering maar dit is veel te ver weg uit de plaats Hambantota waar ze dus nu een garaga hebben weten op te zetten met sponsor gelden.
Na een uitgebreide kennismaking met alles erop en eraan werd koers gezet naar Ampara waar we een afspraak hadden met een vrijwilligster in het gehandicapten Sarana Children home in Uhana.
Maar ondanks een afspraak van onzer komst was de persoon met wie ik deze afspraak had gemaakt niet aanwezig en bleek zij al 10 dagen in Colombo te zijn, maar ondanks dit werden we ook hier weer geweldig ontvangen en was er sinds ons laatste bezoek in juli 2005 heel wat verbeterd en dat met name de toiletten en douche gelegenheid, op de bordjes was te lezen dat dit het werk was van de stichting Mamalanka. In het tehuis verbleven in juli nog 6 normale kinderen maar dat waren er nu nog slechts 3 en die hadden al een leeftijd waar je van zeggen kunt die redden zich wel, overigens allemaal dames.
Deze nacht verbleven we in Ampara, om vervolgens de volgende dag te vertrekken richting Batticoloa, een behoorlijke rit en zeker vanwegen de veiligheids maatregelen moesten er velen kilometers worden omgereden. (Ampara naar Batticoloa via Polonaruwa is nu net niet de ideale weg)
In Batticoloa aangekomen werd direct richting de dovenschool gezet en ook hier weer een geweldige ontvangst ondanks alle beslommeringen in dit gebouw.
De kinderen allemaal doofstom werden ballonnen en pennen overhandigd, waarna we naar het hoofdkantoor van YMCA gingen die de zaken regeld voor deze kinderen.
Na een uitgebreid gesprek en rondleiding kwamen we bij een gebouw uit dat enkele meter hoog was en nieuw werd gebouwd maar deze bouw lag stop ivm geld gebrek, begroot was 5 miljoen Rps voor de onderbouw maar de prijzen waren zo enorm gestegen dat nu eigenlijk nog maar eenderde overeind stond en het geld op was.
Te bedenken dat er nog een verdieping bovenop moet en het geheel is nu gepland op zon slordige 13 miljoen Sri Lanka rupee, maar wie gaat dat bedrag bij elkaar halen, YMCA kan dit niet hebben ze me duidelijk proberen te maken.
Een ding is zeker het gebouw moet er komen want het verblijf van de doofstomme kinderen is erbarmelijk slecht.
De nacht werd doorgebracht in hotel Bridge Viewe midden in het tsunami geweld, wat nog eens duidelijk werd gemaakt door alle ruïnes van huizen en tempels. Voor het slapen gaan bezocht ik nog een familie die me echt aan het hart is gegaan en waar ik ook in Nederland continu contact mee heb.
De volgende morgen was er een afspraak met de mensen die we in juli een fiets hebben mogen overhandigen met een gedeelte van het geld van de familie Houben die dit bedrag in naam van hun overleden zoon Marcel ter beschikking hadden gesteld voor de tsunami slachtoffers in Sri Lanka.
Alles zag er goed uit, er werd op alle fronten nog het een en ander bekeken en ook werden er nieuwe plannen gemaakt met als hoofddoel nu het helpen van de pater die in dit gebied een bedrag van de kerk ter beschikking had gekregen voor de bouw van destijds 100 nieuwe woningen maar ook hier weer de prijzen oorlog en heeft nu 80 huizen gereed en het geld is ook hier op.
De mensen die voor de tsunami in dit gebied woonde wonen nu kilometers verder, en de school is nu meer een open schuur dan een school, de kinderen moeten soms uren lopen om de school te bezoeken, ik heb de pater mijn hulp aangeboden om zorg te dragen voor in eerste instantie 30 fietsen en vervoer van zon 40 à 50 kinderen met een bus, zes fietsen werden direct gekocht en via de pater overhandigd aan de mensen.
De bouw van een nieuwe school is hun volgende doel maar daar zal nog wel enige tijd overheen gaan, ook heeft de pater 23 weeskinderen onder zijn hoede die in zijn huis zijn onder gebracht, hier werd door hem gevraagt om af en toe hem bij te staan in de vorm van voedsel hulp.
Na dit alles was er weer een dag verstreken en werd het hotel opgezocht maar eerst weer een bezoek aan de familie die niet ver van het hotel woont.
De volgende dag werd er koers gezet naar Nilaveli, de plaats waar de gemeente Helden 5 boten heeft weten te plaatsen.
Boten en mensen werden bezocht maar hier een ander triest gezicht, de mensen dus allemaal slachtoffer van de tsunami hadden vaste woonstek gekregen op ongeveer 3 kilometer verwijderd van de zee en dat is allesbehalve ideaal voor een visser.
Het nieuwe dorp zoals je wel kunt noemen was eigenlijk ergens midden in de rimboe opgebouwd en de mensen waren dan ook minder dan gelukkig met de ligging.
Door de familie waar ik het het meeste me op heb werd gevraagt om in dit nieuwe dorp een winkeltje op te zetten, want ook dit was op ruime afstand te vinden, aangeboden werd hen bij te staan in de vorm van het geven van een krediet van 30.000 Rps waarvan 25.000 Rps als lening en de rest werd vrij ter beschikking gesteld. Afspraak is nu dat ze de eerste maand niets hoeven af te lossen en dan maandelijks een bepaald bedrag via hun eigen bankboekje.
In Nilaveli werd ook een bezoek gebracht aan pater Gunan, deze vertegenwoordigd de stichting Havonos uit Raalte, hem werd gevraagt om ook ons ter zijde te staan wat hij toezegde. De vraag was om de vissers en ook het te bouwen winkeltje wilde controleren op het nakomen van gemaakte afspraken, trouwens stichting Aybowan Yaluva en Havonos hebben elkaars hulp aangeboden.
Na dit alles werd er nog laat in de avond koers gezet richt Dambulla omdat je de regio als niet veilig moet beschouwen en er altijd ieder moment weer iets kan gebeuren en daarom voelde we ons in Dambulla veiliger.
De volgende dag gingen we richting Rattota voor een bezoek aan de school en het huis waar eerder de Nederlandse vrijwilligster verbleven, daar de huur voor een jaar vooruit was betaald werd overeen gekomen dat het restant van het niet gebruikte terug te betalen waar de vriendelijke verhuurder mee instemde, ook wordt door hem de inboedel verkocht en de opbrengst hiervan wordt ook door hem aan ons overhandigd, naast dit alles werden de groeten van de Judith die me dit had gevraagt overhandigd en je kon aan zijn ogen zien dat dit hem goed deed.
Vervolgens op naar de school, waar we met open armen zoals nog nooit te voren werden ontvangen. Wat was het geval, de school had voor het eerst dit jaar een een open sportdag georganiseerd in samenwerking met ons en het was een geweldig succes geweest, een compleet dik fotoboek werd me overhandigd en moest ik alle fotos bekijken, ook de nieuwe keuken als we zo mogen noemen met grotere ketels en pannen was een groot succes en zelfs de moeders van de kinderen waren met zn zessen volop aan het koken.
Het computer gebeuren liep volledig volgens plan, zelfs hadden ze al via mail contact gehad met de school in Helden en de beide vrijwilligsters uit de plaats Rattota waren tevreden met hun eigen werk en de mogelijkheid die we hen dus gaven om dit computer project te doen slagen.
Plannen werden er gemaakt voor de aanleg van een extra telefoonlijn naar het computer gebouw voor de internet verbinding, ook een extra leiding voor stroom aanvoer moet worden gerealiseerd, dit alles werd ons door de directeur toegezegd.
Na het afscheid nemen werd er richting Warakapola gezet mijn eigen sponsor familie en het voorbeeld zoals het eigenlijk wezenmoet.
Vervolgens kwamen we laat in de avond aan in het hotel Blue Oceanic alwaar ik de laatste dagen die er nog over waren door bracht.
Al met al kan ik wel zeggen dat het een welgeslaagde werkvakantie was die buiten gewoon goed verlopen was en waar we de bezochte projecten als positief mogen beschouwen al zal er nog heel wat werk moeten worden erzet wil alles wat we voor ogen hebben wil slagen.
Maar ook dit gaat lukken en zeker wanneer we de hulp die we nu al mogen ontvangen in de vorm van sponsorgelden nog iets uitgebreid kan worden.
Op 23 febr. 2006 vertrek ik weer naar Sri Lanka voor een kort werk bezoek. Het is de bedoeling om al de lopende projecten na te gaan en te bekijken hoe die de laatste maanden verliepen en om te bekijken of er hier en daar wijzigingen moeten plaats vinden. Natuurlijk ga ik kijken of we nog meer voor deze mensen kunnen betekenen, maar dat zal voor een groot gedeelte afhangen van de geldelijke opbrengsten van de komende weken/maanden. In ieder geval hebben we hard aan de weg getimmerd om de huidige sponsoren zo ver te krijgen dat ze over zijn gegaan tot voortzetting van de huidige sponsoring en hebben we nog enkele grotere sponsor bedragen in het vooruitzicht alleen moeten deze nog worden uitgewerkt. Laten we hopen dat ik over enkele weken de mensen in Sri Lanka kan verblijden met uitbreiding van onze hulp, want die is er nog steeds hard nodig. We houden u op de hoogte.
In Batticoloa, een kleine stad midden in het Tamil gebied, ligt een school die nog in een pril stadium van bestaan verkeerd maar toch al ongeveer 60 doofstomme kinderen huisvest. De leerkrachten die werken op deze school hebben allen een opleiding genoten bij Tineke da Silva van de dovenschool in Moratuwa. De ruimte die deze school op dit moment heeft is verre van.......... en is dan ook veel en veel te klein om deze kinderen een gedegen les en opvoeding te geven. Op dit moment wordt er les gegeven in het lokaal waar ook de stapelbedden staan van de jongens en meisjes, de wasgelegenheid bevindt zich in de keuken, waar dus ook wordt gekookt voor deze kinderen. Het probleem dat er nog eens aan toe te voegen is, is het feit dat de kinderen of de school voor de tsunami door de plaatselijke bevolking werd voorzien van voedsel en dat blijft nu voor een over groot gedeelte achterwegen, dus ook hiervoor moeten wij bij U als sponsoren/gevers aankloppen Voor het voedsel, uitbreiding en of verbouwing, wat een bittere noodzaak is, is veel geld nodig en daarom doe ik op iedereen die dit bericht leest een beroep om geld over te maken op onderstaande rekening van de Stichting Ayubowan Yaluva Sri Lanka. Ook heb ik bij mijn laatste bezoek in juli van dit jaar 12 hoorapparaten afgegeven op deze school, alleen deze toestellen moesten nog gebruikers klaar worden gemaakt door er nieuwe batterijen en slangetje in/aan te doen. Dus vraag ik ook aan die mensen die thuis nog een toestel hebben liggen om dit op te sturen naar mij zodat ik de kinderen daar in Batticoloa er een groot plezier mee kan doen. Wel had ik graag dat deze toestellen compleet worden bezorgd, het aanpassen en de batterijen kosten in Sri Lanka ook veel geld.
Ik hoop samen met de kinderen van deze doof-stomme school dat u uw hart opend en een bijdragen leverd in de bouw van en of aanpassing van het gebouw waarin deze kinderen hun toekomst denken te vinden, want op hulp van de regering hoeven deze Tamil kinderen niet te denken of te hopen, deze kinderen zijn dan wel Tamils maar men moet ze niet vergelijken met de Tamil tijgers . Ook voor het opzetten van een voedsel programma hebben we uw steun heel hard nodig.
Een ding is zo goed als zeker, onderwijs is bijna net zo belangrijk als water en voedsel, en dus moeten we samen deze kinderen ook de gelegenheid daartoe geven en hulp bieden.
Wilt u een bijdragen leveren stort dan uw bijdragen op bankrekening 1139.57.084 Rabobank Helden Panningen Nederland tnv van de Stichting Ayubowan Yaluva Sri Lanka.
Voor de mensen die u ziet op logo (foto links) hebben we een leuke mededeling kunnen doen de afgelopen dagen. Er is namelijk een begin gemaakt met de bouw van hun nieuwe huis, we hopen hier binnen niet afzienbare tijd mee klaar te zijn. Eindelijk na ruim 10 maanden kunnen ze dan weer een normaal leven beginnen op te bouwen want in het tentenkamp van het Rode Kruis waar ze verbleven, was dit onmogelijk.
Deze mensen hebben goede vooruitzichten maar het grote probleem is dat er nog een kleine 100 gezinnen zitten te wachten in de plaats Ethukala (Negombo) op een huisje en allen zitten te wachten op onze hulp. Het huis dat we gaan bouwen is een permanent huis en kost al gauw 2500.- Euro zonder grond, en de grond kost ook nog eens eenzelfde bedrag. Maar in dit geval worden met de bouw van hun huis 9 mensen geholpen en dat is ook al niet mis. Willen we meer mensen op deze wijze helpen hebben we wel dringend hulp nodig in de vorm van veel EURO's. Stort uw bijdrage op 1139.57.084 Rabobank Panningen
De beide vrijwilligsters zijn de afgelopen dagen begonnen op de school met het geven van lessen. Deze lessen bestaan zowel uit het geven van Engelse les en het werken met en omgaan van de computer. Tweemaal dagelijks wordt er les gegeven in de middaguren aan de verschillen groepen.
Nadat ze de eerste dagen in Matale en Rattota verbleven en bezig waren met het inrichten van hun huisje is het nu dan eindelijk zover. Huis is volledig naar wens ingericht enkel hebben ze nog een klein verzoek en dat is een kleine koelkast en ook deze wens gaat voor hen in vervulling. De beide dames zijn als het ware de pioniers voor het project in Rattota en moeten de grondleggers voor de volgende groep vrijwilligers zijn.
Over vrijwilligers gesproken, wij zijn hard op zoek naar nieuwe mensen die zich geroepen voelen om voor enkele maanden naar Sri Lanka te gaan en om de kinderen daar op die school het omgaan en werken met de computers bij te brengen, het is beslist geen makkelijke opgave, maar een start is er en dat is voor de volgende groep toch lekker meegenomen. Voelt U zich geroepen laat het dan effe weten en na een persoonlijk contact wederzijds kan er dan worden bekeken wat er moet of gaat gebeuren. De huur van het huis wordt voor een overgroot gedeelte betaald door de stichting zelf, het huisje is gehuurd voor een heel jaar en ook betaald. De inboedel is eigendom van de stichting., waar dus de vrijwilligers gebruik van mogen maken, en zijn er verder nog zaken die moeten worden geregeld dan zorgen wij vanuit de stichting dat ze worden geregeld indien mogelijk heet dit wel..
breng ook een bezoek aan de site www.ayubowan-yaluva.nl daar wordt nog eens extra aandacht besteed aan het project en haar vrijwilligers.
Vrijwillgers aan het werk op een school in Sri Lanka
Op zondag 9 oktober hebben de beide vrijwilligsters voet op bodem gezet in Sri Lanka om zich helemaal te wijden aan hun taak als vrijwilligsters aan de school in Rattota. Maar voor dat het zover is/was moesten zij hun nieuwe huis nog geheel naar eigen smaak gaan inrichten, een huis was er wel maar geheel kaal. Ook hun keuken gerei zoals ketels en pannen en ook een gastoestel met butagasfles moest worden gekocht. Ze hadden alle tijd van de wereld want juist in de week waren de kinderen van school vrijaf, een week van bezinning of te wel hindoestaanse week/feestdag of zoiets, precies weet ik het ook niet maar dat doet er ook eigenlijk niet zozeer toe. Voor de dames kwam dit wel goed uit, konden ze zich een beetje gaan richten op hun komende taak, het les gaan geven aan de kinderen en de leraren in het werken met en omgaan van de computers. Mogen we hopen dat hun werk dat op zich toch een heel aangaan is vruchten gaat werpen en dat we met ons doel van 2 jaar veel mogen bereiken. Twee jaar wil wel zeggen dat we steeds op zoek zullen zijn naar vrijwilligers(sters) die het werk van deze twee dames zullen voortzetten. Mocht u na het lezen van dit klein bericht belangstelling hebben en graag meer informatie over de gang van zaken laat het gerust weten. Breng een bezoek aan de site van de Stichting Ayubowan Yaluva en bekijk de gemaakte foto's van de school in de plaats Rattota.
Bij deze kan ik u mededelen dat de Stichting Ayubowan Yaluva een officieel banknummer heeft, 1139.57.084 Rabobank Helden Panningen Nederland IBAN; NL23RABO 0113957084
De bank heeft alles gratis verwerkt en is momenteel bezig te bekijken wat ze verder voor de Stichting Ayubowan Yaluva kan betekenen
Verder is het een erkende stichting met een inschrijving bij de kamer van koophandel te Venlo onder nummer 12059121 mensen die meer willen weten over het reilen en zeilen van deze stichting neem contact op met info@ayubowan-yaluva.nl of kijk ook op de site www.ayubowan-yaluva.nl
Mensen help me mee helpen is een kreet die ik maar steeds uit en dat doe ik echt niet uit weelde, maar gewoon uit bittere noodzaak. Ben zelf reeds meerder malen in Sri Lanka geweest, was het eerst om daar de mensen te helpen middels het opzetten van kleinschalige projecten nu is het de laatste twee keer gericht om de slachtoffers van de tsunami weer een bestaan te geven. De mensen die veelal hun hele hebben en houden hebben verloren moeten weer aan het werk om zo weer in hun eigen dagelijkse voorzieningen te kunnen voorzien. Ook het bouwen van nieuwe huizen is een prioriteit, maar wanneer ze weer aan het werk zijn kunnen veel mensen straks weer zelf daarin voorzien. Zo heb ik de laatste keer in Nilaveli 5 vissersboten kunnen schenken, deze boten worden door 15 gezinnen bemand en varen nu dagelijks uit om te vissen. Op deze manier kunnen ze niet alleen weer vis eten maar van het restant nieuwe spullen kopen waaronder dan ook een huis, want de meeste van hen hebben enkel nu nog een noodwoning. Ook heb ik in Batticoloa fietsen aan de plaatselijke bevolking geschonken, en dan kunt u wel zeggen en denken fietsen, nou met deze fietsen kunnen de mensen naar hun werk/school en ga zo maar door. Het is op dit moment voor velen in die plaats onmogelijk om daar nog te werken, want de tsunami heeft op plaatsen meer dan 3 kilometer landinwaarts alles verwoest en dus moeten de mensen nu elders dus verder landinwaarts hun heil en werk zoeken. Ook de vis moet verder landinwaarts worden verkocht, dit alles gebeurt nu met deze fietsen en ga zo nog maar door. Nu is er al veel geld ingezameld wat voor het over grote deel werd of is opgeslokt door de grotere stichtingen (SVH in Nederland) die er tot op heden niets of zeer weinig mee hebben gedaan. De hulp die er tot op heden is gegeven werd gegeven door vrijwilligers die hun vakantie en of vrije tijd hebben opgeofferd om deze mensen te helpen. Maar ook zij kunnen niet zonder uw steun, maar die steun die u aan hen geeft of heeft gegeven wordt wel omgezet in daadkracht zonder al te veel poespas. Nu is mijn vraag en ik smeek er bijna om, geef, zodat we de mensen die het echt nodig hebben ook daadwerkelijk kunnen helpen.
Het bankrekening nummer van de stichting Ayubwoan Yaluva is geworden1139.57.084 Rabobank Helden Panningen Nederland. Via de site van de stichting www.ayubowan-yaluva.nl wordt u dagelijks op de hoogte gehouden van onze resultaten in dat prachtige land.
Stichting Ayubowan Yaluva (wat betekent goede dag vrienden ) is een stichting die van de grond is gekomen door een splitsing die er heeft plaats gevonden tussen Ya Luva en een van de projectleiders van de stichting Ya Luva, Jan Kerkhofs.
Laatst genoemde en ook de stichting Ya Luva konden zich niet vinden in de werkwijze van elk en hebben aldus besloten elk hun weg te kiezen.
Jan Kerkhofs die verder gaat onder de nieuwe naam vanStichting AyubowanYaluva kan nu zijn eigen ideëen, die hij wel degelijk heeft makkelijker en op zijn eigen manier verwezelijken en hoeft er niet zoals er in de stichting Ya Luva op allerlei wijze vergaderd te wordenwat uiteindelijk resulteerd in het niet doorgaan of slagen van een groter project.
Wel zal de samenwerking, indien er hiervoor behoefte bestaat, tussen de beide stichtingen gehandhaaft blijven.
De projecten die hij onder zijn hoede had bij de stichting Ya Luva worden door hem overgenomen in de nieuwe Stichting Ayubowan Yaluva verder zijn er een aantal projecten bijgekomen tijdens zijn laatste bezoek aan Sri Lanka.
De Stichting Ayubowan Yaluva wordt tot nader inziens een tweemans stichting en met aan het hoofd Jan Kerkhofs die ook alle verantwoordelijkheden heeft ten aanzien van de voor hem lopende projecten. (zie hiervoor de doelstelling)
De lopende projecten tijdens mijn bestuurslidmaatschap bij Ya Luva zijn/waren;
Boten project Nilaveli
Pc-project Rattota
Nieuw op te zetten projecten worden/zijn:
Uitbreiding boten Nilaveli, zodat alle vissers een boot hebben (ontbreken nog voor 10 gezinnen een boot, komt neer op 3 boten)
Samenwerkings verband met de pastoor in Ethukala Negombo, deze zet zich al geruime tijd in voor de nieuw te bouwen huizen voor de mensen uit het tenten kamp van het rode kruis in die plaats. (leven nog steeds ruim 100 gezinnen in tenten)
Uitbreiding waar nodig voor hulp in Batticoloa, dit in nauw overleg met de plaatselijke bevolking.
Hulp door middel van het geven van ingezamelde hoorapparaten en brillen, vooral monturen zijn in Sri Lanka voor deze mensen onbetaalbaar.
Eind juni vertrekken we weer naar Sri Lanka om de lopende projecten te bezoeken en dan te bekijken wat we eventueel verder nog voor de mensen in Sri Lanka kunnen en mogen betekenen.
In Batticoloa, een kleine stad midden in het Tamil gebied, ligt een school die nog in een pril stadium van bestaan verkeerd maar toch al ongeveer 60 doofstomme kinderen huisvest.
8 Maanden na de tsunami in Sri Lanka
