Al voor zevenen, de zon was nog niet op, liep Bruno vanmorgen voor de laatste keer met Lola over het strand van Oliva. Stroom was al afgekoppeld, de kastjes vergrendeld en alle dakluiken dicht. De camping sliep nog. Nog geen half uur later wekte Bruno na zes weken van rust de zware diesel in het vooronder en kon de reis beginnen! Na de file door Oliva gedurende zes weken vanaf het terras van Port del Sol te hebben bekeken kon Bruno nou 'ns zelf achter aansluiten. Na een voorspoedige reis kwam een kleine anderhalf uur later, nog voor negenen, de eindstreep in zicht: camping Coll Vert in Pineda, een voordorp van Valencia. Na enig manouvreren stond de camper en konden tafeltje en stoelen worden uitgeladen, koffie gezet en was het tijd voor het ontbijt! En nu maar wachten op de dochter en haar vrijer...
Zes weken lang heeft Bruno koffie gedronken in Oliva bij bar Port del Sol waar de altijd drukke N332 zich door het nauwe Oliva perst. 1,30 per café con laiche en elke dag opnieuw gepast betaald. Tot vandaag: tot verrassing van het leuke meisje achter de bar betaalde Bruno vandaag met een briefje van 5 en maakte er een gebaar bij van "Esta bueno!". Oh! Als de Vrouw dit ter ore komt!
