Twee Handen
Handen zo teder en zacht
Handen die troosten in de nacht
Handen die strelen
Handen die koesteren en liefde geven
Handen die tranen drogen
Handen die zeggen het is goed
rust maar zacht...
Je mag nu gaan..
. je taak hier is volbracht

14-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Je word alleen geboren
en alleen ga je hierheen.
Zodra je dit begrijpen
gaat sta je wel alleen.
Dan heb je al wat meegemaakt
en sta je aan de kant.
Zodra je dit begrijpen gaat
is je kaarsje haast opgebrand.

13-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ze nam afscheid van het leven,
haar handen berustend in de schoot gevouwen,
een laatste groet aan de wereld om haar heen,
zo stierf ze,
vredig en vooral... niet alleen.

12-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Mijn laatste groet is
 voor hen
die mij in mijn onvolmaaktheid
kenden en mij liefhadden.

11-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten ...
op handen en voeten,
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.

                                                  Ida Gerhardt

10-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Alles wat geld kost,
is lang niet altijd kostbaar,
Alles wat echt kostbaar is,
kost niets, zon,liefde,leven.

09-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Afscheid nemen van iemand,
Hoe doe je dat?
Afscheid nemen van iemand
die je lief had,
Hoe doe je dat?
Afscheid van iemand nemen
die je nooit meer zult zien,
Vertel me hoe je dat doet.

08-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Twee liefderijke handen
vergeten wij niet,
twee handen waar  ieder
slechts goedheid in ziet.

Ze hebben gebeden
ze hebben geleden
ze hebben gewerkt
           ze hebben zo innig
              ons leven versterkt.

                        die handen van moeder...

07-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Het is moeilijk te aanvaarden
dat je weg bent van deze aarde.
Altijd stond je klaar.
Voor ons en d' ander.
Weinig nemen en veel geven.
Altijd hartelijk en warm.
Geslaagd ben je in je leven.
Je hebt ons een goed voorbeeld gegeven.

06-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Op 't eind berusting toen je ons verliet,
glimlach door herinnering,
 tranen vol verdriet
Dood is 'n zekerheid in dit leven,
                                    zelfs de oudste boom zal 't eens begeven
                                      Maar jouw wortels gaan nooit verloren...

                                                             Doortje

05-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

een open deur
doorgaan en niet weten
hoe je toekomst
er uit zal zien,
vraagt moed
en vastberadenheid.

04-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

De warmte van mijn tranen,
een troost voor mijn verdriet.
In mijn hoofd nog zoveel vragen,
het antwoord krijg ik niet.

03-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Stil verdriet, zo goed verborgen
Soms toch tastbaar, dan weer niet.
Stil verdriet lijkt soms verdwenen
Maar echt verdwijnen doet het niet.

02-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Als tranen een trap konden bouwen
en herinneringen een brug,
dan klommen wij tot hoog in de hemel,
en haalden we je gelijk weer terug.

01-02-2007 om 23:33 geschreven door André & Ida

  


"Dank om de vreugde die je bracht,
om de warmte die je gaf,
om de uren die nooit verveelden
om de dagen die we deelden."

31-01-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

De leegte die jij achterliet
geeft ons allen veel verdriet.
Maar de liefde die jij bood
werd niet beëindigd met je dood.
Want wat je was en wat je zei
is voor ons nog niet voorbij.

30-01-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Soms neem je afscheid,
je zegt: tot morgen,
morgen zien we elkander weer.
Tot die ene dag gaat komen,
dan is er plots....
geen morgen meer....

29-01-2007 om 23:30 geschreven door André & Ida

Je wilde zo graag
bij ons blijven
maar het leven
stond je dat niet toe

Nu blijven ons
slechts wat woorden:
                     welterusten,
                                   je bent nu nooit meer moe.

28-01-2007 om 22:31 geschreven door André & Ida

Als we naar buiten kijken
zien we je tuin,
volgroeid met alles wat mooi is,
maar het mooiste ontbreekt

Jij !!!

27-01-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Hij had opeens iets wijs de laatste tijd,
alsof hij wist wat er met 'leven' wordt bedoeld,
alsof hij ergens in zijn maandenlange strijd
iets van de eeuwigheid al duidelijk had gevoeld;
    je kon zien, dat hij het niet meer haalde,
                en dat hij aan een grote reis begon.
                               Toen ik die laatste maal de trap afdaalde
                            was 't of ik achterbleef... op een perron.

Toon Hermans

26-01-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida