Mission impossible,

Als ik nu eens een vlieg kon zijn. Wie heeft dat nog nooit gedacht? Je zou dan stilletjes op de schouder van hem of haar landen, om dan onbeschaamd mee te lezen wat ze elkander te vertellen hebben, via het scherm, live , in het begin,hier op de site, later ergens in een taverne of op een terrasje, wel gevaarlijker want daar riskeer je nog sneller een mep als je aan de tafel mee wil aanschuiven. Het gesprek na zo’n eerste date zou ook niemand willen missen.

Nu moet het toch wel lukken zeker dat ik even geleden , bij het passeren van de Perseiden in de nacht van twaalf op dertien Augustus , veel vallende sterren zag, en alzo evenzoveel wensen mocht doen. Nu is het zo dat je, volgens de traditie, alleen kleine wensen mag doen als je een vallende ster ziet, maar aangezien ik er zoveel zag, dacht ik , ik bundel alles in één vraag, maar dan ook meteen een iets straffere.

Liefste ster, laat mij eens een paar dagen als vlieg door ‘t leven gaan. Wel eentje die kan lezen en de mensentaal begrijpt, uiteraard. Voor dat laatste bleef ik toen nog een uur langer op om die bonus aan vallende sterren nog mee te nemen, dus daar mocht wel iets tegenover staan.

Laat me, vooraleer ik verder ga , hier eerst al duidelijk en klaar stellen dat elke naam in mijn voor waar verklaard verslag absoluut verzonnen is, hiermee alzo hopelijk voldoende rekening te houden met de regels en wettelijke verplichtingen aangaande het bloggen . Hierbij verduidelijkend, wie deze blog leest doet daarmee vrijwillig afstand van alle rechtsplegingen en dergelijke die de bloggende vlieg ook maar enig nadeel zouden kunnen berokkenen. Kom me ook niet vragen hoe ik als vlieg alle verplaatsingen deed, want wegens staatsbelangen mag ik dat niet onthullen.

Daar gaan we;

Eerste dag; cursus vliegen zonder zoemen gevolgd. Heel belangrijk! Ook nooit landen op gevoelige lichaamsdelen, al zijn daar ook plaatsen bij waar je redelijk veilig zit omdat niemand je daar wil doodkloppen, uit zelfbehoud.

Ursula logt in en hé, een berichtje. Voor mij alleen denkt ze en spontaan springt ze recht en doet een dansje rond de tafel. Je zou voor minder. Er zijn in augustus 182624 berichtjes verstuurd op de site, waarvan er 182623 naar een zekere banoen gingen, en nu ook eentje naar haar.

“Dag Ursula, ik ben een levende man die u wil ontmoeten en versieren”. Wowww!!!! Versieren ook al, en ze denkt meteen aan die mooie maar te dure oorbellen, die prachtige ring met een kanjer van een diamant, ja ons Ursula wil zeker wel versierd worden.

Antwoordje dus; “dag John, ik vind het superlief van je dat je mij wil versieren, dus ik wil jou ook wel ontmoeten”.

Zie je, beste mensen, zo makkelijk is dat allemaal, en dan zijn er hier die beweren dat ze amper aan een date geraken. Dus, wat hebben we al geleerd vandaag? Wie beloofd van het vrouwke te versieren is al bijna zeker van een afspraakje. Maar, we gaan verder…

Na een paar saaie zinnetjes, het vermelden hier niet waard, hebben J en U al afgesproken waar en wanneer ze elkaar gaan ontmoeten en weet deze dat ook weer. Makkie….als vlieg.

De zon schijnt, de parasols staan open en ons datend stel zit al even gezellig te keuvelen. Zij heeft haar zoveelste glas wijn al binnen en John , die stiekemerd houdt het bij een alcoholvrij biertje. Zelf zit ik bovenin de parasol, lekker veilig mee te luisteren, en ja, nu Ursula een beetje tipsy wordt wil heer John zijn kans wel eens proberen te gaan en daar wil ik wel voor aanschuiven, dus ik vlieg, ja, dat doen vliegen, stillekes op zijn schouder, beetje achteraan, uit het zicht van Ursula, want ik ga zeker mijn leven niet in haar handen leggen.

“Wat zou je er van denken schatje, als we het feestje bij jou thuis verder zetten? “, en zijn stem klinkt als die van een marktkramer die zijn waren veel te duur wil verkopen. Verzin daar zelf maar wat bij, dat is best leuk. Ik dacht, jij onbetamelijke kerel, je verdient straf, en ik bijt hem stevig in de binnenkant van zijn oor. Pats !!! Even alle licht uit, wanneer zijn hand stevig op zijn oor beland, maar ik zit al veilig iets dieper.

“ kom schatje, we zijn hier weg, het is hier niet te doen met die vervelende strontvliegen”. Hoor ik dat goed? Noemde die mij nu net een strontvlieg? Mijn tweede beet gaat er nog steviger in en weer volgt er een flinke klap. Dat oor krijgt al een mooi kleurtje en die Sjonnie is al lekker boos op mij.

Ik vlieg maar van hem op en plaats me heel strategisch net boven het linkeroor van Ursula, en ja hoor, hij heeft me in de gaten en zijn hand gaat alweer de hoogte in voor een flinke mep, tot….

“ Hé man, ben je belazert !!! een vrouw willen slaan”, en het laatste woord galmt nog een beetje na als er een forse kerel achter Sjonnie deze bij zijn twee oren beet pakt en achterover van zijn stoel trekt. “ Lazer nu maar meteen op man , of je krijgt er nog een flinke dreun bij” zegt de superheld , en ja hoor , daar gaat hij, en zoveel tranen heb ik nooit gezien. Ursula, haar redder en ik hadden daarna nog wat fijne uurtjes samen, echt, maar dat is een verhaal apart, kinderen niet toegelaten.

Moraal van het verhaal; Wie naar vrouw en vliegen slaat, maakt vaak een ander heel erg kwaad.