Gesetteld met vrijpas,

Ja mensen, de zomer is weeral zo goed als voorbij, en wat voor een zomer. Het was al lang geleden dat we nog eens een echt Belgisch zomerweertje kregen , niet te klef , niet te droog, aangename temperaturen om je buiten bezig te houden, om 's nachts te slapen, wat wil een mens nog meer.

Goed, voor de zonnekloppers was het wat minder, maar mijne selder staat zo wat op vijfenzestig cm hoogte, dankzij al die malse regenbuitjes, en dat is toch belangrijker dan wat zonnebrand oplopen.

De horeca mocht weer open, en ik moet toegeven, het deed deugd om weer eens op een gezellig terrasje te zitten, en dat met een allerleukste vriendin, ontmoet op vijftig plus, ja echt, en al was er in het begin een akkoord, om het zuiver vriendschappelijk te houden, het is ons niet gelukt.

Kwam het door de Irish coffee's, of werd er wat anders in ons drankje gemengd, ik weet het echt niet, maar voor het akkoord op papier uitgewerkt was mochten we het weeral aanpassen.

Ja , zo doe we dat tegenwoordig. We onderhandelen bij een drankje en een hapje en we proberen er allemaal het beste uit te halen. Het is net of je onderhandelt een cao.

Nu hoor ik er hier en daar al eentje zeggen, “waar zit dan de romantiek?”. Wel, die staat op bladzijde twee, paragraaf vier tot en met zeven, en echt, het was een heel werk om het allemaal loepzuiver en wettelijk in elkaar te steken, maar nu zitten we wel voor vijf jaar goed, want zolang loopt zo'n overeenkomst, voor ze weer onderhandeld kan worden. Heerlijk toch?

Wij hoeven niet veel meer uit te praten, geen ruzie bij te leggen, nee, we houden ons gewoon aan onze overeenkomst, en daardoor winnen we zo weer veel uren van onbezorgd samen zijn.

Er is zelfs een rampenplan, iets wat onze regering niet kon bovenhalen bij de aanvang van de corona crisis, en je weet wat het resultaat was. Nee, een relatie moet je onderhouden als een goede huisvader, met zorg en voorzorg. Kom me niet vertellen dat zoiets allemaal zever in pakskes is, want zever wordt al lang in flessen verpakt, waarna het steriel bewaard wordt om er vaccins van te maken.

We hebben overwogen om onze overeenkomst publiekelijk te maken, maar ondanks de vele voordelen en inzichten die het u allen zou kunnen bieden, hebben we toch ook ingezien dat niet iedereen klaar is om dezelfde weg in te slaan. Er zijn er heel veel die nog altijd van mening zijn dat in de liefde alles vanzelf gaat, dat je daar niet mee bezig moet zijn , niks moet plannen of regelen, nee dat gaat volautomatisch. Als ze hier vijf jaar later nog op de site aanwezig zijn geloven ze dat nog altijd. Geen één lampke dat gaat branden, zelfs geen spaarlampke, nee ze blijven lekker in het duister zitten, in de hoop dat een ander ooit het licht wel aandoet voor hen.

Ik kan je al met zekerheid vertellen, dat is een goede instelling voor een mol, maar minder interessant voor ons, mensen.

Nu ik het allemaal zo goed voor elkaar heb, dankzij vijftig plus, de datingsite die u alles biedt wat je maar kan wensen, en dit aan een erg democratische prijs, , zou ik , naar het voorbeeld van enkele andere gelukkigen, nog een laatste boodschap kunnen plaatsen op Things2Share , om daarna mijn profiel af te sluiten, en hier stillekes te verdwijnen. Maar...iets houdt me nog even tegen. Ik ben het hier al zo gewend geraakt. Lekker geblokkeerd worden, een ambraske op T2S, een roddeltje , een “duimpje” voor dit of dat, je weet wel , zo allemaal van die dingen die je thuis ook beleeft, en waardoor deze site op de duur als een tweede thuis aan gaat voelen. Gelukkig kan je hier lid blijven aan , zei ik het al? Zeer democratische prijzen, en je mag zelfs gratis onder dak blijven hier, mits een paar milde restricties, de naam niet waard.

Toch zit het afkicken er aan te komen, en ik weet dat je dat zorgvuldig moet plannen, haast net zo zorgvuldig als onze relatie, maar het kan toch echt niet moeilijker zijn dan stoppen met roken, op pensioen gaan, of maar één pintje drinken op een terras. Puur op karakter gaat het wel lukken, en dan mag er weer eens een ander mijn plaats in nemen als blogger. Mijn laatste blog zit er aan te komen, hij is zelfs al geschreven. Dan kan ik nu eindelijk wat grappige kinderverhalen gaan schrijven, want al die serieuze schrijverij is eigenlijk niet mijn stijl.

Ook deze blog kwam weer tot stand zonder enige vorm van subsidies of reclame inkomsten.

Wij danken u voor uuuuuuuuuuuuuwwwwaaaaaaaaaaaaaaandacht.

Banoen,67 en nog groen.