De vader van de vriend van mijn vriendin is zondag overleden. Mijn vriendin belde op om het me te vertellen. Ze kwam amper uit haar woorden zo verdrietig was ze. Ik kan daar ook niet tegen en dan huil ik gewoon met haar mee. Ik vind het echt verschrikkelijk voor hun. Hij had kanker. En hij had al een paar chemokuren gehad, maar het mocht helaas niets helpen. Hij kon ook helemaal niets meer, was echt afhankelijk van iedereen. Dat vond hij zo erg. En dat is begrijpelijk. Op een gegeven moment had hij zoveel pijn dat hij het liefst gewoon dood wilde zijn. Maar je mag niet zomaar euthenasie plegen. Dus dat was niet echt een oplossing. Veel pijnstillers hielpen hem wel een beetje. Maar zondag is hij dus toch overleden. Mijn vriendin vertelde me dat het voor hem beter is zo, en dat hij nu geen pijn meer heeft. Donderdag wordt hij begraven.
Ik wil jullie heel veel sterkt wensen met het verwerken van dit groote verlies. Liefs brighteyes
|