Nooit papa

Jij wou dat ik jou schreef
en dat heb ik gedaan.
Ik wou dat jij mij schreef,
dat beloofde je,
maar dat deed je niet.
Ik was nog maar een kind,
dat genoeg had met haar vader.
Jij was al een volwassene,
die niet te veel wilde geven.
Ik had verdriet,
dat zag je.
Ik zag niets aan jou,
maar misschien had je het ook wel.
Misschien heb je nog steeds verdriet
en ik niet meer.
Maar éen ding weet ik zeker,
je bent,
je blijft,
mijn vader.
Je wordt,
je zal zijn,
nooit papa.