We moesten ons vanmorgen om half 8 melden in het ziekenhuis. Mijn zoontje's neusamandelen werden geknipt. We moesten doorlopen naar de ok. Daar moesten we in een wachtkamer gaan zitten met nog veeeeel meer kinderen en hun ouders. Het werd 8 uur, toen half g, 9 uur en uiteindelijk werden we om tien over 9 opgehaald.  We moesten een kamertje binnen gaan. Daar moest ik op een stoel gaan zitten en moest ik justin op schoot laten zitten. Normaal dan wordt je kindje gerustgesteld en wordt er even mee gepraat. maar nee er werd zo maar ineenkeer een kapje op zijn mondje gedrukt.Die dokter zei tegen me hou zijn handjes vast hou zijn handjes vast. Ik vond het allemaal zo raar. Ik zat eigenlijk een beetje verbaast te kijken hoe die arts te werk ging. Nou eenmaal onder narcose (hij is ontzettend kwaad en krijsend onder narcose gegaan) moesten we wachten in een kamertje. 5 minuten later kwam de zuster en zei dat hij alweer in de uitslaapkamer lag. En nog 5 minuten later had ik hem alweer in mijn armen. Huilend en krijsend. Hij was echt super boos. Ik heb hem lekker vast gehouden en veel getroost. Thuis aangekomen heb ik hem een zetpil gegeven. En heeeeel langzaam ging hij zich beter voelen. Tegen de middag was hij weer helemaal de oude.

Pffffffffffffffffffffffffffffffffff ben blij dat dit achter de rug is.

Kus brighteyes